7219 resultaten.
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Weemoedige echo van heimwee
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 235 de ‘heimwee’ naar iets
dat niet meer bestaat
Sfeer van weleer
verdwijnt omdat onze wereld
verandert en tenslotte
de heimwee eindigt in weemoed
waarmee te leven is…
Geen weg terug
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 56 Ik woonde niet eens aan een rivier
toch staar ik weer in de verte
naar niets, naar het water
dat ook niet kiezen kan
waar het terechtkomt
over welke giftige gronden
en stekelige verwachtingen
verdund, bevroren of aangevreten
door duizend kilometer zon
Aan mijn schouders groeien
zwarte vleugels van heimwee
maar ik weet me gedekt
door…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Samen jagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 244 Jij hebt heimwee.
Heimwee naar de wolf die jij ooit was.
Ik heb heimwee.
Naar de aap die ik eens was.
Laten we samen gaan jagen.
Even weg uit jouw hondenleven.
Even weg uit mijn mensenleven.
Jagen, jij en ik.…
egoïsten als we zijn
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 361 en die er met heimwee aan dacht
hoe het vroeger was
en die nu is omgekomen…
Eenzame gronden
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 81 gronden
liefde voor alles wat leeft en groeit
geschiedenis van verlaten landerijen
voor een leefplek in de toekomst
voel hoe hij zijn eigenheid verteert
liedjes zingt voor zoemende muggen.…
Zondvloed
gedicht
2.9 met 14 stemmen 4.131 Wilde verwoester, laat ons van de aarde
niets dan het heimwee naar u doodse beemden,
die Noach’s nageslacht voorgoed vervreemdden
van ’t woonschip en zijn drijvende diergaarde.
---------------------------
uit: Schipbreuk (1945)…
over het lopen
netgedicht
4.5 met 8 stemmen 148 tijd daar ging het om
maar waarom de loper
daarna het verlangen naar een kraakheldere ochtend, een lage zon, een zwerm vogels boven een landschap
eigenlijk is het steeds terugkomen in mijn lichaam
ook als ik dat niet had verlaten…
De raadselen van het alledaagse 2
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 117 Met roze draad, nog op de machien, dichtte ik de gaten.
Je verbaasde je over het vlotte herstel en
bedankte me blij bij 't verlaten
en ik verbaasde me over jouw vlotte herstel na je kou.…
Stil strand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 147 ons mooie strand
en levendige dorp
heeft uitgestorven straten
de zee is kalm
alsof ze vredig
zo verlaten
haar golven van gemoed
kan laten stromen
uitgerust aan een rustige kust
ons stille strand
blijft onvermoeibaar wachten
niets veranderd wat is verankerd
in ons hart
zo dromend langs de lijn
weten we waar we trots op zijn…
gekwetst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 142 Gekwetst door de liefde.
Op de vlucht naar een nieuwe ik,
erg wantrouwend.
Ik kan niet trots zijn,
Ik streed tegen jou vreemde escapades
en liet mij om de tuin leiden.
Ik zal de toekomst zelf invullen,
want jij pakte al je spullen.
Op onze huwelijksreis liet je mij alleen
opgekropte blaren zal ik zelf wel doorprikken.
Alle vlinders verlieten…
Rozen....
hartenkreet
3.9 met 21 stemmen 1.970 Vandaag zijn de rozen voor een bijzondere vrouw,
om haar daarmee te zeggen
hetgeen niet uit valt te leggen.
Vandaag, lieve moeder, zijn de rozen voor jou!…
Als rózen verwelken.
hartenkreet
3.2 met 40 stemmen 5.804 Rozen verwelken, schepen vergaan,
maar onze liefde blijft áltijd
bestaan.
FLAUWEKUL.
Als rozen niét verwelken, dan zou
dat úniek zijn.
Als schépen niet vergaan, zou er
geen "verloop" zijn.
Dat liefde niet "voor altijd" is,
hoeft niet te worden uitgelegd.
Daarmee is álles in dit rijmpje
toch écht wel weerlegd?!…
rozen
hartenkreet
4.3 met 17 stemmen 1.550 Als bloedkoraal zo rood
Druppels
Als tranen op de blaadjes
Glijden langzaam omlaag
Zacht op moeder aarde
Zonnestralen
Op moeder aarde
Zullen deze druppels van tranen
Verzachten en verdampen
Dan bloeien deze rozen
Als bloedkoraal zo rood
En wijken de blaadjes
En leggen hun hartjes bloot…
rozen
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 530 Mijn rozenboog,
bijna twee meter hoog,
met het dode hout op zijn lijf,
snakt naar de nieuwe bloemen,
want hij weet met het ongemak
geen blijf.
Hij tuurt naar de zon,
tussen de wolken,
zoekt naar warmte,
maar het zijn regendruppels,
die de lucht bevolken.…
Rode Rozen
hartenkreet
2.6 met 14 stemmen 1.976 Ooit
Droomde ik
Van een bloem
Verlegen in mijn handen geduwd
Nu
Nog snel voor het vertrek
een kus van mijn lief
mijn lief
En een heel boeket
Rode rozen, rode rozen
Met een fluister in mijn oor
Ik houd van je.
Ik houd van je.…
Rozen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 953 Dat kleine meisje,
helemaal vooraan,
met die rozen in haar handen,
is zij wellicht de dochter?
Nu staan ze eindelijk stil,
bij het open graf,
en prevelen hun gebeden.
Het meisje stapt naar voren,
dapper, sterk en vastberaden,
en ze legt, liefdevol,
haar rozen op de kist.…
jonge rozen
hartenkreet
2.3 met 6 stemmen 1.624 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
november
netgedicht
3.2 met 15 stemmen 505 nu uit de tuin
de rozen verdwenen zijn
kale stelen en doornen grijnzen
boven het bladertapijt
alles ruikt naar vergankelijkheid
zoals vochtig mos
veert onder je voet
en moddergrijs glijdt
trekt de tijd
zich in zichzelf terug
schijnt maanlicht warmer
dan de naakte winterzon…
Toon Hermans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 En vierentwintig rozen
wie mens is
weent daarbij
dat is
Valerius de Saedeleer
in de sneeuw
met uitzicht
op een boerderij…
Rozen
poëzie
2.7 met 7 stemmen 1.587 Vlij hier u neder, zalig dwalensmoe,
Dat ik mijn tuin zijn bloemenpraal ontsteel
En op uw hoofd mijn rozen reegnen doe.…
rozengeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.211 aan de hand die rozen schenkt
hangt altijd
wat rozengeur…
oktobermaand
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 378 de foto van het roze lint
dat vastgestikt
nog net de tepel zichtbaar laat
schokt diep
volmaakte borst
nu wel verminkt
maar waar, dacht ik,
wanneer er niets meer is
hecht je in hemelsnaam
dan nog het lint…
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
De koning van
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 105 Ik krijg unieke rozen
zeg ik dit jaar
ik knipte ze kort in maart
ach dacht ik
was het maar waar…
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…