3254 resultaten.
stabat mater
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 362 liefdevolle zorg
nog zonder een uitgesproken naam
de echte oermoeder geboren
zij is verrijkt met
het oorspronkelijk verbond;
het voortschrijdend leven
aan elkander te smeden
om zo de schepping
van vrouw op vrouw
bezield door te geven
maar als haar kind te vroeg sterft
zal zij zuiver ervaren
dat de toekomst niet wordt geërfd
het diepste lijden…
Vervel!
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 257 komkommer en kwel
tijden van niets
slechts denken is iets
dat troebelt me wel
komkommer en kwel
gebogen en gebukt
onder het lijden dat mislukt
rest nog slechts
het verlaten van mijn vel…
Sals ogen
netgedicht
3.0 met 107 stemmen 4.860 "Grijs blauw (voor Sal)
Je kijkt me doordringend aan
voel me ietwat nederig
en liever wil ik gaan
maar jouw vriendelijkheid overwint mijn schaamte
Dan ineens herken ik
in jouw grijsblauw
iets
wat ik nog overwinnen zou
Dus wees niet te snel bevreesd
want er zijn meerdere
"Waiting for the man" geweest.....…
De kruisweg
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 488 aan mij trekken vaak stoeten voorbij
ik spreek liever van stille tochten
geblinddoekt passeren verdrongen gedrochten
elkaar vasthoudend in een rij, zij aan zij
doorgaans zijn ze ook in schaduwen gehuld
nauwelijks zichtbaar voor mijn ogen
omdat de ziel maar niet wordt bedrogen
immers die is al met te veel spagaten gevuld
ze zingen het oude…
Wie is gek?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 332 ome Jan was ergens psychiater
van hem werd ik niets wijzer
zo bleef het duistere in stand
later, toen ik eindelijk groot was
leerde ik zelf wat geestelijk lijden is
vreemde weerstand is verdwenen
het zijn mensen zoals jij en ik
die vermaald worden door pijn
mensen zijn nu steeds meer depressief
door gekte van de maatschappij…
La morte-saison 2
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 308 als in de zomer
bladeren vallen
en zonnestralen
enkel pijn vergroten
weet ik niets
over morgen
te verhalen
immers sterven
bij leven
laat zich niet
als vanzelf
in hoop vertalen…
wij lijden
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 158 wij lijden in
een kleine taal
waarmee ik zin
en rijm onthaal
om te denken in
mijn woord
wanneer het zeer
mijn lied verstoord…
Het lijden van een jonge Drent
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 400 Jij bent
alle ogen die naar mij kijken
handen die mijne vasthouden
alle haren
die ik mag kammen
Alle monden
die ik zoen
alle appels uit de eeuwige garden
die ik mag proeven
Jij bent
alle brave vrouwen die van mij houden
het zalige jonge lijden van mij
en mijn alles
blijf jij !…
levend lijden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.102 Als leven lijden wordt
de pijn niet meer te dragen
de nacht steeds zwarter wordt
en dagen vol met vragen
Waarom dit leven mij niet geeft
waaraan een ander wel plezier beleeft
Als leven lijden wordt
en je verdriet niet meer te dragen
de eenzaamheid steeds erger wordt
geen zin meer om te dragen
waarom ik eigenlijk verder leef
en een ander…
Het lijden van het hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 875 is geen
tijd die meer spreekt dan het knarsen
van mijn slenterige tred
laat de dood mij nooit royeren
maar spreek met stille gebaren
ik kan het raken, de geur van bederf
valt als plak van mijn tanden, het geel
vertaalt slechts ouderdom en machtigt
mijn verzinsels om zich tot
globale waarheden te ontplooien
er is geen grens die het lijden…
Ik moet lijden in liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 769 Mijn vroegere hoofd.
Ik was zondig.
En vroeger had ik nog een hoofd.
Nu glijden mijn vingers de laatste jaren over iets anders op mijn hals.
Ik heb geen gedachten meer in mijn hoofd.
Dat is een verschrikkelijke straf.
Hoewel ik iedereen weer liefheb.
Een bed is door de voorzienigheid aan mij geschonken.
Omdat mijn hoofd er niet meer is maar…
dageraad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 het was het einde van een droom
en misschien
zoals altijd bijna
het begin van een andere?
tussen
drijven en zwemmen
ontbreekt soms slechts de durf
nog te verlangen
hoe dan ook
zouden
verdriet en pijn
onvoldoende moeten zijn
om de gordijnen te sluiten
op de klaarte
van de dageraad
hoopt men...…
Laudanum voor de kraakvis.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 218 Ik ben een kraakvis
en ben mijn kraakbeen kwijt,
is het mijn constitutie
of de onverbiddelijke tijd
die thans met scherpe tanden
het merg uit mijn botten bijt ?
Mijn liefste haalt haar schouders op,
zo schamper en beschonken,
houdt ze van losse eindjes en
haar werk dat steeds blijft lonken.
Ik breek in bij mijn moeder
en neem laudanum…
gebroken
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 4.389 grenzen vervagen
groeiend onbehagen
uiterlijk stoer en sterk
sleept
hij zich naar het werk
verdronken
in zijn verdriet
hij
voelt het niet
herinneringen verdwijnen
verlies van de zijnen
zoekend in zijn hart
raakt
hij steeds meer verward
verdronken
in zijn verdriet
waarom o waarom
zag ik het niet?…
In gedachten verzonken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 884 Rampzalige spiegeling
Stuitert voor mij uit
Mijn stappen gaan voort
Mijn lichaam wordt onttreden
Armen schreeuwen houvast
Zich vastklampend
Aan strohalmen
Rustig wiegend aan de waterkant
Het rimpelende watervlak
Overdenkt mijn daden
Ik hoef alleen maar
Te verzinken…
De vleesgeworden wanhoop
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.615 Niets dan pijn is wat ik voel
Niets wat ik kan doven
Alle lichten zijn al uit
Ben het droevig masker gebleken
Van de zwarte gal zijn bruid
Huilend strijk ik glad de deken
Dom te hopen op de dag
Klein om niets te willen voelen
Nu ik zie wat ik toen zag
Steek ik niets meer onder stoelen
Ik ben de vleesgeworden wanhoop
Ik ben het lege…
onvoltrokken daden
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 609 In weerspiegelde reflectie
Als door een bliksemstraal getroffen
Het voltrokken, het prestigieuze 3e uur
Een hand verbonden en verstrengeld
Strakker en strakker aangetrokken
Het koord rondom mijn hals
3 maal na de bekoorde slagen galmend vanuit de verte
daar naar waar ik heen tracht te gaan
en waar ze dan voor mij luiden
In weerspiegelde…
Het Raam
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.583 Verborgen achter blonde haren
een longdrinkglas tussen de lippen
zat ze roerloos op haar stoel
verzonken in stille gedachten
naar een onzichtbaar iets te staren
da as van haar sigaret te tippen
haar ogen zoekend naar gevoel
een hulpeloos wanhopig wachten
zo zag ik haar achter het raam
een hand als steun onder haar kaken
moest de harde pijn…
tegenwind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 891 tegenwind verwarde me en daarna was je verdwenen
transparant geworden tegen de achtergrond van glas
zette mijn handen aan je mond omdat ik schreeuwen wilde
met jouw stem, blijf bij me - of ben je mij nu al vergeten
wanhoop kleurde woorden rood en als bliksemschichten
gierden stemmen door de zwartgerande tekeningen, zover
ging de moed verloren…
Die ene vriend
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 6.438 Als zo'n verdriet uw leven klieft
dat wanhoop u bijkans doet zwichten
en u zich niet meer op kunt richten
zoek dan die ene door u geliefd
om uw duisternis te verlichten,
die ziet hoe zeer u bent gegriefd.…
Heidelberg by night
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 385 In het holst van de tijd
kruip ik in je
tussen de knarsende seconden
lijd en verga ik
weerloos
sterfzucht
kruisweg
dag slaaploze nacht:
650 milligram acetylasilylzuur
850 milligram paracetamol
450 milligram sumatriptan
Met dank aan mijn engel
De muze is broos als kristal en hard als graniet
Van Thalia tot Melpomene
De Waanzin…
the day after
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 417 de aarde
verdoofd
een mens
verslagen,
van zijn geest
beroofd
hoe moet ik
het sterven
verdragen
als het na de nacht
niet wil dagen…
volle treinen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 532 volle treinen
met het duister
voor ogen
in stille lijdzaamheid
voortbewegend in wanhoop
bad men
trein sta stil..
sta stil.... sta stil…..…
WANHOPIG LIEF
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 269 en schokt,
zijn hart gevuld met boze dromen,
zijn geest vervuld van heftige demonen
die hem beheersen, en ik vrees elke
nacht omdat de duivelszonen
zijn ziel en geest willen stelen
bidden kan ik niet, want eeuwig ongelovig,
ik wilde mij nooit binden aan god,gebod
verscheurd zie ik hoe mijn lief lijdt,
zwoegt en zucht, en wordt verteerd,
wanhoop…
Plastic bloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 258 De roos die ik had geplukt,
rolde in een fabriekshal
van de lopende band
Toch smakte haar kus,
en smaakte naar
grind of grond
Het gestroomlijnde lijf dat
ik soms beklom, viel af
als een bergpad
vol steenslag
Inmiddels rot mijn hart
weg in 'n zompige wei
naast de Hoogovens
Wanneer water
Wanneer zand
Waar mengt men
koude lijven…
spoorweg
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 282 wanhopig gilt de trein
obstakel op het spoor
remt nooit snel genoeg
vermorzelt jong leven
hoe wreed is sterven
uit eenzaamheid
even staat iedereen stil
in gedeeld onbegrip
dan dendert het leven verder…
tot wanhoop gedreven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 417 Gedachten tot wanhoop gedreven
Ik voel van binnen alleen de pijn
Niet wetend waar ik ben gebleven
Niet wetend waar ik nu zou zijn
De dag geschreven in het zwart
Geeft mijn blijvende zwakte aan
Het leven is nu eenmaal zo hard
Geeft een einde aan mijn bestaan…
Iets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 op bezoek
en toch, er is iets veranderd
waardoor al het onveranderde nieuw lijkt
ik vind zwart opeens mooi, leeg vind ik rustig
kou zuiverend, zoeken opwindend
iets is naast de wanhoop komen liggen…
Ik wil weer kunnen huilen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 241 De tranen achter mijn ogen
Een leeg gevoel
Door mijn lichaam bedrogen
Ik wil weer kunnen huilen dat is mijn doel
Wat maakt dat het niet lukt?
Ben ik zo bang om me te laten gaan?
Of is het juist een onmacht
Komt het door mijn lege bestaan?
Ik wil gewoon weer kunnen huilen zoals ik dat eens deed
Ik wil alles kunnen voelen zodat ik niks…
De moed der wanhoop
gedicht
3.0 met 6 stemmen 7.666 De moed der wanhoop
hoor
een verlept horloge dat zelf - ten einde raad -
zijn raderen op gang tracht te brengen
zie
een drenkeling die paart met een kaaiman
een levenslange dwangarbeider uit Cayenne
die voor zijn oude dag spaart
De moed der wanhoop
hoor
de moeilijke lach naar de gezichten van Mars
zie
het uitwissen van de vlekken op de…