14094 resultaten.
Medaillespiegel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Ik kan mij niet aan zwaartekracht onttrekken,
noch een gat slaan in overbeladen tijd.
In wil mijn gezicht met schaduwen bedekken,
teneinde te schuilen voor zichtbaarheid.
Verblind door de keerzijde van de maan,
wil ik gaan langs onbetreden patroon.
Op de tast door een onderbelicht bestaan
zonder horizon van vastgeklonken sjabloon.
Contouren…
Na rijp beraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 mijn waken ondiept zich in slapen
verzandt in nodeloos herhalen
er is een punt van inkeer, misschien
wel nu of nooit. Ik weet het niet
en kom weer boven water, ik stel
me een vuurkorf voor, daarin een
gloeiende massa, amorf, waarvan
de sintels zich mengen met de fijne
druppels van motregen, geknor
in de lucht, een vliegend varken…
Einde der tijden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 57 soms
droom ik al
van het einde der tijden
maar …
eerst in stilte
liever nog wat lijden…
Alleen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.083 Ik ben omringd door stenen
ondergedompeld in stilte en
kijk, hoog in het huis gezeten
naar de verre, verlaten velden
waarin de rivier zich als altijd
tijdloos verder spoedt en waar
in de naderende schemering
slechts die ene, late vogel
mijn eenzaamheid vermoedt.…
zeenomade (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 175 hij is de zeenomade die
zeilt naar de maan
voorbij de ijsgrens over de randen
van de wereld
hij reist - de ogen vastgeplakt
aan de horizon -
in stilgevallen tijd
meer en meer
de oorsprong naderend
als hij doordringt in
de desolate leegte
hoeveel betekenis kan hij
dragen
nooit klonk stilte zo luid…
CONCERTSTILTE VERSTOORD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 238 In een al omvattende stilte
valt ´n zucht me al te zwaar
laat staan ´n kuch
maar ook oh en ah
voelt tenenkrommend aan
Maar het meest vreselijke
is de geur, de reuk
van een onhoorbare wind
die altijd mijn kant vindt
maar bij nader aftasten
zich niet meer in mij bevindt!…
thuis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.587 mijn werk zit tussen
pleinvrees en een
naderend einde in
mijn werk zorgt
voor een schoon toilet
en een goed gesprek
de notoire verzamelaar
de oude vrouw, kat, schildpad
een schildklier die neigt
naar 33 of 110 kilogram
het maakt niet uit
ik kom thuis en daarna
ga ik, tevreden,
naar huis…
Wiki
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 447 Het is geen nieuws wat Wiki Leaks onthult
Veel landen zijn corrupt, hun leiders zwak
Dus waarom moet Assange in de bak
En is er overal zo'n hoop tumult
Ik kijk pas op als er geheimen lekken
Om wereldwijde vrede te verstrekken.…
Krom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 155 De dag is begonnen met groot tumult
de ochtend is krom gebogen
mijn hart is met droefenis vervuld
terwijl ik ergens hoor, "geduld"
hoe vindt een dag zijn juiste baan
als hij van meet af aan verkeerd is gegaan?…
Afscheid van een oud jaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.118 Geproost op het afscheid
Afscheid van een oud jaar
De laatste noten verdwijnen langzaam in stilte
Stilte die opnieuw gevuld moet worden
Nu lijkt 2008 nog kil en leeg
Leeg maar nieuwe mogelijkheden staan alweer in een rij
Een rij van gebeurtenissen
Die ons snel leiden naar het einde
Een einde maar het begin van het nieuwe jaar…
gjensyn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 332 bij het herontdekken
van de stilte in noorwegen
kwam ik nader tot mezelf
maar dacht je dat ik
hem nog herkende...?
verrast door de tijd
ontmoette ik een vreemde
die zich echter in no time
ontpopte tot een vanouds bekende
ik heb alsnog een foto gemaakt
in sepia van mezelf in die ander
wellicht uit een hang naar weleer…
losraken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 huid naderen zal…
Zeemans herfstlied
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.903 Na 't zwerven en stuurse staren
Over de eeuwige zee,
Na 't eindeloos tumult van gevaren:
De stilte van een vredige stee.
Maar het is anders geworden,
Mijn makkers zijn vroeg gestorven
Of in ander alleen - zijn verzworven.…
Alweer een.....
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 157 Ik sta in een spagaat, blik
ik achter mij, of naar voren,
het maakt niet uit hoe ik kijk
een jaar in vol tumult voorbij,
de rijken blijven rijk, de rest slechts
uitverkoren, om zich te laten horen.…
stukjes stilte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 aan het einde
van de dag is
kakelbonte taal
overbodig
veel te verliezen
maar niet alles van
de alomvattende
duisternis
de schaarse
woorden houden
we teder
bij elkaar
de mooiste stukjes
stilte van de
levensboom bloeien
aan het einde…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 182 maakten
van het natte zeezand
we naderen het einde van het verhaal
en komen hier nooit meer op terug
het nieuwe dromen is begonnen
samen in deze blije wereld.…
Majeur en mineur
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 740 Het zingen
Staat mij nader
Dan het spreken
Van een tekst
Het liefst
Speel ik wat noten
Dat maakt
Mijn ziel relaxed
Misschien kan ik wat schrijven
In de sfeer
Van de malloten
Ik componeer
Een masterpiece
Met stilte
Meer
Dan je verwacht
Tussen
Majeur en mineur
Tussen
Hele maar...
Ook halve
Zeer muzikale noten…
Aanstalten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 dit bestaan is onbezet,
nog open van geest en kind
iets dat voor de deur staat,
betast door weer en wind
met blindheid van ramen in
de kraamkamer van gestalten
die met de jas over de arm in
hun krimploze adem treden
tot de stilte hen zal naderen,
door afwezigheid omgeven
de muren zijn alleen, zij
maken nog geen leven…
Waarom toch?
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 651 Overal drukte, overal tumult
Overal gehaast, en nooit geen geduld
Overal moeten, en overal kunnen
Altijd gestresst, nooit geen rust gunnen
Waarom toch zo veel problemen ,en waarom al die zorgen?
Want weet je?
Misschien is er wel helemaal geen morgen!…
de zondebok
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 94 toen ook voor hem,
zoals voor iedereen,
het onvoorzien einde
langzaamaan
kwam naderen,
werd hij als zondebok
de woestijn der vergetelheid
in gejaagd.
geen kat keek daar nog naar hem om,
moederziel alleen
is hij zoals een hond gestorven.
zoiets is erger nog dan
god geklaagd.…
interglaciaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 maandagochtend bij luwte van
dit traag ontdooide lichaam
ik kijk in mijn zeespiegel
en zie een naderend eiland
het tijdstip is onbeduidend
want niets blijft bijvoeglijk voornaam
de vroegte oogt nogal waterig
aan het einde van de sneeuwrand
met mijn hals over kop
trekken tranen over beslagen glas
blauwe maandagen, grauwer dan grijs…
Stilte, tijdens de storm
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 540 Het was oorverdovend stil
tijdens de storm, geen beweging
werd waargenomen, geen
geluid eveneens.
Het was oorverdovend stil
tijdens je heengaan, niets
bewoog nog, niemand sprak
het was oorverdovend stil.…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 132 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
Als de stilte voor een wervelwind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 Soms is er zo'n gevoel
van naderend onheil
niet te definiëren
als de stilte voor
een wervelwind
vluchtend voor
de kou delen we
wollen jassen uit
steken kaarsen aan
alsof we een cycloon
kunnen tegen houden
of een rots kunnen
veranderen in een rivier
met het licht in ons
gezicht onzichtbare
klavieren horen spelen…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 en zandkastelen maakten
van het natte warme zomerzand
we naderen het einde van het verhaal
en komen hier nooit meer op terug
het nieuwe dromen is begonnen
in een nieuwe droomwereld
door mij ontworpen voor jou.…
Poker
gedicht
1.0 met 320 stemmen 36.337 Je zult dan ook wel weten:
gewenning is een ziekte, ze slaat
toe van bij het begin, en op het
einde is het beter om te breken.
Ik wil daar nu niet over praten.
Wat komen moet, dat komt. Alleen:
er zal nimmer sprake zijn van schuld.
En nog minder van vergeten.…
ADEL
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.570 Het bloed in de aderen
drijft naar leemten en hiaten
achtergelaten in kerkers,
die het smachten verstomden
vlaggend weigerend tot overgave
fier, jong en zonder aangezicht
het paard dringt door tot de horizon
blikkerende zwaarden en tumult
begeleiding van gezellen in vol ornaat
vaandels gestreken ondergang
uitstervend in streven naar gelijkheid…
Bij tanend licht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 270 wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst…
Bij tanend licht. Gedachten in de ouderdom 6
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 117 wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst…
stilte wordt duur betaald
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 226 's morgens bij het ontwaken
is er altijd wel ergens
geraas van autowegen
treinen in de verte
het tumult van lawaaiige
krantenjongens rumoer
van schoolgaande kinderen
en dan zijn er ook nog
van die testen je weet wel
de zogenaamde open (h)oordagen
nou laat maar zitten
denk ik dan...…