684 resultaten.
Horizon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 261 Alleen jij ziet mijn portret
in een fotolijst of silhouet.
In de natuur of een galerie
details in macro-objectief.
Zie jouw plek in mijn hart
als kunst metaforisch art.
Alleen jij erkent mijn licht
na het vallen van de nacht.
Zal ik haar portret weerzien
als de avondgloed die lacht.…
Hij (be)tekende
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.561 Een schamele schets
Van wat had kunnen zijn
Een stil portret
Onzichtbaar op een muur van pijn
Geen droom nog neergeschreven
Raakt mijn hart
Ik blijf achter, meer dan stil,
Ben ik verward.…
Mijn kleine Ridder
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.729 Schilderijen aan de muur, portretten die jou konden lezen
Want jouw ogen zeiden alles lief, zo ik ze lezen zou
Ze keken in de kamer rond, het haardvuur knetterde nog even
En ik hield je in mijn armen, zoals jij mij houden wou
Mijn kleine ridder uit een sprookje, dat jij zelf had geschreven
Schilderijen aan de muur, portretten starend naar de schouw…
winterportret (acrostichon)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 387 sneeuwlandschap, warme kilte
yin en yang in evenwicht
liggend onder de stilte
van vleugels in het zonlicht
isoleert jouw silhouet
alle schaduw uit 't portret…
Ochtend vreugd
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 890 Onze tuinmerel wekt ons
zijn sterven en opvolger
zien wij niet, zijn lied -
blijft en dat maakt hem
onsterfelijk; want hij is
voor ons het merellied…
A Never Ending Voyage
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 De reis die onze genen maken,
is eeuwen geleden begonnen.
Onze genen leefden al,
in naamloze oermensen.
In onze vaders en moeders.
In onze dochters en zonen.
Zo reizen onze genen verder,
eeuwen nadat we zijn gestorven.
De reis die onze genen maken,
zal nooit meer eindigen.
En wat is het lot van ons stervelingen?
Wanneer ego's eindelijk…
Onsterfelijke ego's
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 291 Onze ego's zijn onsterfelijk,
want ze hebben nooit bestaan.…
Leven als een boek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 De boeken, die ik heb verzameld,
zijn onsterfelijke schrijvers,
die, hoewel ze zijn gestorven,
nog in mijn kasten staan.
De boeken, die ik innig liefheb,
zijn vrije geesten,
die, hoewel ze zijn vervlogen,
mijn ziel blijven verrijken.
Veel boeken, die me omringen,
zijn heilig, als een heilig huis.
Boeken, waarin ik vrij mag wonen.…
Waarschuwing Cimbalen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 112 toch was
het goed
de intelligente
lockdown
strenge regels
waarschuwing
cimbalen
voor de dood
met een roos
die open
bloeit in de
onsterfelijke harten
vasthouden tot
de avond ochtend wordt…
Voorouders en nakinderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 692 Ze zijn onsterfelijk.
Dat wij maar een eeuwtje leven,
is helemaal niet waar.
Onze voorouders hebben we niet gekend.
Ze hadden hun stokjes al doorgegeven.
Zij zijn gestorven, maar niet verloren.
Wij levenden doen al jarenlang ons best.
Nakinderen zullen eeuwen na ons erven.
Zij zijn nog ongeboren.…
Onsterfelijke poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 het drijfzand van de tijd
de zon huilt achter donkere wolken
hemel tranen dalen
recht
uit de hemel
als
zilveren pijpenstelen
op de dorre aarde neer
mijn longen ademen de zuurstof
dat door
mijn bloedbaan stroomt
het
hart laat kloppen
voor een nieuw lied
in velerlei gekleurde ontroeringen
het licht met de geur van onsterfelijke…
Chopin
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 77 poëzie
soms leek zijn notenblad op profetie
één van die muzikale fenomenen
die de plek in kunstgeschiedenis innemen
Zijn gelovig hart had de wind mee
vol betovering en melancholiek verlangen
onttrokken aan een demonische zee
door een lichtend veld omvangen
verheven in grootheid roerend in smart
vuur hartstocht en verlangen, onsterfelijke…
Aanwezigheid
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.241 Soms beweegt er iets in huis
wapperen de gordijnen
een ring van licht om een portret
in de kast kabonkt geluid
Er wordt iemand gemist
met al zijn minnen en plus
rustig maar wordt er gedacht
ik ben er nog, evenals jij…
nog niet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 637 wil ik dood
klamp vast
aan kleinood
mezelf vergast
op onsterflijk lijden
ongewoon verrast
einde der tijden
onaangetast…
Steen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 644 hij schonk hem
omdat enkel een steen
hem onsterfelijk scheen
een steen
zomaar een kiezelsteen
ze kust hem en gooit
want zo alleen
verliest ze hem nooit…
Petschilderij
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 2.386 Het schilderij "De man met rode pet"
Werd aan een onbekende toegeschreven
En dus wou niemand er een cent voor geven;
Men vond het maar een waardeloos portret.
Maar nu het aan Van Gogh is toegewezen
Wordt het toch hoog geprijsd en hoog geprezen.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Grieg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Tere man, wiens portret
in verschillende
boeken altijd
hetzelfde is:
ik heb je altijd
bemind om je
eenvoud en natuurlijkheid.
Je gaat naar Liszt
en naar Parijs.
Je wordt gevierd
maar je beleeft
in jouw beslotenheid
het geluk van
een "Lyrisch Stück".…
Naar Jan Wolkers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 711 een appel betekende eens
verbod
terwijl een vrucht
later schreef van onsterfelijkheid
bedenk maar
kunstzinnige vruchten vochten zich
knap binnen anatomie…
Schaduwspel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 389 In het donker denk ik
heldere gedachten
Schaduwspel
Van onsterfelijke liefde
en gespeelde dood
Een lichtend venster
in ruime duisternis
De waarheid
op een kier…
en dan de dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 350 onsterfelijk fenomeen
wie je ook bent
wie je ook kent
de mens gaat heen
de een met een knal
een ander vindt rust
het leven was een bal
en ik ben blij
dat ik je toch nog
heb gekust…
Potret 3
gedicht
3.0 met 98 stemmen 35.539 Wijdbeens. Rokend. Een lach
en een pot sterke koffie altijd
in de warme aanslag -
Hoogblond opgetoupeerd en leergejast
De struise vormen in
een glanzend trainingspak -
Zelden alleen. Want steeds
luidkeelse kinderen, kaartvolk of
vriendinnen om zich heen -
Wie staat hier opgesierd en
uitgedost en neergepoot, kortom?
het Hollands vrouwendom…
De aloude uitgelezen wijngaarden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Verfijnde wijn
met een
klinkende naam
gerijpt onder de
zonovergoten
wolken
och pittige geur
sprankelende warmte
robijnrood gekleurd
van uitgelezen
aloude wijngaarden
‘t zoete
licht van glanzende serafijnen
schommelt in ‘t kristal
verwarmt in ‘t diepe dal
waar zij
aan de groeve
opgesteld
haar portret schilderde…
Vincent
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 416 het doek hangt erbij
of het zo vallen gaat
bekroning op al het werk
dat bij leven verzet
zo onbenullig en futiel
bloemen met één oor
voor detail, zelfs de bijen
lijken wat weg te zoemen
in die eindeloze zomer
toen er nog zoveel verf
het is of de man zijn strohoed
zijn dood is ontvlucht
samen met die oliedikke lucht
een reis doorheen…
portet
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 563 Water en pigment
juist geplaatst op het papier
Zie... jij kijkt mij aan.…
portret van een kind
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 499 ik zag
een kind rennen naar de zon
en naar heuvels
wollig groen
het keek omhoog
omlaag
en uit haar lichte haren vlogen vogels
zij kuste ze, waaiend
één voor één
engelen werden stil
en ik huilde
bestond
in dit enkelvoudig begin
schenk me wierook
de dood is te machtig…
Mini(n)atuurtalent
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 340 Ze tekent kordaat
slechts in miniformaat
naast stilleventjes tevens portretten.
't Model dat ze zit te bekijken,
moet stil zijn. Ze weet niet van wijken:
ze eist, dat het zwijgt.
Door die voorwaarde krijgt
ze portretten die sprekend gelijken.
Ze wenst geen onrustige apen.…
Beeltenis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 549 Een portret-vervagend verleden
voorbij echt alle ijkpunten door
jou ooit bedacht
Gelijk in sepia, de tijd voorbij
met mooie tepels als vingerhoeden
Het emotieloze meisje op de drempel
van voor altijd gevallen of erbovenop
gekomen door de daad bij het woord
Clairvoyant, dus volledig, uitermate
helderziend; voor anderen onzichtbaar, dui…
portret van het engelenmeer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 180 waar kan ik schuilen
als alles ongrijpbaar wordt
mijn lichaam in het water komt
en weigert te drijven, zelfs niet
in een enkel beeld, de ogen wijd
ik zie wat ik zie
het is onbegrijpelijk
hoe de geur blijft hangen
het rottend hout en hoe het huis
zich verwijdert
ik hoor het in de nacht
het pootjebaden van de dood
op de bodem ligt…