Alle inzendingen over museum OR verspilling

Nee, daar ga ik geen tijd meer aan verspillen. In feite gaat het vaak niet om het ‘hoe’, Vooral wens ik Oranje mazzel toe.…

. ------------------------------------------------------------ Uit 'het museum van de zomer' (1974) van R. Jooris (1937)…

De oude zeilboot ligt stil in het museum. Zijn touwwerk omklemt een ineengedrongen ruimte, die berust en wacht... Waarop? Dikwijls heeft mijn geest onbewuste verlangens; daarbij zie ik steeds die ruige heuveltop aan zee, een zeil in vollemaanslicht.…

er werd gejuicht voor alle sporters op de kop van de vaart het sneeuwde oranje, nee geen sneeuw hoera voor al die plakken een laatste ererondje voor juichende supporters nu mogen de kanjers naar huis met lauwerkrans de mummies in het Drents Museum blijven onverstoorbaar…

Ik was bij het museum aangekomen Zocht naar het parelmeisje van Vermeer En had haar vlug gevonden, maar schrok zeer Geen hoofddoek meer! Wie had die afgenomen? Toen zag ik in mijn droom, ronduit bezopen, Thierry met boerka, Geert met hoofddoek lopen! Lezers zien dit tweetal ook, na het inloggen :)…

we zullen lachen zonder gillen we zullen weten en soms niet en daarna makkelijk vergeten wat niet weet en wat niet ziet we zullen eten en soms vreten tot we weer veranderd zijn we zullen eten weer verspillen al is het restje nog zo klein…

achteruit kijken is talmend tijd verspillen laat je niet verankeren in het verleden de tijd kruipt ongenadig voort en wat voorbij tikt is verloren hier en nu begint de rest van je leven gooi de ballast overboord wat je ook kiest is telkens weer de eerste keer en je enige kans…

We moeten minder energie verspillen Dus deze winter er flink tegenaan Een standje lager en een truitje aan Het kan: alleen we moeten het wel willen Als buiten het een graad of twee gaat stijgen Gaan we het straks vanzelf weer warmer krijgen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Maar nu ik echt alleen ben zou ik wel eens willen dat iemand die `alleen-momenten` eens mét mij kwam verspillen.…

Ze blijven mijn belastinggeld verspillen: Een "dienstreis" naar Bonaire aan de zee, Iets tegen zonnebrand gaat zeker mee, De zon schijnt continu op de Antillen. De ambtenaar met zongebruinde huid… Je pikt ze in den Haag er feilloos uit.…

Er liep een meisje met een dooie hond aan een riem door het museum, zij sleepte hem de trap af langs de schilderijen over zijn wollen poten tilde hem soms op streelde zijn oren. Haar meedravende zus besteedde niet de minste aandacht aan de hond. ----------------------------------- uit: 'Van muis tot minaret', 1989.…

eilieve, het is warm vandaag ik krijg haast de vapeurs met pruik en warme kleding is dame zijn ondoenlijk ik waar rond in het poppenhuis van het Drents Museum, waar ontvangst gehouden wordt voor mensen met entree eenieder groet ik vriendelijk buig met een révérance…

Inmiddels kunnen wij ons meer vermaken Museum, sauna, kroeg of verre reis Een bios, restaurant en sportpaleis – Althans bij overeind gebleven zaken Vaak denk ik terug aan wie aldus ontsliepen: Bar eenzaam, zonder warm vaarwel naar ’t diepe…

Omdat je in de oorlog altijd hoorde van voor de oorlog, hoe argeloos ze waren, ben ik nu heel voorzichtig. Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld een kartonnen doos, dan hoop ik dat die doos mij nooit meer zal heroveren in de vorm van zelfverwijt; weet je nog wel, hoe zorgeloos, we gooiden gewoon dozen weg! Als we er één hadden bewaard, één hadden…

Ik heb iets moois voor het milieu gedaan: Bewust van onze energieproblemen Vond ik het tijd om groene stroom te nemen En trots stak ik mijn feestverlichting aan. Sindsdien kijk ik tevreden naar de meter: Hoe meer ik van die stroom verbruik hoe beter.…

’t Is alles allen niet gegund. Niet wat gij WILT, maar wat gij KUNT, Bepaalt de maat van ’t vruchtbaar leven. Gelukkig die ’t bereikbaar punt Niet, vruchtloos, wenst voorbij te streven! Die naar ’t niet hem gegeevne tracht Verspilt zijn tijd, vernielt zijn kracht.…

Als een die, wandlend in een groot groen woud, Een wijle neerzit bij een waterwel*, En in zijn handen 't water schept, dat snel Vervliet, tot hij geen druppel overhoudt; En, in gepeinzen, telkens weer dat spel Herhaalt, als had hij nimmermeer aanschouwd Hoe 't vonklend vocht, als levend zonnegoud, Zich niet laat vangen in de kleine cel;…

Ze hebben nooit op haar geleken, daar heeft het altijd aan geschort. Ze hebben nooit op haar geleken, dus kwam hij steeds aan hen te kort. Soms was het om hun mooie ogen, hun mooie lichaam of hun stem, hij heeft ze ook wel eens gemogen en dikwijls hielden ze van hem. Maar in de radeloze uren voor elke nieuwe grijze dag, dan lag hij in de…

Ik moest weer aan je denken Stiekem elke dag Wat je aan het doen was dat één wat ik nooit zag Soms moest je aan me denken maar niet zo zeer aan mij Aan mijn grootste blunders en de verkeerde woorden die ik zei Ik kom in jouw gedachten niet op de manier hoe ik dat wil Alleen maar in momenten in de tijd die ik verspil…

De slimme Herman wilde verspilling steeds vermijden. Zo wou hij wél een tafel, maar zonder onderzijde. Hij wist die niet te vinden. 'Ik vind', zei Herman boos, 'de onderkant van tafels volkomen nutteloos!' Hij verfde in z'n woning alleen het vensterglas, daar anders van de verflaag slechts één kant zichtbaar was.…

nog even en hij is voorgoed verrekt de uitgeblazen geldballon die al chronisch ging verslappen wij namen veel te gretig happen met voorspoed opgeklopte lucht vergaten dat het rijke vet reeds tienmaal weggezogen was verdwaasde keizers dragen niets dan een kaart met plasticwaarde alsof je daarvan gouddraad spint geen cent gespaard noch…

Een man die op zijn vijftigste de wereld nog op de zelfde manier bekijkt als toen hij twintig was, heeft dertig jaar van zijn leven verspild.…

Zit ik weer in de schoolbanken Hetzelfde als gister en de dag ervoor en die dag daarvoor Daar moet ik deze maatschappij dan voor bedanken Bedankt voor alle nutteloze uren Die ik beter aan mijn taalkunsten zou kunnen besteden Nu zit ik een beetje voor me uit te turen Al die kale witte saaie muren In het begin der tijden gevuld met posters…

Dat in gemelijke grillen ik mijn dagen kon verspillen, dat ik haar voorbijgegaan of een steen daar had gestaan, dat ik heel mijn zondig leven heb gekregen zonder geven, dat mij alles heeft gesmaakt, dat ik niets heb uitgebraakt, dat ik niet kan herbeginnen haar te dienen, haar te minnen…

Passen en meten te veel tijd wordt versleten om het laatste woord.…

Ik hou niet meer van winnen Ik hou meer van verliezen Dat kun je ook kiezen Dat kun je ook bepalen Noem het verhalen Noem het zoals jij zou willen Ik.....Ga geen tijd meer verspillen Ik pak wat ik pakken kan En dan Besef ik ten zeerste Dat soms het eerste Wat ik net zei Dat voelt als mij…

Een groene deur is ook maar kunst, gemaakt van een stuk boom, tentoongesteld in pop-up museum aarde…

ook jij kijkt zo donker en onbestemd als ik me door de drukte drijf naar wat ben ik op weg met zoveel genotgenoten wij zwermende bijen in een tempo van te slome rondvaartboten o, wat staat daar geëtaleerd of zie je wel die orgelman met zijn olie-motor-muziek daar gaat weer zo'n stuk met blinkend goud behangen ja, in mijn wandelend museum…