Alle inzendingen over mini-sonnet

Ik wil me wijden aan een droef sonnet Over ontroering waaraan ik heb geleden Over een ver en onvoltooid verleden En van een snaar die toen werd stilgezet Ik wil me wijden aan een boos sonnet Over een liefde die ik eens heb beleden Over een band die toen werd doorgesneden En van het ijs dat daar werd afgezet Voorbij is nu de tijd die mij…

Malmö Maar sneuer is 't op een sonnet te wachten Dat niet verschijnt, of later dan wij dachten...…

Er was eens een meisje in Leiden waar ik een sonnet aan wou wijden, maar ’t zat er niet in want na dit begin was ’n limerick niet te vermijden.…

Geverfde pop, met rinkelen omhangen, Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset, Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet! Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen? Te klein om één goed denkbeeld op te vangen, Voor epigram te groot en te koket, Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet, Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen.…

dit versje rond ik heb al mijn hoop op u gezet oh, ik smeek u om genade herschrijf voor mij toch dit sonnet…

Het zou jammer zijn nu al dood te gaan.…

in verzwegen sonnetten van 14 zinnen leemte schrijven dichters zonder woorden over het chagrijn en het gebrek aan mooi lopende woorden…

we zaten gewoon te voelen zonder te raken kijkend naar wat niet werd gezegd wel had alles met ons te maken we waren sprakeloos aan elkaar gehecht…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

in begin het horten en stoten ontstond totaal geen mededogen had ik van achteren maar ogen achterover teruggefloten kletterend op gevoelige stuit alsmaar ruggelings pijnlijk duiken Michael een poepie laten ruiken daarna is het echt over en uit de laatste keer was me een zeperd het leek wel een salto mortale zoiets krijg je als Jackson…

Vroeger klonk later heel ver, Kaartenhuis van woorden onbewoonbaar. Woningnood- een naaktslak glibbert zich een weg. Een beha hangt lusteloos aan de waslijn. Red het bos de houthakkers zijn onderweg. Hippies van toen zijn de opa's van nu.…

Tussen de dijken broeiden de stengels op tollen van vlas, mini-indianendorp. Zij schoot de klodde*) met de klakbuis*) af. Olie en linnen liggen thuis in de kast. ---------------------- uit: 'Vallen', 2012.…

Ze hunkerde naar schelpen rapen De winters duurden eeuwenlang Het voorjaar kwam maar niet op gang Ze wilde in een duinpan slapen Ze wenste lammerende schapen Het najaar, eeuwenlang in zwang Verloor het van de sterke drang Om warmte bij elkaar te schrapen Ze was haar ware aard vergeten Daar was het om te doen geweest Een engel kan niet…

Wees niet bevreesd voor snelsonnettenmannen In wezen hebben zij een tere ziel Zo fijn besnaard, zelfs af en toe subtiel Ook zijn ze regelmatig overspannen: Ze wenen vaak in een of and’re hoek en zijn wanhopig naar hun Truus op zoek…

Het kind dat met wakkere beentjes fier, Het verse gras opschrikt, en zonder te wijken, Altijd rent voorbij de wind, en mij na laat kijken, De onrust in mij, een gulzig altijd wakker dier Niet te achterhalen tijd, wiens honger graag Verslikt, verslindt alles wat weerloos lijkt En kerend wendt, geen grens bereikt; Voor iedereen te snel…

Sonnets are full of love Chr. Rossetti Sonnetten zijn vol van liefde, dus ik zal Mijn hoogste liefde ook in sonnetvorm uiten, Niets weet ik dan die liefde, niets staat buiten Niets boven haar - zij is mij 't een en 't al.…

Maar als hier een sonnet moet gaan verschijnen, dan zal dat zijn met zuchten en gezweet...…

Loop net door De tuin en zie Het vallend blad, Het gelende gras En naalden die Vroegtijdig de larikstak Verlaten En dan zie ik onverwacht Twee mini-paddestoeltjes Rood met witte stippen Die groeien op het Vers gevallen Afval van de bomen In het vermoeide gras, Die door alle somberte Heen kleur bekennen Voor nieuw leven…

Geel op blauw palet Gershwin kan tevreden zijn Luide lentelof…

mist ik sloopte energiek de twee kwatrijnen terzinen werden gretig uitgewist geen rijmklank zou mijn vrijheid ondermijnen ik had mij jaren jammerlijk vergist en nooit meer liet ik een sonnet verschijnen…

Oligofrenen en microcefalen, minkukels in de uitvoering der wet, u dient een echte dichter te betalen. ------------------------------------------------------- uit: 'Duizend sonnetten 1966-1996', 1997.…

eigenzinnig te zijn vond hij mijn eigen idee wel gegrond in sonnetten hanteer ik alleen rijm of hij het nou niets of geweldig vond experimenteren zit in mijn brein.…

Om middernacht zit ik te schrijven, eigenlijk hoor ik in mijn bed, maar eerst nog een sonnet, daarvoor wil ik wakker blijven. Gedichten.nl zegt hoe het moet, dus pas maar op, jullie hebben wat te goed...…

gedragen door jaren heen de lange versleten doeken licht verhullend onderweg naar een oorsprong de randen rafelen al tot mini in het verschiet toch zie je nog net niet waar de zoektocht eindigt draperieën vol betekenis worden pas ontsluierd na de openbaring van het innerlijke verstaan niet langer beschermend wel draaglijk in het weten…

Van veiligheid naar woede: gele hes De opstand van de horden uitgebroken ’t Zijn ordinaire revolutiespoken Zij waren rond, de geest is uit de fles De kruk, de brekebeen, de oude bes Zij voelen zich totaal niet aangesproken Bij hen is nooit het vuurtje aangestoken Ze zitten in een onbesprongen bres ’t Wordt weer eens tijd voor een pikant…

gedragen over jaren heen de lange versleten doeken licht verhullend onderweg naar een fundament wat randen blijven rafelen tot mini in het verschiet maar daaraan zie je niet waar de zoektocht eindigt draperieën vol betekenis worden pas ontsluierd na verstaanbaarheid van de intrinsieke taal niet langer beschermend wel draaglijk…

Al meteen bij de allereerste lach Werd jij het zonnetje op mijn dag Met je gebrabbel en al je mini-verhalen Deed jij de hemel extra stralen Je sprankelende ogies en je geinige snoet Doen mij meer dan alleen maar goed Mijn leven staat geheel op stelten Want jij hebt mijn hart werkelijk doen smelten Altijd vrolijk, een ondeugende bengel…

Vervang ik ieder woord van dit sonnet door één geslacht, dan al bereik ik het. Hoe zegt u? Jezus Wie? Van Nazareth?' -------------------------------------- uit: '1000 Sonnetten 1966-1996'.…

Je moet je ergens aan de regels houden, in een sonnet en op het voetbalveld. Dat is dus logisch, denk je bij je eigen. Je wordt wel ouder maar je blijft de oude. Jij, Johan, bent nog lang niet uitgeteld, maar ik moet nu na nummer veertien zwijgen. --------------------------------------------- uit: '1000 Sonnetten 1966-1996', 1997.…

'Dicht nog een sonnet' sprak de Maximale Factor. 'Maar ik heb ruim tweehonderd verzen op de site gezet...' Was hij blind of zag ik helder? 'Tabee, over het peerd getilde vrind.'…