Alle inzendingen over sonnet OR snel OR marathon

Haar ogen als het grijze wijde ijs Waarop ze overwinningen bevocht De marathons en de Elfstedentocht Olympisch zilver was de mooiste prijs Wij zaten aan de beeldbuis vastgekit Wat zullen we je missen, Gretha Smit!…

Al heeft hij stoer veel marathons gelopen Recent viel Dick toch in een leeuwenkuil Het politieke spel was weer eens vuil De koelkastdeur van Wilders ging iets open Beschamende gebeurtenis die leert: ’t Kan vuiler nog als Geert ooit zelf reGEERT…

De marathons van New York, Rotterdam En Tokyo Had hij moeiteloos Uitgelopen - Op de laatste Parkeerplaats Voor thuiskomst Laat hij zijn Afval midden Op de carpool staan, Die extra 25 meter Tot aan de afvalbak Waren voor hem Echt niet meer Te belopen, Hij zou eens Een blessure Kunnen oplopen…

Ten Kate, Sonnet op het Sonnet…

Zoals de laatste meters van de marathon.…

Je loopt de marathon en plots lig je bloedend en gewond of dood op de grond. Moet ik nu voor of tegen de doodstraf zijn... Ik weet het echt niet meer....…

, verwarmend en diffuus Straalt ze in haar avondhaard De kilheid is nu snel verdwenen Ze spreidt haar ruime warmte uit Men koestert zich in haar volle buik.…

Mijn lievlings-plekje in 't woud, waar 't groene dak Een blauwer schoort, en schemer-schijn doet dalen Op levend loof en vol-getroste tak, En zonnegoud langs blader-goud laat dwalen - Vaarwel, vertrouwde stilte! waar ik sprak Wat nooit mijn hart tot mensen kan herhalen.... Gedachten-stroom, die uit mijn ziele brak, Vloei eeuwig-onbegrepen…

het roestig oude hek is afgesloten daar fluistert nog de wind memento mori en zie je afdrukken van kraaienpoten want voor de dood ontvangt er niemand gratie och, doe voor mij het hek nog één keer open en laat mij in het wit dan binnengaan ik zal de namen van de zerken stropen terug de tijd in, laat me in de waan en ergens dwarrelt nog een…

Dat brengt mij op een schitterend idee : Parijs – Roubaix begint voortaan in Londen, Luik – Bastenaken – Luik start in Den Bosch, de marathon van Rotterdam in Oss.…

'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal, En achter haar wapperde groen en breed Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed, En luchtig woei 't kant van zijn golvenval; Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal, En, uit het wolkend zwart van haren, reet Bacchantisch zij de naalden los en smeet 'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…

Het was de vierde keer pas voor Hassán En toch wou ze de 5 en 10 ook kiezen Wat dat betreft kon Siffan goud verlíezen Maar wón - want zij alléén weet wat zij kan Haar missie was uniek met drie medailles Bekroond met goud, haar ronde naar Versailles…

Doelend op waarheen vraag ik me af of de marathon levensecht niet enkel een rondje blok is dat nergens toe leidt Als je tenminste the road not taken inderdaad weerstaat onderweg Heiligt soms het middel het doel van onderweg zijn? Van weg zijn? Van zijn?…

O winden vier, o vruchtbaar wicht Mijn lijst van liefdes is zo lang Ik bleef te vaak als enigst kind In dromen achter het behang Doch sinds een jaar of zes Heb ik een appel, pret Als zij uit liefde zegt Gij vleit der minne slecht Ik ren dan snel naar een sonnet De geest der schoonheid is mijn vreugd Een schoot die rood mijn hoofd opzet…

Z'n pijlsnelle stift werd bewogen in drift: nooit ervóór had-ie zó snel getekend. Zo snel als-ie d' eindstreep kon halen, bleek tevens d'r stemming te dalen. Ze zei nogal stug: 'Wel, dat deed je heel vlug, maar het lijkt, dus ik zal je betalen.' De contante betaling viel tegen: een vluggertje had-ie gekregen.…

Een leven ,zo snel Geleefd,dat wel Afscheid tijd zat, Moeilijk is dat Tranen genoeg, Ik wou dat de dood jou oversloeg…

We ontmoetten elkaar je sprak me aan te snel te snel omarmde je mij vond jouw mond de mijne te snel streelde jouw zachte handen mijn lichaam vertrouwde ik me aan je toe te snel was onze liefde begonnen te snel was onze liefde voorbij.…

terug naar mijn oude ik stik maar geen lucht geen blauw of rood geen lucht dood Voel het branden diep in mijn ziel machtig dan maar macht jullie macht maar? geweld is niet de weg of toch elf de helft nog niet verteld held manier ik geef maar krijg niet veel het kookpunt is bereikt de soldaat in oneindigheid als je voor me…

Bevroren ogen blijven me tergen Droevig ijs van vergane tijd Hij kijkt me aan en lacht wel Maar hij kan het niet verbergen Ik kom te snel dichterbij En houd mijn hart vast Gedachten vol van hem Maar vervreemd van mij Kussen wordt strelen Denken maakt dromen Durven doet hopen Maar kiezen is delen…

Zo'n halve eeuw terug leek het nog waar Van twintig maal per dag een sigaret Ging niemand dood, het stond stoer en koket Zie Sartre en Simone de Beauvoir Nu vormt het schèrm een steeds groter gevaar Al jong ontwikkelt, aldus Piaget Het kinderbrein zich tastend en het let Goed op en ziet wat hier past en niet daar Een blokkendoos…

Sonnetten! zelden zal men u slechts prijzen. Die zal u dom en onbegrijplijk noemen, En gene als boos en goddeloos verdoemen.... Sonnetten, klinkt! U dichten was genieten!…

'k Wil poëzie bedrijven en liggend in m'n nest doe ik m'n allerbest om dit sonnet te schrijven. Het is voor mij geen straf. Ik ben - het zit me mee - al op de helft: de twee kwatrijnen zijn nu af. Nog even twee terzetten. (Die horen in sonnetten, als ik me niet vergis.)…

Zij die zich aan niemand wil binden onderverzekerd voor haar eigen wijsheid Reflecterend in haar glimlachend gelaat stralen ogen duizenden mogelijkheden Zwevend op Beatles en Elvis Costello verwikkeld onvermoeibaar in een marathon Nieuwjaar omstrengeld onopgemerkt voorbij ons vuurwerk harder en mooier dan ooit…

Subtitel: Booster Booster, boostert, allemaal geboosterde De mens' strijd tegen COVID-variant Het tuimelvirus niet aan onze kant Spaart ook geenszins, niet altijd, de noestere Zowel griep als COVID, 't zijn echt twee kwaden Zij, de loodje-leggers, laten zich niet raden...!…

Het lijkt een fluitje van een cent: Het schrijven van sonnetten Maar toch is er een heleboel waarop je dient te letten Het eindrijm zit vaak heel niet mee: wat simpel twee aan twee Terwijl het toch veel mooier is ‘t omarmend neer te zetten Dan heb je nog het metrum, volgens welk sonnetten lopen: Het beste is toch om de pen in ~jambe-inkt~…

Wat is nu het idee van ’t schrijven van sonnetten Waar moet je als beginner goed op letten Oké, denk met me mee, het rijm gaat twee aan twee Waartegen je je makkelijk kan verzetten Wat heel belangrijk is, is dat sonnetten lopen Dat is een kwestie van je onderdopen In ritmische muziek, cadans en dynamiek Totdat die doorzingt in je zenuwknopen…

Wat een heerlijkheid Nu ik jouw liefde ken En als een marathon Door je hart heen ren Wat een heerlijkheid Om jou te beminnen Strelend en zo helend Gevoel buiten zinnen Wat een heerlijkheid Om te kunnen leven In rust en tederheid Door liefde omgeven Wat een heerlijkheid Nu ik je heb gevonden Voor onbepaalde tijd Door liefde verbonden…

droevig schuilende dromen vervlogen met de wind in het hunkerende zand gebrand op verse sporen wacht het pad de leegte lang ogen die hier ruimte zien zijn dichterbij de marathon en vinden stil hun glans mijn voeten voelen warm tijd om vlam te vatten…

Picturaal verwoord gebeeldhouwde sonnetten in één pennestreek 13 juli 2019…

42 km en 195 meter op de Coolsingel in Rotterdam, in 010 De kwaal overwonnen, een kanker-kanjer en zijn vrienden, zijn collega’s onvervalst Rotterdams, aandoenlijk beperkt maar met een portie dagelijkse humor waar je de tranen je in de ogen vliegen maar bovenal onvervalst, sterk sentiment vasthoudend en sterk: “sterker door strijd” De Marathon…