Alle inzendingen over schrijven OR schijven OR bord

Intikken, surfen, mijn kleinkind vraagt 'omi: schrijven?' Dan geef ik hem een zoen, denk, schrijven is blijven...…

Een schouder van inkt, gedachten in gedichten, tranen op papier.…

kop, vriendinnen nog bellen om concreet iets af te spreken voor volgende week, de printer die steeds de melding geeft dat hij dringend nieuwe inkt nodig heeft Het is zo'n dag dat die "moeten-dingen" zich ongestoord aan je brein opdringen dus heb ik mijn trouwe hulptroepen hier, agenda, potlood, pen en papier en weet ik door alles op te schrijven…

Ik draai aan de kraan maar er komt geen water ik probeer het later hij drupt, maar een echte straal wil niet gaan ik sta er wat zielig bij ik maak dit zelden mee je draait aan een kraan maar het water gaat terug naar de zee dit is niets voor mij het is gedaan.…

Schrijven is een uitlaatklep schrijven is een must Schrijven is een ander iets vertellen, schrijven is een lust Schrijven is een dag wegdromen, met pen Schrijven is, wat ik in persoon gewoon ben.…

is je brief in een vergeten la beland werd ie gelezen opgeborgen verscheurd voel je weleens de traagheid van het schrijven van toen…

zoals de hemel zielen verzamelt aai ik doornen tot kleine stekeligheden, voor wie me kent was mijn schrijven de inhalatie het vermogen dat nu onbekend mijn krachten remt het toetsen van mijn vaardigheden is als smog aanwezig in de latente geest die alle scherpte heeft verbannen in de schranderheid zoals het eens was geweest moge ik…

Laats kreeg ik een brief van een 80 – jarige dame. Daarin verontschuldigde ze zich voor haar ontoereikende kennis van “www.be” waardoor ze wel verplicht was om pen en papier te gebruiken. De verontschuldiging was even overbodig als ontroerend. Ik pinkte een emoji weg.…

de dag begint aan het bureau ik daal af in een wit landschap wat geen landschap mag heten omdat er geen letters zijn geen bouwstenen geen vorm hier, tussen de regels, is het witter dan wit ik ben op weg naar binnen, naar de kern die zich niet in taal vangen laat maar ik adem diep in, in volle teugen keer dan terug, trek me op aan een…

Ik moet wel schrijven zoals jij leest een ontleding van wat ik ingewikkeld voel wat ik samengebald zie: een oude man op een fiets die naar huis verlangt en kijk - jij ziet hem oud en op een fiets en dan pas dat hij naar huis, ja en verlangt.…

schrijf met zwarte verf het korrelige verhaal van jou noch van mij schrijf over het eiland zonder beschutting waar de boot je bracht schrijf niet over het afgesneden zijn van het vasteland schrijf niet over slagregens het gebrek aan een paraplu schrijf niet over liefdeloosheid en onwrikbare dingen schrijf als het niet…

Ik leerde netjes schrijven, als toetje toe, een aai over mijn bol. Lesgeven was een feest, ja ’t is waar. Zij gaf haar hele hart. En al waren we maar kleine kinderen, wij hielden veel van haar.…

Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

in het stille rijk van papier en pen laat ik mijn gedachten dansen vrij van het wanneer en het hoe als ik ze in de inkt laat stromen de woorden worden als ankers waarmee de chaos verdwijnt als de golven in ochtendmist het hoofd leeg het hart ontspannen vind ik zo de rust en ruimte in de stilte van eigen woorden…

op muren, glazen en borden… Mijn liefde ligt nog ingepakt op een prachtig rood kussen Valentijn, wil jij mijn liefde uitpakken en deze brandende hartenkreet blussen…?…

Je wilt lopen loper zijn in beweging komen en zijn Natuur het decor landschap -aanraakbaar- met decorstukken De weg wijst je als vanzelf je hebt geen bord nodig Maar op het bord staat meer dan die lijn de knooppunten de verbindingen het treffen van elkaar het ontmoeten van jezelf.…

ze zit in het raamkozijn, amper zeventien jaar het dikke golvende haar beweegt zachtjes, oh zo zachtjes in de wind de zon kust haar jonge huid ze droomt haar leven spannend, waant zich de dochter van een Arabische prins zijn lieveling natuurlijk ze is nog ongerept maar voelt zich toch al zo vrouwelijk veel klasgenoten hebben al een vriendje…

Maar ook deze momenten gaan voorbij: de ober die onze glazen vult en die wij dan weer legen; nu zijn onze witte borden vuil en ooit scheiden onze wegen.…

De welvaart is verkeerd verdeeld. In landen die achter blijven in ontwikkeling, betalen kinderen de rekening en later staan ze vaak met lege handen. Ze willen pillen tegen cholera, maar krijgen laptops van het CDA. ---------- ...het CDA in het Europees Parlement ondersteunt het One Laptop Per Child-project...…

Borden met codes wijzen het bouwverkeer: daar – was eerst de heide.…

de hemel een bord vol vervagende vegen ook morgen weer…

leven” zo dus dien dat bord maar op (Samen met mijn dochter Giulia deze tegeltekstwijsheid overhandigt aan Hare Majesteit Koningin Maxima)…

geleerd Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele mooie stoel verdienen echt standvastig in hun leugen kabbelen zij voort op hun gedrag van bedrog & geenszins deugen Hun hersens heilloos vertroebeld en inmiddels structureel tot niets echt helemaal niets verworden twijfel overheerst met een schuldgevoel dat nekt kop en borden…

Liefde is als een bord erwtensoep met uien lang nagenieten…

Lagen op een bord bij de poelier Kerst te zijn. Deeltjes proefkonijn.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het leven kent vele borden. Zoals in het verkeer telkens weer het ons belemmeren kan in een vrije doorgang. De vrijheid van bewegen houdt ons vaak niet tegen. Geeft ons het gevoel mobiel te zijn uit een eigen belang. Soms wat gek, maar dat doet leven. Verbindt het ons zicht op al die borden die ons richting moeten geven.…

het is een heel oud spel, maar gelukkig nog vrij eenvoudig te leren er komen geen stukken bij te pas, geen stenen, geen schijven, geen fiches, geen kaarten, alleen, soms, een simpel rekensysteem het wordt gespeeld met drie of vier benen (en nog een paar andere benodigdheden) in een al dan niet opgemaakt bed (bij gebreke daarvan kan vrijwel…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wanneer ik alleen wakker word, Mijn tafel dek met een tweede bord of ineens overvallen word door kou. Als ik in mijn eentje Oprah kijk, op mijn eigen kookkunst zeik. De leegte van mijn bank aanschouw. En zelfs bij het teleshoppen of gaten in mijn deuren stoppen, denk ik steeds aan jou.…