Alle inzendingen over liefde OR gevoelens OR samen

Als ik even vluchtig achterom kijk weet ik dat je daar zult staan we kunnen steeds minder zonder elkaar en toch ook niet samen het is gevoel niet te doorgronden gewoon van liefde en het spel ik kijk je aan en glimlach omdat ik weet dat het goed zal gaan ik temper geen gevoelens meer want waarom zou ik het verbergen ik voel me er gewoon…

kwam jouw liefde mij precies gelegen zoals in mijn verlangen was bedoeld.. Diep in je hart, ben ik gaan zweven, en zweefde met jouw gevoelens mee... raak hier al aardig in bedreven, want nu voelen we samen met z'n twee...…

de kim in een waas tegenpolen ooit als één samen moeizaam dolen tegen duinen op.…

De behoefte om liefde te geven om liefde te krijgen essentiële bestanddelen van een gelukkig leven zijn gevoelens die je krijgt bij het horen van die eerste lentekreten een gevoel van liefde liefde voor één mens liefde voor alle mensen liefde gewoon voor het mooie leven…

Drijvende gedachten in je ogen mij vertellende over gevoelens vragen die tevens een antwoord zijn Mijn ziel verweven met de jouwe gedeelde gevoelens, een pijn jouw glimlach vol emotie Dromen die werkelijkheid zijn jouw aanwezigheid in mijn leven mijn hemel is er al Twee mensen samen een geheel het aanvoelen en aanvullen en zo leven…

het lijkt alsof het heeft toegeslagen ook bij ons, het langzaam vergeten van gedachten, gevoelens en woorden wie niet mag zijn of worden word het veld van de liefde met twee klappen uitgeslagen twee kansen en toch, sla toe! leeg je gedachten, gevoelens en woorden het vergeten wint.…

Als ik naar je kijk Zie ik mezelf Ik kijk in een spiegel Mijn gevoelens Mijn warmte Jij bent het Individu Maar eigenlijk niet Want jij bent mij En ik ben jou En dat maakt ons bijzonder Apart Maar ook samen…

Ik heb God oneindig veel lief zoals ik ook houd van de mensen om me heen dat zijn de gevoelens waarop ik voortbouw zolang als het doel van mijn hart en ziel samen nog steeds helder tot me scheen.…

Jouw prinses wil ik graag blijven Dat is iets van jou en mij Maar samen leven, samen verder is er voor ons helaas niet bij. Ik kan niet in de toekomst kijken het leven is een grillig pad Pijn en verlangen kan eindigen als liefde, een weldadig bad...…

Soms vliegt de tijd voorbij ben ik maar heel even blij omdat ik druk in de weer ben met mijn papier en een pen om mijn gevoelens te beschrijven hoe ik liefde zou omschrijven niet alleen door één enkel woord want door mij wordt het anders verwoord dan slechts gevoelens alleen de liefde is meer dan één omschrijving over je gevoel het heeft…

Waarom is de liefde zo moeilijk, Zo moeilijk te begrijpen. Gevoelens die steeds maar heen en weer jagen, Door je hele lichaam. Geen mens die ze kan zien, terwijl ze smeken om gehoord te worden.. Konden we maar in het binnenste van iemand kijken, dat zou een boel verwarring voorkomen..!…

Gezichten vervagen als een levende herinnering Stemmen verstommen tot er enkel een stil gefluister te horen is de gevoelens van het moment worden steeds intenser aanrakingen telkens weer herbeleefd de vlinders zijn in zwermen aanwezig laat mij nu maar gewoon genieten en uitkijken naar later ik mis je nu al maar ik ben op weg naar later…

zachtjes wrijven lieve woorden over de zijkant van haar wang blozend slaat ze haar ogen neer geraakt bekruipen letters haar ongevraagd maar niet ongewenst drukken ze haar lieflijk aan 't hart…

Soms, voel jij de diepten die je daalt met fouten en vergissingen die je vergeet in brieven die in woordenboeken zwemmen tussen jouw oren duikt mijn essentiële ik ik ben blij met jouw bestaan voor het eerst alleen in jouw leven zoals het voelt in liefde geven.…

Liefde, die je in je hebt die wil je heel graag delen Maar niet met iedereen,oh, nee, en 'k kan het ook niet verdelen... Slechts één persoon mag mijn liefde smaken mijn liefde is voor hem alleen... Mijn gevoelens zijn heel kwetsbaar en zijn niet voor iedereen...…

.... mijn masker afgelegd. .... geen puf meer om te praten. .... alles al te vaak uitgelegd. .... te veel toegelaten. .... mijn hart voorgoed op slot gedaan. .... mijn gevoelens genegeerd. .... te lang voor ons samen ingestaan. .... mijzelf opzettelijk bezeerd.…

Zinloos draai ik in mijn gevoelens Alle emoties afgetast Maar niets doet me gloeien naar Een onweerstaanbaar samen zijn Te ver van wal geraakt Er is geen terug keren meer aan Maar het doet me pijn Om te constateren Dat het vaarwel zal zijn…

Gevoelens zijn te sturen al is het niet zo fijn ergens heb ik wel respect daarvoor, maar ook moeite mee. Als je weet dat iets goed is dat die weg je samen past dan zal ik tranen huilen al schijnt de zon volop.…

Jij, mijn liefde mijn gevoel voor jou groeit maar door... onberekenbaar... Want met jou deel ik niet alleen intense gevoelens, maar ik vermenigvuldig ze ook…

Gisteren heb ik het woord liefde groot geschreven, vandaag spreek ik mijn liefde uit. Morgen misschien is dit woord hoog verheven, of... ik stuit op allerlei bezwaren die mijn liefde zo verzwaren dat zij niet meer te tillen is. Ja, dan gaat het toch met mijn gevoelens van liefde heel erg mis.…

De wereld is zo onwerkelijk en tegelijkertijd zo beangstigend Mijn ziel zwemt erin gevangen in een wereld van vormloosheid De wereld kent geen einde alleen een steile afdaling Veel onnatuurlijke mensen waden rond en plegen wandaden tegen de goden Ik ben het verleden dat je komt kwellen Je diepste nachtmerrie is niet altijd wat je droomt…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte.…

jij...bent die jongen waar ik iets voor voel en die gevoelens..zeggen een heleboel. ik lig in het gras en kijk naar de lucht, en slaak een diepe zucht. mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan.…

schriftjes vol met woorden gevoelens op een blad onderonsjes met mezelf eindigen steeds in een debat…

Gevoelens zijn verward waar wil ik toch naar toe? Eén ding weet ik zeker: onzekerheid ben ik moe. Onrust woedt in mij ik vind maar niet waarom als een abstract schilderij onbegrip alom. Ik wil mijn verhaal vertellen maar weet niet in welke taal zoveel emoties die me kwellen maar geen gepast verhaal…

'k Heb nooit waarde gehecht aan gevoelens het woord wilde ik niet kennen, maar nu ik de betekenis ken moet ik er steeds nog een beetje aan wennen. Toch durf ik nu mijn gevoelens te tonen gewoon omdat ik erbij mag horen. En onbewust denk ik toch dat ik ook met gevoelens ben geboren.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Nog nooit heb ik zulke gevoelens gekoesterd Gevoelens van geborgenheid en veiligheid Sinds ik jou ken Het is misschien omdat je ouder bent En al wat meer van de wereld kent Het gevoel van warmte en genegenheid Een zalig gevoel dat mijn gedachten Steeds weer naar jou toe leidt Het zou zo niet mogen zijn Want uiteindelijk Eindigt dit alles…

Gevoelens moet je niet op sluiten, gevoelens moeten naar buiten. Gevoelens moet je niet in je hart bewaren, gevoelens moet je uiten. Gevoelens willen soms rond razen. Soms willen gevoelens zijn als dwazen. Maar meestal willen gevoelens zijn zoals jij bent en soms kom je gevoelens tegen die je niet kent.…

Je hebt me doen voelen Hoe het kan zijn Gevoelens... los van mijn brein Je hebt me doen voelen Dat kwetsbaarheid mag Vertrouwen... in jou is wat ik zag Je hebt me doen voelen Het begrip van oud verdriet Toekomst... heel voorzichtig in het verschiet Je hebt me doen voelen gewoon genieten,niets moet Samen...…