Alle inzendingen over spin OR vlieg OR bang

ja toen, ja toen, zag ik een spin in zijn web. Het lot maakt wat zoet is soms wrang; met het bitter sterft het bijengezoem te midden van het levende groen. ja toen, ja toen zag ik de cyclus van het leven gesponnen in een aards netwerk tussen het groen en het vermiljoen.…

Als de Zwarte Weduwe heeft gepaard Nuttigt ze haar man Zo is de natuur, nietwaar? Maar daar hou ik dus niet van Wat is dat voor gewoonte Om je man maar op te eten Als je voor de daad Net nog samen hebt ontbeten Dat wijf heeft maling aan de liefde O mannen, blijf toch ver bij haar vandaan Als zoon ben ik uit haar geboren Wat moet ik…

Gisteren weefde een spin haar web Uitersten van draden Met steeds een middelpunt Dat wacht.…

De spin is geen zoetsappigdier. Met ogen op zijn rug bespiedt hij deze dichter vlug. Verdwijnt hij nog voordat de beeldspraak hem te pakken heeft. Wie op hem eet, die heeft plezier. Wie hem beschrijft komt in zijn web, die houdt hij aan het lijntje, totdat hij 'uit' de bocht verlaat.…

Die zilveren deinende schoot, mijn liefste, dit maagdelijk gave net, dit gruwelijk schone huwelijksbed, dit vangzeil van de dood - ik heb het gesponnen tussen de bomen en tussen de zon en de aarde en al waar ik ontwaarde je zoet-zoemende dolersdromen. Ik vang je op in mijn wiegelend bed O wond in mijn maagdelijk net O liefste verloren in mijn…

In mezelf op zoek naar zin trek ik uit mijn duister traag wiegend tussen hoog en laag mijn verwarring als de spin die verloren in een vraag zonder einde of begin zichzelf voelt gevangen in zijn vergeefse hinderlaag tot de stille vleugelslag van een vlinder binnendringt in het raadsel van het rag en het sidderende dier tussen zijn…

Heb toen mijn eigen web er maar tussen gehangen, draden van hoop, verlangen, geven en ontvangen, hoe ik tot keus, 'k laat het zijn eigen verloop, onzichtbaar 't patroon, ingenieus, de spin binnenin, dat is een reus!…

Die zilveren deinende schoot, mijn liefste, dit maagdelijk gave net, dit gruwelijk schone huwelijksbed, dit vangzeil van de dood - ik heb het gesponnen tussen de bomen en tussen de zon en de aarde en al waar ik ontwaarde je zoet-zoemende dolersdromen. Ik vang je op in mijn wiegelend bed O wond in mijn maagdelijk net O liefste verloren in mijn…

De spin poederde haar poten wit en paars en nog een kleur Ze zei tegen haar ouders dat ze niet helemaal niet moesten opblijven laat staan zich zorgen maken Ik ben een frivool doch eerbaar meisje, brulde de spin tegen haar spiegelbeeld en holde naar het feest De volgende dag berichtte de krant over een spin gevangen in een bokaal…

Vannacht nog streelde je een koe in India en ik was erbij terwijl je taart at op Judith's verjaardag Met andere armen zwom je naar mij op het eilandje verborgen in het riet Ik zag je wel op het bankje in de boomgaard van oma en opa een familiegeheim vertellen aan je zus ze had de jurk met ruches aan en was niet…

(haiku) spin wacht met geduld in z’n pas gesponnen web op wie er inlogt…

soort vliegen op witte wolken van jouw lijf en het is en het is jouw zijn want niet is het vliegen dit vliegen niet is het mij zijn dit heel zijn het is mij zijn en jou zijn en zon zijn --------------------------------------------- uit: 'Het glimpen van de welkwiek', 2001.…

ik vraag dit voor mezelf sinds ik pensionada ben vergeet ik vaak de helft van de week en van de dagen voor de uren ben ik bang maar minuten kunnen vliegen zonder vleugels. vleugellam zit ik hier maar wat te typen en de dagen duren lang…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik sloeg vanochtend vroeg een steekmug dood, Maar had daarna wel een bezwaard gemoed: Het dode beestje baadde in het bloed En kleurde mijn plafond verwijtend rood. Maar weldra was mijn schuldgevoel voorbij: Dat bloed, bedacht ik eensklaps, was van mij!…

Dit spreekt me wel aan. Hoe kom je er op. Zoiets schiet mij nooit te binnen. Waar draait het hier om? Rebelleer je ergens tegen? Zit je daar over in? Je spreekt je niet uit. Je laat het aan mij over. Maar je weet het wel. Ondertussen. Helaas zit je er naast: ik voel me door en door geprest om jouw concept van boven tot onder met 'tjonge-jonge…

door, vis nooit achter het net wanneer een vlieg tegen mijn vangrail wordt geplet, maak ik een kruisteken en verorber haar…

slapen dromen zachtjes wiegen als een vlinder vredig vliegen rood en roze vleugels lang voor de toekomst nog niet bang de wereld lacht soms zoet soms rouw de wereld wacht ja wacht op jou…

soms in mijn dromen vlieg ik hoog door de lucht niemand houd mij tegen op zoek naar hemels geluk door wind gedragen zweef ik als een vogel vrij van alle zorgen zoals een doelgerichte kogel zweef ik over steile bergen, duik in diepste dalen, vlieg over blauwe zeeën, niet bang te verdwalen in hogere sferen komende wil mijn…

ragfijne schoonheid in ochtenddauw gevangen spin in winterweb…

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

Aan zijn zeer netelige draad daalt neer in de afgrond een kleine soevereine spin en schuift mijn lichaam terzijde. Het is een spin, die zijn landing opschort tot ik mij uit zijn kloof heb verwijderd.…

zilveren draadjes glinsterend in de herfstzon spin maakt zijn kunstwerk…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

Ik vlieg door tijd en ruimte Mijn toekomst achterna Het kompas wijst naar de einder De vraag waarom ik besta Vecht tegen het orakel als donker met het licht Weersta de ultieme kracht Of wees een slaaf van het lichaam Dat toegeeft aan materie – bang is voor haar macht Iedereen is een mirakel Wonder boven wonder Van biologisch evenwicht…

Glenfarclas stuit ik op een nagel Het glaasje Dhallas Dhu bevat een daas In mijn Glen Garloch drijven korrels hagel En in de Springbank is een spin de baas Maar boven alles is het pure shit Dat in die alcohol ook cola zit…

Het is oorlog vogels vliegen verschrikt over niet wetend waar te landen voor even men krimpt ineen oren suizen toch zijn paardjes niet bang zelfs aaibaar het leven rijdt door mensen glimlachen in het voorbijgaan en prijs mezelf gelukkig het is oud jaar…