Alle inzendingen over onschuld OR opgroeien OR gevoelig

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zo dromen wij misschien nog ieder jaar, dat dat gevoel in verlangen op 5 december zo kinderlijk onschuldig en zonder gevaar; nog eens zo sterk ons hart de vreugde terug zal geven. Die vreugde om de goede Sint; zoals die door ons destijds al als kind werd bemind en ons toen dat cadeautje gaf met een gevoels- waarde voor een verder leven.…

Ik kijk terug en ja, alles ging vlug opgroeien, studeren, het belangrijkste, door het leven leren waarheen te gaan weten wanneer stil te staan en dan je vleugels uitslaan ontdekken dat de wereld veel te klein is in zijn grootsheid waanzin vinden in de snelheid van de dingen en rust in het zingen van de vogels.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Sprak altijd nog in ‘het heden’ over haar, die ze niet verder opgroeien zien mocht. En nu is ze bijgezet in het Familiegraf bij haar dochter die ze al zolang niet zag. Haar wens is uitgekomen ze ligt nu naast haar kind eindelijk.…

Als bij opgroeien en ontwikkeling herinneringen met negatief gevoel opwellen blunders in het verleden onze hoofden schaamrood kleuren is dat het signaal dat zich normen vormen en we volwassen worden Als we tijdens opvoeding de trant van onze nederige herkomst voortzetten omdat we niet beter weten slijten we corresponderende ‘beddingen…

onbezonnen en blij danst zij door het leven opgroeiend in een jonge vrouw wier schoonheid verborgen blijft onder fleurige doeken tot het moment waarop realiteit haar bruut overvalt hij vraagt haar (op veel te jonge leeftijd) doch blijkt 't geen vraag maar een eis die geen tegenspraak duldt en beantwoordt haar afwijzing met zuur…

in het park staat hij met zijn hoofd boven het dak het opgroeien zag ik en de wildgroei van de stad 's winters was er weinig uitzicht de sneeuw bedekte het gras en het blad je zag soms een kind op een slee wat mist over de vijver en tussen het riet de ochtenden waren mooi totdat hij zijn bladeren gaf…

Heilig in de stilte van deze nacht De dag die sluimerend op haar ontwaken wacht Vier vandaag de geboorte van dit bijzondere kind In wiens onschuld ieder iets van zichzelf vindt Voel de vrede en het geluk die van hem uitgaat De warmte en de kracht die u tegemoet straalt Laat dit gevoel gerust bij u binnen komen Opdat gelukzaligheid in uw aderen…

Jouw strepen waren diep Jouw geschreeuw kwam in mijn oor Jouw haat kwam in mijn hart Zo onschuldig dat het leek Was een schijn van wat ik voelde, Want het was een scheur in mijn boek Lange mooie tijden Leken zware donkere nachten, Want jij deed mij pijn En gedachten deden zeer Bij het kwetsen van mijn gevoel En angst bleef in mijn hoofd…

heilig in de stilte van deze nacht de dag die sluimerend op haar ontwaken wacht vier vandaag de geboorte van dit bijzondere kind in wiens onschuld ieder iets van zichzelf vindt voel de vrede en het geluk dat van hem uitgaat de warmte en de kracht die u tegemoet straalt laat dit gevoel gerust bij u binnen komen opdat gelukzaligheid…

lijden lag licht te weken tussen dons van zacht vermoeden geen gevoel gaf meer genoegen dan te zwelgen zonder reden ogen zwommen achter glazen geniepig glurend door het vocht dat opgewekt meer tranen trok dan voorspelling kon beramen onderhuidse spelden prikten punten in onschuldig weefsel als een woekerend verzinsel waarin waarheden…

lijden lag languit te weken tussen dons van zacht vermoeden geen gevoel gaf meer genoegen dan te zwelgen zonder reden ogen zwommen achter glazen geniepig glurend door het vocht dat opgewekt meer tranen trok dan voorspelling kon beramen onderhuidse spelden prikten punten in onschuldig weefsel als een woekerend verzinsel waarin waarheden…

Zij lacht om mijn zorgen en gevoel voor plicht.…

is veel het verschil is groot mijn gevoel oprecht?!…

boulevard als lichtend lint verraden zal hij ons niet in die kuil in vaalduister strand verlaten door oosterburen in ’t afkoelende zand van die intieme enclave streel ik knullig haar hand gevoel van plots ontwaken dan hapert ons fluist’ren naar een schromende kus door onze onwetendheid volmaakt onschuldig en altijd bleef ik…

Is het raar dat kinderen opgroeien in de wetenschap dat " het zo hoort" is het vreemd dat ze, terwijl wij ouderen weten dat het anders moet, de normen en jawel, ook de WAARDEN, niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu? Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat in geen verhouding tot die van nu.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Hopelijk snap je mijn zinnen, wat ik zeg wat ik bedoel Ik kan niets anders zeggen, zo is mijn kwetsbare gevoel..…

Haar tweede Kerst, ze kijkt stralend Danst rondjes op de Kerstmuziek Haar gevoel op die manier vertalend Met haar kleine lijf van elastiek Lichtjes weerkaatsen in haar ogen Zichtbaar geniet ze van wat ze ziet Gevoel heeft haar nog niet bedrogen Ze is nog puur, haat kent ze niet Zoals zij dit alles nog kan beleven Zomaar genietend vanuit…

Zijn jeugd is dood zijn opgroeien is terreur zijn spelen is oorlog vrienden zijn levend dood altijd samen op straat tirannie der wraak bloedstollend zijn sirenes gekrijs der vrouwen het rennen en schreeuwen dagelijks gebeuren de gewenning is grotesk een deel van zijn leven de kraaien fladderen weg naderend onheil gesticht zie ik…

het wordt ontnomen het talent van de knappe schilders bij het creëren van een schilderij KOEIEN Nederlands glorie toch horen in de wei frisse lucht onder het lente/ zomerzonnetje luisterend in het helder groene gras zij produceren melk voor de opgroeiende jeugd superkracht aangaande wijze lessen horend in de klas bij…

de beken viste die spartelend het water misten en jij guitig zei: je poten zijn krom Waar zijn de fluitconcerten op breed gras de uren van kauwen op een sprietje het stiekem berijden van een paard de groep vrienden die je had vergaard de wijs van je onbekommerd liedje Wanneer ging dit alles verloren werden de bomen voor jou te hoog je gevoel…

Marcheren, doorgaan, dat is het gebod. Het gebod is verlangen. Een andere taal, hoe goed vertaald. Orde, maar niet van de chaos, is dood. Het gaat over een sprookje. Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem. De klank van de abstracte orde. Het soldaatje met ransel en vuurslag moest vechten in brand en storm. Tweemaal slaan - driemaal…

Ergens, om precies te zijn : helemaal onderaan de grote lichtblauwe rieten mand in de hoek van mijn kamer ligt een wollig dier te huilen. Maar ik kan het niet helpen dat ik me wel heel voel.…

moest ik worden, negen werden ik en mijn vriendjes later, allemaal vroeger, maar ik zei neger, een woord dat wel kon, ik word negerrrrrr. Mijn broer fluisterde in me dat ik groot werd en dat onder de haren van grote kunstenaars kleine oren zitten en dat oren groeien als je ouder wordt maar die van kunstenaars blijven klein en…

Jongens waren we, we tuurden naar de stenen -- en naar de sterren.…

Ik ben dit niet Niet wat jij denkt, niet wat ik doe, niet wat jij ziet Niet wat mijn spiegel ziet Ik ben dit niet Ik denk, dat jij denkt dat ik doe, dat jij ziet, dat ik lijk Ik denk dat mijn spiegel mijn spiegel ziet Maar ik ben dit niet Ik ben verlangen Niet te denken, niet te doen, niet te lijken Ik verlang dat mijn spiegel verlangt…