Alle inzendingen over onvrede OR maatschappij OR kritiek

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

Hoe gezond ben je als je goed functioneert -- in de maatschappij?…

ik ween zoals de haan kraait als het ochtend wordt mijn oog een diamant zonder karaat mijn stem een klank zonder toon en rondom mij niets dan schoonheid zo ik een tak was terstond liet ik mij afzagen ---------------------------- uit: 'Gedichten', 1981.…

dag breek op en scheid van kleuren ik zie niets meer sla nu dicht je beschamend licht houd ik voor gezien nader komen al de uren die ik helder binnenkijk in lichtend antidromen zonder laffe ondertonen spijt en werelds ongelijk open gaan nog blanco zijden waarin onschuld houvast vindt en tegenstand niet hindert maar tot…

kon ik mezelf maar bevolken zonder mensen of adem te verliezen in een tekstloos rondeel kon ik maar ontwaken zonder grenzen daarvoor hebben alle dagen woorden teveel het lijkt dat de overvloed die ik ooit bezat al lang is vervlogen met alle winden mee de wind opent deuren naar het zwarte gat dat verschijnt aan ons geestesoog gedwee aan de…

Ik wil het tegenovergestelde van wat ik wil ernstig is dit (maar niet precies) ik wil het tegenovergestelde zeggen - -en omgekeerd evenredig weer ontkennen van wat ik zeg ik wil het tegenovergestelde denken van wat ik denk ik wil het tegenovergestelde zijn van wat ik ben (en ook hebben) en dus wil ik niet wil ik liever niet wil ik het…

En toch luister ik met vrede en onvrede naar muziek van onze tijd. Rust zacht Al Bud, Larsonic, vind vrijheid..…

de wereld is niet meer van nu verdwijnend van binnen uit tastend als een blinde rustend op een bed waar het matras van versleten is het maakt het niet meer waar waar het voor geschapen is de wereld slechts nog een dorp op het podium van onvrede waar mensen door elkaar lopen in vleugels reppend op zoek naar hun…

De vredelievendheid van de mens lijkt te zijn ondergesneeuwd al doet iedereen de wens om vrede vooral te bewaren, ‘t zijn de onvredelievende figuren die het altijd weer weten te klaren, de vrede teniet te doen!…

Waarom zwerf je liever rond in je dromen om verlossing te vinden in de hemel van je onvrede?…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

Verloren ik, uiteengerukt door de maatschappij, Slachtoffer van het huidige regime; veel kopzorgen Je dagen verlopen zonder nacht en morgen De wereld stuk gedacht in deze verrotte maatschappij, Waar eindig je, schuil je, waar verbreden zich je Sferen, je zou willen vluchten maar naar waar?…

Heeft u ook veel kritiek Op de achterdeurpolitiek? Omdat ik uit een dorp kom, ga ik bijna altijd achterom en nooit voor om. dat is stom, dat ik daar nu pas achterkom.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Vriendschap is vrede vinden in de onvrede van ontgoocheling, van niet-verstaan, niet krijgen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

eertijds schreef ik je nog brieven aan jouw lippen hangend van verlangen glipte onvrede onverhoopt ons leven binnen sporen nalatend kleurde al snel alle dagen grijs werden blikken al gauw bliksemschichten sijpelde wat eens liefde was dralend in een zee van kilte en vergetelheid…

Ontketen de oorlog niet vanuit onvrede in jezelf. Ontketen oorlog, woede en haat niet in de ander uit eigen onmacht. Bevrijd jezelf van last, laster en gebrek: bied aan elk ander mens, in jou, een volledig nieuwe stek! Bevrijd van pijn zal ik uiteindelijk lichter zijn!…

daar sta je dan geen blad voor de mond, genomen volkomen ontvankelijk stelde jij je bloot en de kritiek kwam, van alle kanten…

Ik zet mezelf aan de kant En ruim de spullen uit de weg Ik doe een stap richting 't zand En wacht tot ik iets zeg Achter mij staan de bloemen En voor mij ligt het pad Bijen hoor ik zoemen Regen maakt ons nat Vogels kunnen zweven Maar ook zij leveren kracht Mensen kunnen leven Mensen hebben macht Maak jezelf nu van kant En zet je blote…

De imitatie met het laagje goud maskeert veel onderhuids verdriet want in jouw hoofd gaat zoveel fout je speelt jezelf, maar bent het niet Anoniem, in een harde maatschappij vol haast en onbereikbaarheid daar geldt alleen nog jullie of wij en valt gevoel niet onder werktijd Je geeft trouw wat wordt verwacht een plichtpleger tot het laatste…

twaalf uur precies Even tijd om te vergeten Even rusten, even eten Rustig kijken uit het raam Aan het einde van de dag Het is al over vijven Nog even werken, even blijven Het werk is bijna klaar Elf maanden lang Werken voor het loon Vanzelfsprekend en gewoon En niemand heeft bezwaar Welkom in de wereld En in de slavenij Van deze maatschappij…

Kaal en kil is het hier en stalen gezichten kijken mij aan. De straat is bijna leeg, ik zie verchroomde lichamen, omhulsels die glinsteren. Glazen ogen zonder uitdrukking in een blikken ritme gevangen. Hol klinkt elke beweging en ieder gebaar is bevroren. Terwijl de lippen vastgeklonken zijn op het glanzende metaal kan ik hun in beton…

Achter een vaal gordijntje staat een oude vrouw met een geranium in haar hand.…

want voor alles is er een registratievorm in onze zo gewenste participatie-maatschappij!…

In natter blauw lig jij te liggen heb jij je neergevlijd onbegrijpelijk voor ons, tweevoeters, daar jouw taal niet de onze is harten laaien in de wind verwaaien pogingen tot bevrijding onvrede zingt rond met liefde als leidraad lijkt hoop vervlogen nu de hemel jou zachtjes welterusten kust…

Sommige geven te vaak kritiek terwijl ze zelf van hun eigen leven een zootje maken Omdat ze hun eigen kast niet op weten te ruimen proberen ze het gevoel van anderen te raken.…