Alle inzendingen over muziek OR liefde OR gemis

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Alles gaat door ook mijn leven stort niet in maar het gemis De wond die in mij bloedt om wat had kunnen zijn dat warme bloed dat gemis Jij kende mij zoals ik gekend wil zijn zo dubbel is mijn gemis Jouw schoonheid moeten gaan zien in andere wonderen van mensen in het gemis…

maar zijn muziek zal altijd blijven en velen opbeuren, zoals ook steeds mij!…

vandaag ben ik alleen, een dag met andere dagen gemeen ik zeg niet dat er dan een leegte is aan gedachten en verwachten is er geen gemis het zijn de pijlers, zij houden mij, met muziek erbij, op de been, en tracht ik boven mijzelf uit te stijgen in stilte, wandelend naast het water met aangrenzend groen laat mijn blik zich vullen al…

De echo van geschreven woorden zal altijd blijven naklinken hartstocht is een goed instrument maar liefde crëert de mooiste muziek…

Het oud gemis heeft mij opnieuw gebonden En trekt mij naar de diepte, als weleer... In déze liefde was geen zweem van zonde. Geef mij het heil van deze liefde weer.…

Muziek soms breng je ons terug waar de hand onervaren streelde alles voelde behalve een jas muziek….…

omdat muziek haar liefde is ze zich kan laten gaan blikken van mensen doen haar niet blozen muziek is als haar geliefde het laat haar lachen huilen, dromen hij kijkt naar haar dus danst ze ( onbevangen ) zoals een ander kan vertellen zo verhaalt zij met haar lichaam ze weet dat muziek en dans haar ware passie zijn als het licht…

De liefde is vervlogen, Heel zachtjes uitgeblust. Geen hand meer op de mijne, Geen stem meer die me sust. Geen hand meer door mijn haar, en niet meer samen praten of lachen met elkaar. Een herinnering aan woorden en eindeloos gemis. En uit ervaring weet ik hoe eenzaam, eenzaam is.…

achter gepeins over gemis schijnt vaag de kans voorbij de schijn doemt soms de oplossing bij de intuïtie ligt vaak de waarheid kom van je wolk verwarm mijn aarde beleef de liefde zonder voorwaarde…

Ik wil U geheel vergeven omdat ik U zeer bemin, vergiffenis in liefde weet einde nog begin. Ik wil U geheel vergeven omdat ik bij mij zelf weet de zwakte van mijn hart de diepte van Uw leed. Ik wil U geheel vergeven omdat ik in mijn groot gemis U toch niet meer kan schenken dan wat vergiffenis.…

Voor elk gemis een nieuw gewin. Voor elk verleden een nieuwe tijd. Voor elke verloren liefde Nieuwe hoop.…

Je hebt me gekregen En nooit verteld Wie ik was - Uit jou voortgekomen, Gekoesterd met jouw handen Als ik pijn had, Gedragen door jouw liefde Als mijn verdriet zich Uitte in gemis, Heb jij mij Duidelijk gemaakt Dat jij er bent Zoals ik er is…

want afscheid is pas afscheid, als niets er meer toe doet als geen goed, geen kwaad je nog beroeren kan gevoelens doodgebloed dood heeft dat niet dood is pas dood als de liefde weg is maar de liefde kan niet weg zij raakt je aan zelfs in ondraaglijk gemis afscheid is een keuze de jouwe of juist niet dood in leven waar geen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Gemis zonk als een nacht in mij. Verlangen gaat de hoop voorbij. Wat stelde het voor? Ach, veel bellen en praten, een lach en met veel schroom een kuise kus. Gemakkelijk te verwerken dus? Gemis zinkt als een nacht in mij. Verlangen gaat de hoop voorbij.…

maar uit elkaar zijn we toch Ik mis je nog elke dag Je lieve gezicht en mooie lach Ik vind het vreselijk om zonder jou verder te moeten waarom moet ik toch zo vreselijk boeten voor iets wat eigenlijk heel mooi had moeten zijn doet nu mijn hart alleen maar pijn Jij hebt het over een klik die er niet is Wat is dan datgene wat je zoekt, het gemis…

Ik zag hem vertrekken op een avond, Zoals je een gemiste trein ziet vertrekken, Ik probeerde uit te leggen wat een pijn ik voelde. Maar kreeg geen woord gezegd, toch voelde ik het verdriet om zijn vertrek, En nu eenzaam ween ik traan om hem die ik verloor, Mijn beste vriend.…

Klussen met mijn vader Lekker zwoegen in de tuin Of gewoon iets samen slopen Weer een muur of pui in puin Samen met mijn ouwe Zonder praten heel veel doen Onbetaalbare momenten Meer dan goud of een miljoen Samen is nu over Wat er rest is zo'n gemis Eenzaam sjouwen in dit leven Omdat hij er niet meer is…

Het leven zou toch zo mooi kunnen zijn. De zonnestralen glijden naar binnen door het raam. Ze verwarmen m'n hele huis. Waarom dringen ze nu niet door in mijn lichaam? De natuur wordt weer prachtig. De lucht is stralend blauw. Je hoort hier toch vrolijk van te worden. Waarom voel ik dan nog steeds die kou? Je ziet de mensen genieten van…

Als ik aan jouw lach denk de kracht van heel je zijn Dan moet ik slikken om te vechten tegen de tranen van mijn pijn Soms voel ik me echt eenzaam dan voel ik me zo alleen Dan verlang ik naar jouw aanwezigheid zo gevoelig om me heen Dan voel ik weer de warmte Die ik tot heden zo heb gemist Hoeveel ik nog steeds van je hou Als je dat eens…

Een koude wind waait door mijn hart Een zee van tranen door mijn ogen Waarom is de waarheid zo hard Al mijn hoop in een klap vervlogen Het gemis steekt in mij Door scherven van verdriet, ze doen zeer Ik wou dat ze die woorden nooit zei Maar ze waren er: Hij is er niet meer....…

Als de dagen van het diepste kwijt zo zonder einde kunnen zijn en toch niet kwellen dan zal ik zelfs jou missen missen en geen tijd meer tellen…

waar alles eindigen zou en eindigen deed het wat zou ik nog eenmaal graag in je armen willen liggen niet denkend aan alles om ons heen en alleen maar jij en ik nog een keer het gevoel beleven wat mijn hart heeft gevuld met zoveel liefde en verliefdheid....…

met in zijn hart de tranen die hij spaart omdat hij ze bewaart... met in zijn hoofd haar kussen, haar bed en al zijn nachten met... met in zijn hand haar allerlaatste brief waarin ze schrijft: "mijn lief..." met in zijn oren haar zo vertrouwde stem haar liefste lach voor hem... met in zijn kamer haar laatste zelfportret dat hij…

Toen ik hem daaglijks sprak en zag – Dat vriendlijk oog, die milde lach – Beminden wij elkander; Toch hield ik, zo verbeeldde ik mij, Iets meer van menig ander; Van jonger vrienden, dwaas en vrij, Vol opgewonden jong gevoel, Want hij was kalm en scheen wel koel... Maar nu de vriend mij is ontvallen, Nu voel ik ’t aan mijn lange smart,…

Ik kan zo toch niet verder Het gemis is veel te zwaar Hoe moet ik nu toch leven Vertelde jij mij dat maar Maar alles wat er nog is Is niets meer dan zwijgen Een afstand vreselijk groot Niet dichterbij te krijgen Wat moet ik nu zonder jou Heb er van alles aan gedaan Maar niets geeft nog mij rust Nu jij van mij bent weggegaan…..…

Voor het slapen gaan laatste gedachte is net een straathond zoekend naar de resten van de dag tot bot ontleedt hij de weg van voorhoofd naar achterhoofd en terug snuift achter de ogen overblijfsels van beelden en voor de nacht onderdak vindt tussen de kiezen waar ik je naam maal, je woorden en smaak van je lichaam als kinderlijke angst in…

Vandaag jaagt een schaduw over het veld Ergens knispert zand in schelpen aan het strand Ondanks jicht heb ik mij ook vandaag vermand Sla ik steeds mijn ogen naar het hoge op Zie de gloed aan het talud op de dijk Voel mij dan ondanks pijn en gemis heel rijk.…

Ik ben het immer malen zat. Er is met mij iets mis: ik kan niet meer bepalen, wat in mijn gedachten is. Ze was een stuk. Ze hield van mij En ik was blij met haar. Die mooie tijd is nu voorbij; al meer dan twintig jaar. Voortdurend denk ik maar aan haar. Ik ben niet meer bij machte tot anders denken. Ja, 't is waar: ik lijd aan dwanggedachten…