Alle inzendingen over onheil OR spelonk OR prooi

Ik luister naar de wind hoe deze door de spelonken van de oude muren van het huis waait ik zie de zon schijnen over de schaduwloze straten van de stad ik hoor je stem die spreekt met oude woorden. Ik hoor en zie het ontluisterd aan.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik heb het vogelgriepvaccin gekregen Dat ik besteld had voor mijn hobbyhaan En daar heb ik mijn voordeel mee gedaan Al staat het vast veel dierenvrienden tegen: Ik heb mijn eigen onheil afgewend, Want ik heb mij er zelf mee ingeënt.…

De hautaine Franse misantroop die stil uit het peloton wegsloop voer weg op een jacht dat hem onheil bracht. Tankte hij soms nog gevaarlijke dope ?…

God had ergens onheil geroken de slang had Eva aangestoken pluk toch van die boom- toen zat zij vol schroom achter een vijgenblad verdoken.…

De torenvalk zweeft Over uitgebloeide hei Loerend naar zijn prooi…

gevangen in je web van verslavende liefde wil ik enkel nog je prooi zijn…

bij de lantaarnpaal wacht de nachtvogel op prooi maar de lamp is stuk…

als een baksteen stort de steenarend op zijn prooi dodelijk precies…

Als prooi voor vrouwen lijkt hij op een lammetje, gedwee en weerloos...…

Zie hem kuieren En luieren, Zie hem ongegeneerd gapen En slapen, Onheil kruist mijn pad, geheid!…

Bang voor onheil en gevaar, Voor iets onbepaalds en raar En je neemt een beklemdheid waar. Maar het bangst Ben ik voor ongefundeerde angst.…

Maanvale stralen Wijzen de nachtuil zijn prooi Die hem leven doet.…

sprintend jachtluipaard schimmig door het hoge gras spelend met zijn prooi…

Een roedel wolven sluipt langzaam door de toendra op zoek naar hun prooi.…

Ik lig hier stil te wachten op een goede prooi daar drijf ik dan heel zacht naar toe ik kan dat reuze mooi. Die prooi die denkt dan even daar drijft een dikke tak zodat ik hem kan naderen en bij zijn kladden pak.…

In de spelonken van mijn geheugen tuimelen beelden van lang geleden door elkaar als kristallen van mijn vreugd en mijn verdriet om tenslotte zwevend over dit stille, maanverlichte landschap zich statig te verheffen en u te ontmoeten tussen de myriade van verre sterren, als diamanten van mijn ziel.…

Rende door straten verschool mij in stegen vluchtte over pleinen beklom bergen daalde af in dalen wrong door spelonken zocht rust in bossen verpozing aan het water verademing in het veld uiteindelijk vond ik mijn bestemming waar ik nu ben.…

biddend en spiedend hangt hij stil, hoog in de lucht, prooi onontkoombaar…

Onthecht valt een blad Ten prooi aan de zwaartekracht Op het zachte mos…

Maanlicht streelt de uil weerkaatst in scherpe ogen loerend naar een prooi.…

De jager wordt prooi. De verkeerde plaats en tijd. Wereld op z’n kop.…

Het zwalkende schip met de koers ver te zoeken ten prooi aan golven…

wegen lijken langer gedachtengangen korter doorkruist toeval het stille zijn waar aarde zwarter kleurt en spelonken onheilspellender klinken dan te voor speelt de zon tikkertje met groene bladeren waarop druppels zich gewillig laten vangen…

kijk goed, je hoort de pijpen van het orgel schuren en knarsen in een doffe hel van terughoudende grijze, vaal bruine tinten de angst in de ogen van de prooi voor de jager versplinterd vertrouwen het voortbestaan als vraagteken ergens blaffen de honden hij schreeuwt het uit het besef van de overvallen prooi een oceanische leegte…

Bulderend stijgt het vliegtuig, Maar de valk hangt stil Biddend boven zijn prooi.…

Mijn hart is een jager Op zoek naar een prooi Hij heeft alleen één belager En dat is zijn eigen kooi...…

Volgaarne zou ik met u in gesprek willen geraken zou een der vorigen willen zijn, gehoord en gelezen hebbende uw onherleidbare, labyrinthische gedachtenoverwoekerende spinsels uwer synoptisch doch in de spelonken onontwarbaar gordiaanse brein alwaar zich simultanerwijs kaleidoscopisch verschuivend voorouderlijke taferelen afspelen…

Laten we een spel spelen, jij als jager, ik als prooi. Weg met de beschaving, weg met het fatsoen. Gehoorzaam en gewillig, zal ik alles voor je doen. Ik wil je laten zweven, op de wolken van geluk, Als ik vol verlangen mijn lichaam tegen het jouwe druk. Ik wil je laten deinen op de golven der lust.…

zoals je daar ligt het laken wat verschoven in uitgeputte overgave snakkend naar frisse lucht zo ben jij mijn liefste prooi door ’t zout prik ik wel heen daarna smaak je des te zoeter soms kan ik je bloed wel drinken maar vannacht zal ik je nippen als een exquise delicatesse ik zal voorzichtig zijn het zal voelen als een streling en…