Alle inzendingen over meeuwen OR noorderlicht OR wreedheid

je loopt langs de grachten en je vraagt je af in de lente waar zijn die eeuwige meeuwen nu natuurlijk op de warme zee ze hebben ons niet meer nodig vliegen boven oceanen vol vissen achter duistere schepen aan in onrustig en onverschillig water zien verder niet wat daar nog meer drijft of aan het zinken is waar ze naar duiken…

Staren naar de lucht, luisteren naar de stilte, dan een meeuw die krijst.…

In kustgebieden stelt men vast: de meeuw geeft heel wat overlast. Wat zou men graag aldaar proberen zijn overtal te reduceren! Helaas, als een beschermde soort plant hij zich ongebreideld voort.…

meeuwen zullen blijven zweven aan een heldere lucht want ze blijven hopen dat we ze ooit eens zullen hebben begrepen ze zullen blijven krijsen dwingend schreeuwen kijk en lees ons lees ons het enige wat we eisen lees de onnoemelijke veelheid aan gedichten die we voor jullie in het luchtruim hebben geschreven tijdens onze vlucht…

Lijkt wel eindeloos te zweven zonder vliegen de wind doet het werk…

Tussen zilveren zee en avondgrijze lucht, Laag rondend in egaal gewolk, dun uitgestreken, De sneeuwen meeuwen zweven, vrij in lange streken, Drijven en wieken voort in lenig weke vlucht.…

Witte vogel boven zee uit Ameland een andere werkelijkheid in helder eiland licht proeven van de zilte lucht zoek naar vis boven golven waar leven is kom naar huis avond valt duister donkert hoog op vleugels van de wind in gedachten ben ik dat kind in jouw verhalen eenzaam om te verdwalen stoere vogel van de zee wanneer…

krijsende meeuwen die elkaar moord en brand toe schreeuwen of elkaar in niet te verstane talen opgewonden waarschuwen jongens hier valt iets te halen ach het zijn net mensen die elkaar soms al wat lelijk is lijken toe te wensen of juist met opgewonden woorden het laatste schokkende nieuws toeschreeuwen wat ze net hoorden heb je het onwerkelijke…

Het meeuwengeschreeuw mis ik in de polder het geluid van die gillende geeuw en gekrakeel, met hun krijsen, met hun kromme puntige snavel, geel het eisen en krijgen en pikken en pakken en hakken als gieren, loerend speurend en peurend in kieren Ik lijk wel niet wijs want ik mis hun gekrijs hun scherpe vlucht zomaar vallend uit lucht naast…

Nieuwe nacht is gevallen, het zilveren licht gloeit op jou Hoe onbeschrijfelijk en onvoorstelbaar mijn liefde voor jou wel is daar mijn verlangens diep en hoog zijn, blijf ik steeds vliegen en zweven Zo vrij om als een meeuw te zijn, een parel grijswit tussen open hemel en open zee.…

het gevoel van de lente komt de winter gaat het felle licht over het water de stroming schittert kabbelende vogels schreeuwende meeuwen jengelende kinderen prachtig die contrasten ik loop en ik denk ik kijk en ik voel ik zie en ik ruik ik hoor en luister en bundel de energie het ruisen van het riet meerkoeten hobbelen als drijvende…

Hoon klinkt in zijn laatste schreeuw, hij duikt nog een keer op mij neer mens, stof zal jij zijn, als ik, de trotse meeuw nog altijd langs de hemel scheer. ------------------------------------------------------------ Uit "Voorbij de Horizon"…

de hemel bewolkt mantelgrijs tegen dofgrijs verwaaien meeuwen…

alsof zij reeds rouwden Anker op de hand verschrompelt eens krachtig kon niets meer houden Stoere tatoo trots teken van weleer nu een spookschip de olijftak een veer De oude zeeman sleet dagen langs de maas Vermoeid betraande ogen turend in de verte getaand gelaat miste schip en maat Altijd trekt het water gekrijs van meeuwen…

rug de meeuw schreeuwde ik zweeg…

Voelt alsof De eindeloze knopen In mijn hersenkabel Wat ontward worden En de pijn wat Minder schuurt, Sta op weg naar De bus die me weer Naar huis zal brengen Een visje te eten Op de Grote Markt - 't Is nog vroeg op De dag, hooguit een Uur of twaalf En naast de visboer Zelf zijn het alleen De koninklijk zwevende Meeuwen…

hangvogels zijn het die mijn patat opvreten zootje bleekscheten…

nog steeds zinkt het krijsend eiland naar de bodem van de bloedzee waar het noorderlicht verdwenen is en de zon alleen maar onder gaat o Heer, heeft U werkelijk de mensheid losgelaten? ook al sleept de dood mij mee toch laat ik U niet los…

Hoe zit dat met dorpsoudsten Vol vrouwenhaat en angst Voor wezens die bloeden en Baren Hoe verwrongen hun geesten Hoe beestachtig hun besluiten Ze was pas twintig en had lief Buiten de gemeenschap Hoe gilt ze geluidloos, haar Ziel een ravage Hoe rijkelijk vloeit de Ganges Uit ontheiligde ogen Na een groepsverkrachting In het…

Ze waren uitverkocht en lagen als steile doden op de levende have van het schip, drenkelingen die het nog niet weten, voer voor de vissen, mest voor de bodem van de zee namen die vertekend op het dek liggen te verbleken met ogen waarin de aarde niet bestaat, de geur van een manke diesel markeert het spoor waar ze de wind hadden geraapt uit…

Zij heeft opnieuw zich uitgevonden Nu hij nog; dolende nomade Zij gaat weer bij zichzelf te rade Tijd heelt nu eenmaal alle wonde Zij voelt zich vrij en ongebonden Verlost van een Markies de Sade Zij heeft opnieuw zich uitgevonden En kust zichzelf met duizend monden Zij brengt zichzelf een serenade Zij neemt zichzelf aan in genade Zij…

Aan Y. van Alphen Hoe onvoorstelbaar hard sommige mensen Zijn ze vergeten jullie te vergassen? Haar ogen puilden bijna uit hun kassen Het herbegon, het aloude verwensen Vaak kreeg zij 'vuile rotjodin' te horen Zij moest zonodig hier in Holland wonen Bracht vijf jaar oorlog, doodde vaders, zonen Totdat de Duitsers eindelijk verloren…

nu ik hier zit -en niet daar raakt mijn gevoelige snaar de jouwe en mijn trouwe vingers strelen langs mijn haar ik zoek je op verlang, zet wreedheid achter het behang en wil slechts van je houden meer dan eeuwigheden lang…

maandag meeuwdag meeuwdag schreeuwdag op het moment dat ik ontwaak pikkende meeuwen meeuwen die schreeuwen want het is vuilnisdag vandaag maandag meeuwdag meeuwdag schreeuwdag is de rommel hun bijzaak pikkende meeuwen meeuwen die schreeuwen cirkelend boven ons Den Haag…

Als adem hem beneemt in stilte van gedachten tekent hij een groot hart op het beslagen raam een pijl met een naam slechts één hij voelt alleen onzichtbaar verdwenen in de wereld om hem heen hij weet niet dat zij hem ziet in het noorderlicht van de bevroren dagen…

wacht tot het blad beschreven is de inkt gedroogd het suizen verdwijnt iemand uit zijn kamer komt de taal van oorlog dooft we de doden horen wreedheid weerloos wordt mededogen de sleutel en het koningswoord liefde is…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…