Alle inzendingen over lotusknopje OR lippen OR hartstocht

Mijn lippen geverfd in 't vurigste rood nog vochtig en vol van het eerste bedrijf als vluchtige vlinders likraak op je lijf je buik op het bed je rug breed ontbloot Ik zoen je heupen ik voel zonder handen hoe laaiend jij onder mijn vleugels ligt de haartjes omhoog en de ogen half dicht nooit weet waar de vlindertjes zullen landen en…

ik woon in jouw wereld met een koffer vol momenten hangend aan mijn lippen plakt verdriet oren vangen geen woorden komen je halen dichter bij kom ik niet…

jouw huid smelt weg bij mondhoeken en kust de stroop van mijn lippen laat het stromen in slow motion als siroop door mijn aderen het voelt verduiveld zacht aan ik voel me loom warm in de stroom van liefde…

Zij heeft een stem heel frêle die lichtjes beeft een hand die nauwkeurig begeleidt ogen die bewogen strelen of ze bij het schrijven ook die glimlach op haar lippen heeft zij is een franse schrijfster Claudine is haar naam reine claude dacht ik wat een genot dit te hebben mogen ondergaan…

Leen me toch je lippen om de woorden te horen die gehoord willen worden voor de zon de maan verlost Leen me nu je lippen om die glimlach te zien die niet vergeten wil worden voor de traan de lach verdrijft Ach, leen me je lippen om die ene kus te vangen die wacht op een antwoord ook al is het dan de laatste…

wanneer jouw lippen de mijne raken jouw tong zoekend in mijn mond dan lijkt het alsof ik vleugels krijg en langzaam opstijg van de grond…

het schuim op mijn lippen is zee het zout op mijn huid zijn tranen haar ogen de oceanen waarin ik langzaam verdrink het haar in beweging is duin de wind om mij heen haar adem de afstand nog slechts één vadem waarin ik telkens verdwaal haar lichaam in ruste is strand de hand uitgestrekt een baken die hartstocht weer doet ontwaken…

zij vroeg hem aarzelend om haar gedicht te lezen hij las haar woorden tastte naar de bron verloor zich in haar ogen en haar mond, haar huid ontdekte zelfs verdriet driftig dronk hij van haar lippen liet hij haar woorden zwijgen in zijn stille stem haar zucht verdwijnen in de zijne de hartstocht vluchtte weg haar uitgelezen woorden…

tussen jou en mij is slechts één grens huid op huid, de vingers rond de pols van wat we voelen buitenkant binnenkant lippen woelen tot de hartstocht van een paar… hun hardgeworden lust naar zacht gekust bijtende illusies rond een zoetgezogen mond een fluistering ontsnapt gelachen naar de tijd waar jij mijn open armen vond…

op een regenachtige zaterdagmorgen in een hartstochtelijk Leiden.…

een gemarmerde en gespierde schoonheid, gebeiteld in hart en geest wil ze omhelzen, vasthouden, nooit vergeten hoewel deze lippen koud zijn, gevoelloos, deze armen haar niet dragen, deze ogen niet kijken, maar staren, leeg en dood in verlangen proeft ze een warme huid, laat haar lippen dwalen en verpozen, luistert dromend naar een stille…

Elegant glijden vingers langs lippen van satijn een zoete kus van zondaars ontvalt een blik mijn lief te zijn En langzaam smelten wij ineen een rode roos gewild -ik blijf een hartendief besteelt mijn hartstocht vreemde schokken in mijn lijf Al ik geef is nog te min voel ik meer nog vaar ik klem zweet ik rollend in mijn…

Het spreken van je lippen Raakt aan het zwijgen van je ogen. De lippen die vloeien Steunen de ogen die verdrogen. Neem je je blinddoek weg, Hoor dan je mond die zegt: `bleef ik zojuist wegens lippendienst aan de ogen in gebreke ... nu mag ik weer voor mijzelve spreken.’…

op deze hand ligt elke seconde een afgrond steekt de constante factor tijd lek de dood moet je juist leven kom vrouwe, breek zes hemelen, ontdek de maan draait met het hoofd onbevangen deze collectebus wil alles nat, in een romantische bui me niets afvragen waarom het goed voelt, niets zeggen niets weten, van bijbel en god…

gulzig zoekende mond bevochtigt lippen kruipt dichterbij met schokjes inhaleert ze het leven en voelt warmte naar binnen stromen…

Op haar lippen brandt een kus antwoord op gerezen vragen heel teder aangevoeld ieder woord, iedere zin is nu te veel want streling maakt wakker wat schuil gaat in haar leven volmaakte rust, intens beleven wat is het heerlijk te weten dat je bij jou jezelf vergeten kunt…

Nog op mijn lippen gloeit, door al mijn aadren schroeit de kus, van uw lippen ontvangen... Van zwoele moeheid hijgen nog mijn longen, en reeds blaak ik toch van nieuw en aldoor-nieuw verlangen. Uw ogen zien mij aan..., mijn ogen zien u aan..., uw handen zoeken naar mijn handen...…

Haar lippen zijn machtig ze tuiten zich tot kussen die zacht zijn gehoor strelen in opwindend verlangen haar lippen zijn vurig onverbiddelijk trefzeker planten zij haar angel in zijn smachtende hart…

Haar lippen, en dan rent ze weg van mijn lippen -- op het harde glas.…

ik zocht de liefde steeds in het rose/zachte violet verstrengeld dicht vlak naast mij in stil verbond zeer bemint zoals een dromerig kind blijft hartstocht groeien tot zoet geluk in hoopvol verlangen wat zegent zocht je troostende lippen die liefde dragen blij begroetend wat mijn hart verlangt ‘k heb je lief liever dan mijzelf…

Hartstochtelijk lief als het zaad zich een weg baant door je schoot het lichaam nog na praat van ijver schaduw je van je naaktheid beroofd gerieflijk bloot de dadelijkheid verpakt wat de gelegenheid bood mij ter aarde smakt als m'n zaad zich een weg baant door je schoot cellen als verborgen goden aan je lippen het fluwelen zand van warme…

Een muze hoorde ik zingen een muze zag ik dansen met klanken van viool en harp vermengd in wervelend gedicht een muze heeft mij zacht gestreeld en heeft mijn lippen geopend ze heeft mij hartstochtelijk gezoend deed mijn hart van liefde overlopen helaas is mijn muze heengegaan maar heeft haar zang achtergelaten zodat ik nooit met een mond…

liefde is de bron van leven verheven na versmolten samenzijn de ziel van verloren mens-zijn verzacht de pijn van gedragen smart heropent versloten ogen verwart het verdwaalde hart tedere woorden ontvluchten je mond vurige hartstocht ontvlamt mijn lont door fluisterende lippen bemint die jouw stem met liefde verbindt eens was die…

ik was vergeten hoe groot je ogen waren of hoe speels zij konden zijn zag dat weer even 't wist opnieuw mijn hartstocht te verklaren was vergeten hoe mooi je was en mijn wereld wist te bespelen met de lachende flirt die ik op je lippen las en jouw woorden mijn hart streelden terwijl ik mij verbeeldde dat jij enkel…

~~~ ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven zonder zich masculien te bezinnen ze heeft met hartstocht het minnen geleerd aan haar boezemvriendinnen en leidt nu een goddelijk liefdesleven ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven ~~~…

spelen op de man wilde zij, hartstochtelijk, het kwam er niet van dat was geen wonder, want de missionaris hield haar eronder…

onderhuids verlangen dreef ons beiden tot bijna waanzin hartstocht streelde warme handen zweetpareltjes over blote huid adem mijn adem kus me , til me tot over jouw regenboog voel mijn hart bonzen tegen jouw behaarde borst laten we dansen in de liefdespassie stil mijn honger ik ook van jou…

Als een sneeuwvlok in de lente stilt het frisse van de wind de hete adem in de nek van de vuurzee van hartstochtelijke gevoelens transpiratiedruppels vloeien langs huid en haar zij wil hem hij wil haar beminnen…

tussen blauw en wit groeit hartstocht in een sidderen van verlangen gehuld in koele lakens bloeien blossen op haar warme wangen ze is terug ze mag er weer zijn handen voelen een appel aangereikt ze happen beiden gulzig wanen zich opnieuw in het paradijs…

laat ik me door je leiden meanderend door stegen van oud bladeren de rode beuken toekomst langs feeërieke zoete geuren van heliotroop en lonicera betoverend als de vrouwelijke kracht van levenslust in vurige zomerbries belopen we vastklampend de zachte stralen van avondrood en laten ons in innig verbond de hartstocht…