Alle inzendingen over raaf OR zonde

maïsvelden zijn maïsvelden stof is slechts stof een krekel een krekel hitte slechts hitte een brievenman ben ik geen bries helpt mij op weg op weg naar madame lacroix met de brief maar madame staat op het erf met vuurrood gezicht ook ik kijk omhoog en zie de raaf niet eerder was het zo stil stilte, met slechts het snikken van madame…

in een dragende schaduw,....waar de schreeuw klinkt van de raaf beschut kunnen tanen......... in de levensboom van de bezwaarde…

bij de wolken die laat zijn kan je rollen door het gras laat even vallen het boek dat je las was nog lang niet af eerst even wassen boenen voelen is alles even gaaf als die raaf die wacht op je sieraad die valt door de snavel weggepikt voordat het valt op het eeuwenoude zand alles wat glimt schijnt en blinkt tot de zon alweer ondergaat…

verstrikt in 'n regime vol geheimen waarin zij langzaam aan haarzelf verloor volgde zij haar hart en koos voor hem ondanks afkeuring van nimmer zou zij liefde ervaren maar voor altijd gevangen blijven tot de haat uiteindelijk overwon…

Jouw gevoel keert mijn zonde. De aanraking kent haar plek. Ons gevoelsleven is verbonden. Aan balans is geen gebrek. De samenwerking keert mijn zonde. Jij straalt het geloof van vertrouwen. Een oase van rust die meebeweegt. De basis om handmatig op te bouwen. Jouw sympathie keert mijn zonde. Het fundament steunt evenwichtig.…

Als een veulen draaf ik door de wei, Zowel los van geest als van zonden, plots zak ik weg in een grond van klei, Het leven was wat me vasthield, De klei was mijn zonden vergeten, De greep was sterk en zwaar, De zonden die mij trokken hadden zich vastgebeten, Zo ging het leven aan mij voorbij, Nu ben ik alleen op het allergrootste land,…

Nu ik leef, geniet ik van mijn zonden God U oordeel komt later ik ben niet bang zó slecht ben ik toch niet?…

Is de Raaf weer op weg naar Batavia gegaan? Zingt Adriaan Viruly nog steeds zijn lied? Nee, dat is onmogelijk. Begraven vliegers vliegen niet. Maar voor mij is Adriaan nooit begraven. Wanneer ik naar Bristol vlieg vliegt hij. Dromen doe ik al vanaf mijn kinderjaren. En Adriaan? Hij droomt nog steeds in mij.…

… Ergens lachte het zoet en zacht… Ach, zonder u is alles zonde!…

niets is zo absoluut zo zonder zonde zonder zo vervreemdend in de kou…

Ergens leeft een brenger van het Woord die hardnekkig loochent dat het goede Opperwezen bestaat deze hoogst zeldzame raaf brengt vrees onder de vrome postduiven van evangelische uitspraken maar laten de vlijtige boodschappers zich somtijds gewillig pikken door die eigenzinnige vogel dan zullen ze pijnlijk maar wijs denkend hun eigen…

Ongelopen wegen Werden bedekt door sporen, Ongehoorde woorden Werden opeens gehoord, Woestijn werd een bloem, Bloemen werden geplukt, De Zon werd gelezen als ZonDe. De Zon van de aarde schijnt, zonde van de aarde verdwijnt...…

Ik heb er vele zonden te overdenken voor het slapen gaan…

toen ik haar zwetend zag liggen ja toen wist ik dat zij zonde was…

Het was toch zonde die heerlijke uitspatting zalige spetters.…

Als het donker pijn doet aan je ogen, Als het licht enkel leeft in de krochten van je ziel, Neem dan mijn doornenhand, Waterbloed zal stromen, En laaf je aan mijn verleden, Omarmd door mijn engelen, Versier je met mijn demonen.…

Vader, lees mij uw zonden met handen in de zij Uw parochie kan 't niet schelen hun monden zijn gesnoerd zijn wij dan Uw kinderen gebaard in nood of lust met vingers stralenkransen wijzen af of toch juist naar Vader wijs mij mijn zonden in vroegrijpheid geleerd een vertrouwenspersoon onwaardig was U mijn grootste leermeester…

Ik breek het brood in stukken geslagen breng de kelk met wijn aan volle lippen je witte boord knelt zweetdruppels vermengen het heilig water als een samenzwering in goddeloos perspectief het gezang van Engelen verheven smeek ik met zondige ogen een hoogtepunt in heilig gevloek mijn handen likken zwarte krullen jij bent meer mens…

weer haar handen rauw opengehaald aan de scherpte van uitgestulpte rotsen kijk, zeg ik daarginds verwaait de nevel boven de vallei daar droomde jij het kind op bonte bloemengolven daar speelde nog de naaktheid in trouw beschuttend groen totdat de erfenis van eeuwen noodlottig onschuld smoorde en ook jíj de zonde…

Is het een zonde of een zegen, dat mijn vermogen om te genieten zich niet lijkt te berusten in de bezigheden van het leven waarmee men daar komt wat veel mensen lijken na te streven? Ik voel niet de geringste behoefte om mezelf te ontwikkelen.…

ik kuste u niet zo zeer maar 'k beroerde slechts uw lippen gebalsemd als ze waren gingen ze mijn leven mee doch u vergat in twijfel mijn hunker tot u te nemen en uw zachte vlees met het roodste rood verdween zoals ik had bevreesd wie was ik nu nú ik zocht naar vervanging van uw lichaam en ik vroeg me af of ik wel van u had gehouden…

Toen elke zonde tot het eind vervuld was, Toen er geen teer geheim te schennen bleef, Toen elke schaamte schaamteloos onthuld was, Dacht ik: 'Is dit alles, wat ik beleef.'…

'Vergeef me', bad zij tot de Heer, 'alle zonden waarin ik verkeer.' 'Maar het is er slechts één,' zei de deken meteen. 'Zeker niet,' zei ze. 'Jíj smaakt naar meer!'…

Want doe je een doodzonde elke dag Is het toch een dagelijkse zonde!…

Hij ziet en kent mijn zonde en vergeeft ze zeventig maal zeven maal en meer. Hij wil niet, dat mijn ziele sterft maar leeft. O, wonderbare goedheid van de Heer, die naar zo moedeloos een ziel nog vraagt, die alle dingen, en ook mij verdraagt.…

Zuivering van zonde Gaat voor hen geenszins op daar zij nimmer geprezen kunnen worden Tijd heelt daarentegen door hen in mijn hart toegebracht letsel, waaruit 'k ben herrezen Wraak ja, ga ik nemen die staat alleszins zonder twijfel, buiten kijf Geenszins verward...…

In de gruwel van het duister van de nacht waar geen sterren of maanlicht doordringt stappen vertwijfelt duizenden naakte kindervoetjes kil angstig als de kreet van de zwarte raaf doorklinkt Dwalend blind tasten zij naar het hen niet gegeven zoeken dat ene wat zij steeds maar weer niet kregen het geluk op een leven zoals zij werden uitgeloot…

Vloeken in de kerk: niet altijd een zonde, soms een dure plicht…

'k Sluip naar de keuken en zet koffie: sterk Hier achter heb ik van die Raaf geen last Mijn hartslag daalt terwijl ik staar naar 't zwerk Maar dan een shock! Ik sta genageld -vast- Achter die boom, verscholen in het perk Een vogel-mens vliegt op naar hier en krast!…

Ik ben maar een kind van de zonde, Ik leef voor de glanzende schijn; Wanneer er geen zonden bestonden, Dan zou ik een engeltje zijn.…