Alle inzendingen over scheren OR lammeren OR zomerlucht

het klaaglijk blaten van schapen in de straten vandaag rood kleurden de goten de sappen vergoten offerfeest blinkende messen vlijmscherp vlees in kwartieren verdeeld na uren straten schuren sporen verloren stilte herboren nu jammeren de lammeren hongerig en koud offerschaap…

Een gier, Giraldo Giacometti, zong aria's van Donizetti terwijl een groepje lammeren daar zacht bij zat te jammeren. "Wij zingen samen", sprak het dier, "de Lucia di Lammergier." ------------------------------------ uit: 'Het Grote Beestenfeest', de beste Trijntje Fops aller tijden, 1996.…

Tussen lammeren en ooien, Omfluisterd door Ruisende peppels die Boodschappen van vrede, Liefde en verdraagzaamheid Nauw'lijks hoorbaar uiten, Voltooi ik mijn beeldhouwwerk, Mijn kunstwerk voor de eeuwigheid Atelier GROND, Nuis, 24 mei 2012 Opgedragen door mij aan beeldend kunstenaar Klaasje Smit…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Zag je het licht, het dwaallicht van de sneeuwvogel Zag je het, toen het broze blauw van de zomerluchten brak in de scharlaken stilte van de valavond Ik droomde je naam, betoverd door de klank van zijn wondere lied Toen verdween hij in de ijle nevels, ver achter de heuvels van stille hoop In het schrijn van mijn hart rust de…

Daar in de wilde bloementuin loopt kronkelend een kiezelpad waar in de gouden schemering met kalme tred een jongen gaat De zongerijpte zomerlucht die zachtjes fluistert, knuffelt, stoeit de wegen van het leven kent vertelt hem waar zijn Mekka bloeit Dan ziet hij haar, de wereld zwijgt het ogenblik is ademloos maar in zijn hoofd klinkt…

Ik scheer mij weg Verlaat u met heg noch steg.…

Op de jaarmarkt in Zuidlaren maakten wij kennis met een attractie die kinderen met afgrijzen liet staren naar een als boer verklede man die met het scheerapparaat van vader onwillige schapen de vacht ontnam er viel natuurlijk niet aan te ontkomen ’s avonds voor het slapen gaan moest ik nog even bovenkomen en heb ik het scheren nagedaan…

Kom tot bezinning Blijf niet hopen Op dat wat nooit meer komt Scheer je weg Jij spookgedachten Geloof toch niet Dat je ooit weer Samenkomt…

Een e…

Hij is minister in dit kabinet, En dus helpt Ronald Plasterk hard te snoeien, Nu blijkt dat hij zijn baard heeft laten groeien, Is het een stil protest, daad van verzet? Ik ben benieuwd, straks na een week of negen, Of Mark er óók een sik van heeft gekregen.…

door de lucht licht en schoonheid schijnen door de duisternis maar het meest van al de angst dat zij zonder iets te zeggen voor altijd weg zal gaan haar kamer heeft luiken en een eenpersoonsbed de blauweregen bloeit zwaluwen scheren door de lucht…

En maar knippen, scheren al wie zich op tijd niet weg kan scheren moet de bidder met zijn zwaluwstaart van de dooddoener met varkenssnuit.…

Ik zag een holbewoner op tv Hij was er bijna tussendoor geglipt Maar de Amerikanen zijn geknipt Om hem eens goed te scheren, hun trofee Want niet voor niets had ik al aangekaart Dat het de maand is van de valse baard…

de nieuwe dag weerrimpelt mijn gezicht niets is meer in evenwicht de geest is jong de kop is oud uitgestoken tong ter zelfbehoud en dan scheer ik mij weg…

Een vleugje ochtendzon Warme en zwoele zucht De dag verlicht in goud Zacht oogt de zomerlucht Een briesje van welbehagen Streelt aangenaam de ziel De geur van witte jasmijn Zo heerlijk en toch subtiel Een dagdroom in de nacht Geluksgevoel teer en klein Langzaam kom ik tot bloei Als een duinroosje zo fijn Iedere schaduw is verstild…

ik ben wildvreemd en toch, de warmte van een zonnestraal verfrissende regendruppel bottelende boom in een knokige herfst in lam in de springwei geurende bloei van een roos stappen gezet tijdens een boswandeling zwoele zomerlucht adelaarsblik vrij naar benee strelingzachte aanraking het kippenvel op je huid het zilte van een traan het…

moeder geworden kort geknipt en kaal geschoren geniet lucht in groene wei teken steken in donzig kale vacht mekkerend schurken verjaagd jeuk ontspant zo kaal en zuigend herkent het lam zijn kale moe maar net zo kaal geschoren had ik mijn moeder nooit herkend dus is een lam intelligent…

ijzeren schaar die ik ooit heb georven de scherpte is door roest bedorven de romantiek van schapenscheren zorg over het niet bezeren het dromen over toen heb ik wel behouden maar die tijd die is niet meer de geur van veen en heideroos heel ziek verjaagd mij zie je echter niet met chique scheerelektriek in mijn zoete aanvangsdromen scheer…

Kaal is de trend voor uw intieme delen Dus weg met al die nare bossen haar Maar dat is, blijkt nu, niet zonder gevaar Een SOA kan u zomaar parten spelen Pas op voor kleine sneetjes of een schram En samen scheren? Niet over één kam!…

Ook jij was ooit jong en nu wellicht ook oud wat twijnde jij als een hulpkoord goed of fout kwam jij vertrouwd aan overdenkingen tegen. Gaf een touw jou werkelijk ook ooit verblijdenis. Is leven ook voor jou een mysterie van tijd tot tijd. Was 't ooit momenten kiezel zijn in de open lucht, boven en in water wegscherend over snelheid lerend…

zweven ijl in de lucht scheren rakelings boven water volgen alle winden tot waar wolken smelten in zee onzichtbaar voor het oog…

De zomerlucht hangt blauw-gewassen en geboend te drogen in een spinnenweb van licht. Ik voel de naaktheid van de nieuwe dag heel dicht, als was de wereld pas deze nacht geschapen.…

Na het weiden van de lammeren en het werken op het land, na het tellen van de centen en het spellen van de krant….. ligt hij beurs en uitgeteld de benen morsig op de bank, vergeet hij even vee en veld, het mesten en de boerenstank.…

Hij zei: “Lieve meid, scheer, maar stop wel op tijd want zo’n ding is echt níet voor de poes”.…

Egbert Jan van der Scheer…

Geboren, gereinigt zo ontsmet de plekken gedroogd, als tranen met palmtakken in de hand waar de lammeren ter wereld komen begroet de plaats van de daad, in gereedheid gebracht waar men kritische vragen durfde stellen zo wit steriel gemaakt, geconfronteerd onderdeel daarvan wat zuiver verbleekt moest zijn in eenvoud en schoonheid zichtbaar…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ik stond me laatst te scheren, Ik dacht ik ga het proberen, Een haarscheur te forceren. Maar het liep toch anders dan verwacht, Geen haar op mijn hoofd dat daar aan dacht.…

vage beelden scheren voorbij vrij van gevangenschap penseelstreken vertolken emoties die onoverbrugbaar lijken de wind huivert krult zich veilig geborgen in de schoot van de morgen…