Alle inzendingen over leven OR vergeven OR mensen

Vergeef me, mijn leven, mijn liefde en toewijding, mijn interesse voor jou, zo ik jou lief heb en niet vergeten zal zo kan ik verder met jou in mijn hart, in geest en ziel Herinner de Tijd dat ik voor jou viel.…

Hij draagt je moeizaam pogen en wil je graag vergeven waar je telkens faalt en niet vergeven kan, nog niet. Vergeet je grote zorgen en je klein verdriet.…

De wolken branden in de lucht er is geen wind, slechts een zucht de rivier borrelt alsof hij kookt de natuur lijkt in opstand ik ga naar de rand van een ravijn om te zien hoe vergevingsgezind zij zal zijn.…

Hoe ver moet je gaan een twee drie maal Hoe vaak niet zo bedoeld het een gezegd, het ander gedaan Hoe vaak beloofd om het weer niet na te komen Hoe lang laat ik met me sollen Ben ik nou echt zo dom…

Ooit heb ik op de zondagsschool geleerd -‘k was nog heel jong, hooguit een jaar of negen- dat wat ik deed vaak slecht was en verkeerd maar Lieve God die zou het me vergeven Op dat soort zaken werd ik getrakteerd des Heerdaags in mijn prille jonge leven Het werd me op de zondagsschool geleerd als knaapje, van pak weg een jaar of negen De…

De opdracht van Jezus om anderen te vergeven is juist op ons zelf niet op die ander gericht dat brengt de liefde op orde immers bij Hem weegt zwaarder de vergeving dan wat vergeven moet worden…

Gefrustreerde zucht maar liefdevol aangeraakt aan een hart vol smart.…

Maar plots heb ik de lente weer gezien en langzaam groeit vergeving zelfs misschien. Snelsonnet…

me mijn egoïsme mijn onbegrip en afgunst vergeef me als ik in slechte tijden anderen de schuld geef van mijn ongenoegen mijn bitterheid ik vraag vergiffenis voor het feit dat ik als ik kwaad ben verdrietig of gefrustreerd mijn geloof verlies vloek waar ik zo tegen ben leer mij dankbaar te zijn voor de kleine attenties van mensen…

't Zit soms diep verborgen bedekt met haat en pijn 't worstelt elke morgen met waarheid of met schijn 't Zit vol hoop te wachten op erkenning en op recht die het leed verzachten met de Liefde onderlegd 't Hart kan niet echt stralen door een wond die open ligt als 't recht niet valt te halen blijft vergeving onbelicht Trots zal…

de rand van de stad nadert, het water rammelt al aan ingewanden dit stuit op bezwaren, onoverkomelijk, genadeloos men stelt geen vragen over de houdbaarheid van eeuwig het antwoord houdt zich schuil binnen de muren van de stad volgens de overlevering ligt daar een vergiffenis begraven…

Mea culpa Het is waar We maken fouten Geen levenslang we Blijven praten Geen eenrichtingsverkeer O heer We laten wat mensen zalven De aarde zal draaien Vissen blijven paaien En alles zal ooit verdwijnen Gelukkig nieuwjaar…

Een Roomse homo uit Schagen wilde de bisschop behagen Hij greep naar zijn staf en zoog hem af om daarna een biecht aan te vragen…

M’n schoonzusje zegt Ik vind het niet leuk als jullie grapjes maken over de aangetrouwden Och, da’s toch niet erg! We doen dat al jaren! Ja, dat weet ik en ik vind het al jaren niet leuk Oke, misschien moeten we dat dan maar niet meer doen Dank je, het is fijn als iemand rekening met me houdt De stadbewoners zeggen We vinden het…

Blikken, van mensen om me heen zien me als 'n vrouw met een gebrek niet hoe ik als mens ook kan wezen "heus" ik ben echt niet van steen! Blikken, ja ik ken ze maar al te goed dan zeggen ze ook nog fijne dingen dat de eerste indruk vaak de beste is nou, dat ontneemt 't bij me vaak de moed.…

Met mijn paard door de weilanden, Voor mij was dat leven. Dat hij een huurling was... Ik kon het hem vergeven.…

Ons hele leven Is van asbest vergeven. Dit mineraal Is dodelijk materiaal Weg ermee is het streven. Als laatste rest, … as best.…

Hallo, dit zijn mijn laatste woorden ik heb geen zin meer in leven Er is geen plezier hier meer voor mij ik kan dingen uit het verleden niet vergeven Laat geen traan om deze keuze van mij ik hield zielensveel van het leven Part daarom nu met mij ik kon niks meer geven…

Mensen verdwijnen in haar mond, bang om hun schaduw te verliezen. - de oude vrouw zucht - Nu is een flits door het heden, een geldversnipperde levensmoeheid die zwart niet meer onderscheid van wit. - haar wandelstok tikt langzaam - De straat maakt geluiden die niemand verstaat.…

Eerst ben je zo close met elkaar en nu ben je vreemden voor elkaar Is het leven soms niet raar? Terwijl je zo veel om elkaar hebt gegeven Geef je nu niks meer om elkaar…

Wees maar eens goed boos, Een hele storm die in je woedt. Maar wees morgen afgekoeld, Enkel nog een herinnering aan de hete storm. Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten…

Elkaar respecteren Elkaar accepteren Elkaar vergeven Wees lief voor elkaar Met respect, acceptatie en vergiffenis Heeft een ieder een gelukkig leven…

Ik ben het niet waard me in jou leven te begeven kun je het me vergeven?…

verloren in gedachten vergeten in de tijd vermoeid van al het wachten verslagen zonder strijd verdreven uit jouw leven verpletterd zonder pijn verdwaald in het vergeven verbaasd in … “het niet zijn”…

Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden, Maar ach, het was een ongelijke strijd: Je was als domoor te laag opgeleid, Vandaar dat je zo vroeg bent overleden. Dus wat destijds de meester zei, was waar: Als je blijft zitten, kost je dat een jaar.…

Ik wil U geheel vergeven omdat ik U zeer bemin, vergiffenis in liefde weet einde nog begin. Ik wil U geheel vergeven omdat ik bij mij zelf weet de zwakte van mijn hart de diepte van Uw leed. Ik wil U geheel vergeven omdat ik in mijn groot gemis U toch niet meer kan schenken dan wat vergiffenis.…

Zo vergeefs gegeven leven waar oren log het juiste niet verstonden. Wat is vergeten , wat vergeven verweven leven. Elke dag zie je nog de kraaien de weerloze roos in de morgen. Voel je nog het kippenvel denk je aan het riool, de ratten en het leven van toen.…

Het bloed van onschuldigen vloeit als tranen over wangen in een straat hier niet ver vandaan waar genade en vergeving door dovemansoren nog verstaan gesmeekt in angst en wil voor leven in een straat hier niet ver vandaan in een straat hier niet ver vandaan werd de schuld niet vergeven en werden we niet verlost van het kwade in een straat…

ik kan vergeven wat ik kan vergeven wat ik droeg in de tijd van jaren in dat grijze oud van erfgoed…

mooier dan mooi is het, met wijsheid, liefde, respect en plezier te leven om in staat te zijn te vergeven en iedereen een hoopvol en vooral Gelukkig Nieuwjaar als groet mee te geven…