Alle inzendingen over onmacht OR verhouding OR liefde

Toch ben ik in leven gebleven ook al drukte jij mij naar beneden, want ik wist: het geluk komt toe aan wie heeft geleden.…

Twee levenslustige jongetjes van negen en zeven jaren oud werken en spelen vol druk genot lijden echter onder felle twisten van hun gescheiden ouders toch strijden de kinders moedig willen eigen bestaan versterken tenslotte maakt vader radeloos een eind aan 't leven van zijn zoontjes die wellicht nog een lange toekomst met schone beloftes…

De schaamteloosheid van de onmacht, verminkte tijd verruil ik met een open plek verbannen naar deze rustplaats, waar een zonnestraal zich verveelt in mij herinneringen van geruis uit het heelal vervalt in de moedwil van gedachteloosheid.…

ligt een dreumes op zijn buik te slapen Hij geeft aan vluchtelingen een gezicht Hij heeft hun lijden extra fel belicht Moderne media zijn dan een wapen Het lukt een man het lijkje op te rapen Hij wendt zijn hoofd af, doet ontdaan zijn plicht Men is vergeten hoe men vrede sticht En met welk doel de wereld werd geschapen Het leven zou om liefde…

Soms weet ik echt niet wat gedaan: die bedelaar een aalmoes geven terwijl ik er haast zeker van kan zijn dat hij geen honger heeft maar drugs zal kopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: een klein bedrag aan geld toch overmaken terwijl ik weet dat 't goede doel met veel procenten zal gaan lopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: die…

Ik weet het niet wat van mij worden moet Na al dit rustloos pogen, nimmer slagen; 'k Heb vruchteloos een beeld in mij gedragen, Ik heb de adem niet die 't leven doet. En geest en hart, zij waaien droeve vlagen Van kille leegheid in 't verdord gemoed; En de aarde kwijnt; met haar gij, 't laatste goed Waaraan 'k mij klamp, gedenkend…

[Dit schreef ik voor alle verpleegkundigen] Onmacht Het verpleegkundig personeel, maakt bizarre tijden mee. Het lijkt allemaal zo onwerkelijk, maar het is de werkelijke realiteit. Je ziet mensen binnen komen die binnen afzienbare tijd ernstig ziek worden of overlijden.…

O ja, ik weet het wel, volgens vele New Age technieken zijn wij allen goden en godinnen, maar als het er op aan komt zakken we allemaal door de mand. Per slot van rekening ben ik maar een kwetsbaar liefheersbeestje en kan ik amper nog met mijn vliesvleugeltjes opstijgen. Natuurlijk hou ik het lijntje met de Godenwereld intact, maar hoezeer ik ook…

Kom ik mijn schaamte voorbij om over mijzelf te vertellen? Over mijn angst anders te zijn mijn angst voor de reacties die alles kunnen veranderen Ik wil lachen, feestelijk leven, kom, zet muziek op we wagen er een dansje aan en misschien vertrouwen we elkaar dan genoeg om open te zijn Het is geen examen we hoeven niet te vechten…

Dagelijks wordt het leven, de liefde en de dromen van geluk van duizenden vernietigd in het starre spel van macht en eigen gelijk. De absurde logica van zinloze wreedheid en onmacht van verdriet ontgaat geen mens die mens is. Hun leed weegt duizendvoudig op mijn schouders.…

Heel veel wegen hebben wij bewandeld Heel veel hebben wij doorstaan We kennen elkaars kanten En willen er voor gaan Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar De echte liefde komt er wel reken maar…

Accelererend en niet te stoppen overweldigend gevoel van onmacht De optelsom van brein, hart en ziel is het verlangen naar jou liefde, hebben mijn overpeinzingen me gebracht.…

zoals van koper naar okergeel als van groen naar donkerbruin zijn verhoudingen onevenredig saffraan overhellend naar links goudbruin grofweg naar rechts en in het midden helt er één bevallig over tot die zachtjes het water kust…

De pijn, gevoeld tot in de nerven van het zijn heeft alle cellen uitgehold tot lege kamers zonder ruimte voor liefde noch voor haat het legt de klanken in een mond die niet meer spreken wil de onmacht machteloos verwond tot zinnen zonder taal En zo gedreven door hetgeen wat niet meer eigen is stoot het meer af dan het behouden laat…

Hij kon zich tot het Engels slecht verhouden Maar slaagde niettemin: summa cum fraude.…

De laatste tijd was de verhouding knudde, Maar zie ze hier ‘masonisch’ handen schudden!…

Still loving you deunt uit de luidsprekers een heruitgebrachte gouwe ouwe en een herstarte verhouding na de maand februari die acht weken lang duurde Je zwijgt en ik antwoord: ik ook je zegt niks en ik snap het…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik reed reeds een tijdje paraplu en toch smaakte ik je tranen: ze waren zout en zilt maar niets hielp of lenigde de pijn van een verbrakte verhouding die ik, domoor en domoog, verbrak. Geheugen, vertel me van vroeger: hoe het was en hoe het geweest is; een donker, eng en leeg gat is het nu.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Wat komen we hier doen, hoe groeit de liefde en wat is ouder worden dan? Ik weet het niet.…

ik moet zorgen voor het kleintje en koken voor de grote ik hang de was weer aan het lijntje en snijd het vlees in moten ik moet leven voor mijn kind voor mijn man, mijn gezin en dat is ook het enige waar ik ooit voor leven wil nee, ik hoef niet een carriére geen huis met dure hypotheek geen sauna in een luxe serre niet bij elke koffie…

De ramp kondigde zich al ver van tevoren aan, ik had het aan moeten zien komen, toen jij je haar anders ging dragen en een wezenloze blik in je ogen kreeg, en mij slechts nog negeerde. Toen je steeds vaker wegbleef zogenaamd om je in te zetten voor je medemens die hulp nodig had, maar die medemens bleek een rat van twee meter lang die jou…

Hij staat op internet, in elke krant, om zijn verhouding met z'n adjudant, en zocht op een kazerne onderkomen. Daar kan men in het leger wat van leren, want Jack de Vries kan recht èn schuin marcheren.…

Eens vervuld van liefde nu pijn.…

Je kunt wel alles denken dat je wie weet wat, dat de wortel getrokken uit je bestaan een mooi rond getal geeft, het product van je wezen een hogere macht is maar: waar kiemt de liefde, waar wortelt je lust, door welke trage lagen sijpelt het sap van de groeiende onmacht, wie legt van je zijn de bleke uiteinden bloot.…

de mantel van de liefde vertoonde flinke gaten van onmacht overnacht de kilte kroop op koude knieën binnen voelde dat het winter was het schamel kleed trok ieder naar zich toe liet weinig stof nog voor de ander pas toen de waarheid binnen sloop niets om nog te bedekken restte de waakvlam die nog brandde…