Alle inzendingen over misbruik OR pen OR woorden

Mijn pen schrijft wellicht niet die woorden zinnen of gedachten die jij even zoekt, ooit eens boekt om hen te bewaren als adembenemende schilderingen, die je van papier heel zacht toezingen. In deze wereld ontbreekt niet het geld dat telt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Gevonden is mijn pen met verloren woorden toen ik verliet wat ik wilde liefhebben met zachte woorden en zachte dromen van gedachten die blijven waar ik onze liefde bereik en jij nooit meer verleden tijd zal zijn…

ik sloot de pen wat af was leek geschreven met de zinnen die bleven de woorden die verdwenen ik zond ze henen zonder genade met voorbedachte rade ja ik beken…

ik zou graag een gedicht schrijven zonder woorden, als muziek zonder akkoorden en een baspartij dan leg ik mijn pen terzij met bombarie en mimiek om even later over te drijven…

Ik wil in de boeken duiken En de woorden ruiken De fantasie door me heen laten spoelen En haar voelen 'De pen is krachtiger dan het zwaard´ Dat motto is mijn leven waard…

De zon gaat onder Een rode gloed over het water Orde wordt gecreëerd Een pen schrijft woorden Met de woorden komt stilte Een verlichte stilte, voldoende volmaakt Alles omvattend, bestaande uit niets Het is nacht, een verlichte nacht…

pas toen de hoem papaver stilde en haar groot papaver trok, is het vuur van de papaver onder haar verdriet gedoofd…

De Apeldoornse apenschool, dat is geen plaats voor apekool. Daar worden apen onderwezen in zang en apennoten lezen en wat zoal te bieden is aan apenkunstgeschiedenis. Op donderdag tot kwart voor zes, dan is er aaprijkskundeles en leert men elke aap het fijne van Alpen en van Apennijnen. Soms lopen ze te hard van stapel en wordt het weer…

een tafel timmeren - wat een getimmer een huis bouwen - wat een gebouw de klok luiden - wat een geluid zich goed weren - met een geweer niet blind varen - gevaar!…

ons schip lag in west-west-terschelling niet ver van een vrij stijle helling in prachtige steil ging ik onder zeil maar ik struikelde over de spelling…

(1) bladerentapijt een late merel zoekt daar zijn kostje tussen (2) de iris bloeit weer mijn hart is de tuin die haar voor altijd koestert (3) roodkoperen haar ogen die lachen zeggen kijk pappa kijk dan (4) voel jij hoeveel troost oneindig veel pijn en troost jouw snuitwerk mij geeft…

(1) winterwarme stal snuiven, gezoem van vliegen de volmaakte rust (2) eruit! staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

ik letter de dagen zo gaan ze voorbij tussen de regels met pen rij voor rij dragen mijn woorden verdriet en plezier schrijven is leven op papier…

Gedachten spelen Door mijn hoofd Woorden vloeien Uit mijn pen 'k Hou van haar! Houdt zij van mij? 'k Wil haar, maar Wil zij ook mij? Mijn liefde meandert Voort, op weg naar Haar mooie landschap---…

zij reisde naar ver om woorden te vinden voor al die woordlozen met elan betrad zij de grond die nog voelbaar is aangedaan absorbeerde hetgeen er geschiedde en gaf haar pen aan de wolken…

vandaag zal ze de inkt uit haar pen laten stromen ze zal dichtbij zichzelf blijven vandaag zal ze de woorden omhelzen ze verdragen waar het moet zal ze haar rug rechten vandaag…

mijn hart is leeggedicht alle mooie woorden verloren aan jou de naakte waarheid hangt stil om mij heen antwoord mij verdronken en verloren in je ogen verlangend naar jouw woorden keer je om en word mijn pen beantwoord mij…

dat het jou zo moest vergaan je onderdoor zou gaan jij die alles in woorden verpakte woorden en waarheid verhakte je hield van de klank van je eigen stem het krassen van je zwarte pen nu je niet meer uit je woorden komt gevangen zit in de diepte van je mond dat het zo ver zou komen met jou...…

Woorden... ze reiken verder, gaan langer mee dan de pen waarmee men schrijft. Woorden, als maar woorden, en ik... Ik ren met al die worden mee. Een droomzacht lied, dat kom ik zomaar tegen. Zal ik het zingen, vol en luid, hier staande op deze dorre oever? Of daar waar het opgeschoten riet zomaar verder groeit.…

soms schrijf ik met een lege pen ik vloek achter gesloten deuren maar weer verschijnt er geen zinnig woord ik heb geen interessante dingen te vertellen het intieme hou ik toch liever voor mezelf .…

Als woorden te pijnlijk zijn om in te wonen dan omhult muziek mijn ziel en laat alle tranen vrij varen in onvermogen van mijn pen al weet ik honderdduizend vragen die ik schrijven kan.…

...en de inkt is bloed geworden dichters dopen daarin hun pen en het bloed is nu geronnen in de schoonheid van het onbegrepene de regel afgebroken terwijl het woord nog wilde betekenen...…

Een woord is mij ontvlogen. Het bleek te licht. Mondinggericht liep het uit de pen ontdaan van zijn kern. Die brandt nu vurig in mijn hart. Niet-gevat en zonder ogen, tekent zich daar het wezenlijke af.…

toen zij draden spande tussen het wolkendek en de poëzie verdween het gewicht van woorden haar pen danste licht uit het lood in de zon de doden kwamen thuis alles schitterde…

ik voel me verwant want ook ik was een meisje van elf toen er misbruik van mij werd gemaakt ik bleef een roepende in de woestijn niemand die het wilde horen maar nu, nu is er wezenlijk iets verandert, of toch ik heb ’n stem gekregen voel me gehoord nu misbruik bestaansrecht heeft mag het eindelijk zijn doch rest de vraag hoe…

Gods naam misbruiken, is net zo erg als het doden. Van een lief, klein kuiken, bij het tegengaan van de tien geboden…

Slechts die mij dacht te kunnen gebruiken en misbruiken, hanteerden leugenachtige ladingen in de woorden, die uiteindelijk boorden in hart en ziel. Woorden, blikken, gebaren... ze verraden slechts. Enkel de stilte spreekt van haar waarheid.…