5146 resultaten.
Verloren zicht...
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
613 Hoopvol beklim ik de regenboog,
verheven boven het natuurlijke,
in stil, maar vol verlangen,
een reflectie van je ziel te aanschouwen...…
De spiegel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
756 de spiegel moet aan scherven
reflecties ben ik meer dan beu
het bloemenveld is rood
in plaats van wit
jouw woorden wegen zwaarder
mijn hoofd vormt eigen beelden
soms leek je monsterachtig
terwijl je sierlijk danste
wie weet hoe spiegels breken?
ze lijken duurzamer dan
mooie gouden sieraden
die ik in mij reflecteer…
gebroken spiegel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
730 het gaat mij niet aan
dat jij zo droomt
of vleugels ziet
op voorbijtrekkende
woorden
waar jouw schaduw
de geest omzoomt
en de weg slechts
één richting kent
die de spiegel
doorboorde…
neem winst en verlies niet ter harte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
403 neem winst en verlies
niet ter harte
is een schoon beginsel
voor een engel
maar een mens
telt op de vingers
van één hand
de zomers van geluk…
Scalperen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
369 ook al zet ik spotlights aan
het zal schaduwen niet raken
en probeer mee te gaan
in mijn onzichtbaar denken,
bunkers verdedigen het ontwaken
zakken vol met woorden
liggen al op de vuilnishoop
snoep met stroop
geslepen messen
doeken met tranen doorlopen
niets kon het versteende vlies
doen slopen
ontmaagden:
het is hakken
in…
Een ongemakkelijke waarheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
141 ik wist het
maar het kwam beter uit
me iets te verbeelden
dorre randen van de slaap
uitwassen van een droom
het wordt heel vaag nu
burengerucht
geritsel van een muis
danig in de war
nog meer geritsel
struisvogelen in het zand
reizen door het landschap
het bos is er om te negeren
daarom zoek ik schelpen
op het strand…
Ik, de dieren en het meisje.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
332 Er zitten eksters op het dak
zo van die harteloze krengen
die niks als deernis komen brengen
voorlopig houden z'hun gemak.
Er kruipen mieren op mijn borst,
ik vraag me af wat is hun streven
waarom dat naarstig jachtig leven
van al dat peinzen krijg ik dorst.
Er zit een jakhals in mijn hoofd
wat wil dat beest wil toch graag ontsnappen…
Denkbeeldige spagaat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
72 Soms zijn er die dagen
Schijnbaar door de zon gespreid
Oneffenheid zelfs kan men kwijt
Dan is de heimwee niet te dragen
Altijd wenkt het zolderkabinet
Gebotteld per termijn
In ragfijn mijn en dijn
Met de kneedbaarheid der wet
Een tijdloos verschiet
Is mogelijk een uitzichtpunt
Dat perspectieven biedt
Maar zelfs dit onzinnig lied
Weloverwogen…
de weg van herinnering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
124 lopend langs de weg van herinneringen
hoor ik het geluid van jouw voetstappen.
ik verlies mezelf in de langzame tred
van degene naar wie ik zo verlangen kan
in de stille nacht van duisternis hoop ik
dat jij mij even toch opzoeken komt
wij houden veel en lang al van elkaar
in de draaikolk van het leven samen
ik wil weten waar jij nu verborgen…
kijkje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
118 een frivool kijkje
op reflectie van de zon
't maakt tóch iets los…
DE DIAMANTSLIJPER
poëzie
3.0 met 10 stemmen
1.705 't Zijn dropjes uit een bron,
Die eindigt, noch begon.
De mens wil gaarn sierlijk zijn,
Door diamantsteen, of robijn,
Opdat zijn rijkdom zij geprezen:
't Was beter dat hij 't recht begon,
Om eens te blinken als de zon,
Dat zal een andre schoonheid wezen.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen
1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Parabolen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
114 heen te kijken, parabolen
onthullen een vage reflectie,
waarmee de werkelijkheid wordt
belast, als symbolen in een
glazen bast, weerspiegelen alleen
maar onbegrepen beelden door
alle geplengde tranen heen.…
Verder reizen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
188 Herinneringen zijn goed
als ze doen verlangen
naar een vervolg
naar een ontmoeting
of naar een schrijven.
De glimlach die ik koester
in de spiegel zie
wanneer ik even denk
aan toen
nog niet zo lang geleden.…
Stil water
netgedicht
3.0 met 19 stemmen
627 Zie je reflectie,
zie je reflectie in mijn ogen.
Zie hoe elke steen ook
jouw gelaat veranderd.
Laten we zwijgen,
laten we zwijgen liefste
en het stille water van dit leven
met zachte vingers strelen.…
Even
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen
1.381 Waar je geen spiegels hoeft te vragen.
En waar ontmoetingen wachten die je zult verzamelen met wie je wil kennen
en ook de stiltes die je geeft wil bewaren
en begrijpen.…
Holle spiegels
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
222 van het heelal, materie als steungewelf,
waarvan de reflectie wordt vermeden,
wanneer staren we naar onszelf?…
Getekende
netgedicht
2.0 met 12 stemmen
249 nachtglimlach
glimlach van ‘t duister
spiegel je juwelen
in jouw ogen
slaap je gelovig
in zwarte sluierjurk
ben je mijn nachtbruid
betover je liefdesadem
in stille verlegen snik
dansend stiekem dromen
liever in mijn bewogen bed.…
mat en schraal
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
143 spiegeltje, spiegeltje
aan de wand
zeg me nu eens eerlijk
wat is er aan de hand
wanneer ik in jou kijk
verschiet ik mij een bult
dan voel ik ontevredenheid
en dat is weer jouw schuld
jouw glas wordt mat en schraal
je toont me wat ik niet verdien
mijn hoofd wordt lichtjes kaal
en dat zijn dingen…
die ik zeker niet wil zien!…
Tranen van verdriet in de nacht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
181 Staren naar de reflectie van mijn traan in de spiegel
domineert jouw passie waar ik ooit voor was gezwicht
het unieke portret geïllustreerd in mijn stoutste droom
waar ik de traan heb gevonden in jouw stoïcijns gezicht.…
als in een spiegel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
571 voor Huub de Graaf
de astroloog hield mij
onverwacht een spiegel voor
en gunde me een kijkje
in mijn ziel...…
Schiermonnikoog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
140 Aan de rand van het aflopende land
De lichten
Zijn duisternis
Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek
En hem zag komen
In zijn zwart met witte pij
Terwijl hij me in stilte voorbij ging
Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland
Onderweg naar waar de lichten licht zijn…
Fel Blonde Margriet
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen
185 Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme.
Haar naam?
Die felle blonde? Voor zeker Margriet.
’t Kan me echt niet schelen, verdomme.
Zo’n lichaam?
Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied.
Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme.
Wat ’n blaam?
Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet.
Mijn stoer imago wankelt naar…
Mysterieus
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
287 ik krijg geen vat op jou
jij mysterieuze vrouw
je hebt speciale trekjes
zoals ook die binnenpretjes
wanneer je kijkt naar mij
dan voel ik wat gevlei
je ogen branden vuur
en je lach is puur natuur
je woorden laten dromen
maar zover kan ik nooit komen
op die plaatsen ver van hier
voel ik in gedachte het plezier
je bent net zoals het…
Hier en overal mijn vriend?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
42 samen, om in het zoutste bad te baden, tranen
werden een rivier waarover ons tijdloos veer bewoog,
en door een tegenwind, die altijd loog
in holle vaten met leeg geluid mochten ervaren
uit de heldere irissen van beider oog, jouw
toekomt en mijn verleden verblikten in elkaar
het maakt niet uit hoe we die plek gaan noemen of
we deze ontmoeting…
De engel van lijn 8
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
65 Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht,
slechts de spiegel en het donker brengt ons samen.
Ik staar naar natte stadse straten,
naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd.
Een regenspoor dat mijn beeld misvormt
laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.…
heel even
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen
2.063 zomaar
een lente-dag
nog maar nauw'lijks
de winter vaarwel gegroet
ontmoette ik haar
ademloos
het eerste woord
door mij gepreveld
amper hoorbaar
fluisterzacht
verdronken
in jouw sprankelende
waterval van woorden
die vertelden
over wie jij bent
en wat jou raakt
een sluimerend begin
inspirerend, vol reflectie
twee mensen
o zo…
AL DRAAGT DE AAP EEN GOUDEN RING / ZO IS HET TOCH EEN LELIJK DING
poëzie
4.0 met 3 stemmen
3.124 Al heeft de sim een gulden rok,
Zo is 'et toch maar enkel jok;
Want schoon zij met een grote pracht,
Wordt deftig in het spel gebracht,
En dat ze voor de eerste maal
Komt prachtig treden op de zaal,
Komt wonder moedig aan de dag:
Zij is een aap, gelijk ze plach';
Want eer men nog de rolle sluit,
Zo kijken hare grillen uit,
Want zijde, goud…