Alle inzendingen over spullen OR dingen OR materie

In mijn hoofd ga ik razendsnel Langs alle spullen uit het verleden Straks moet alles worden verdeeld Het lijkt nog zo kort geleden Dat wij met heel veel plezier Al deze spullen vergaarden De pijn in mijn hart is ondraaglijk Maar ik moet het toch aanvaarden Want jij gaat nu opeens Je eigen leven leiden Keuzes maken voor jezelf En mij misschien…

Tot de tanden bewapend, zit ik verscholen op mijn hoede te wachten variërend van een krant, mijn slof, een vliegenmepper en een weekmagazine, dat alles voor die vervelende vlieg, maar dood gaat ie!…

dicht in drift haar ogen lichten als de bliksem gewoon toch nog zo wonderschoon in haar elementen de natuur de geest de materie het vuur is het wonder of schoon gewoon?…

Vroeger geloofde men in de geest de ziel en het voortbestaan ervan tot in eeuwigheid Heden weten wij dat alles uit materie bestaat en hieruit voorkomt zo ook dat dit vergankelijk is…

Ons leven lijkt vandaag af te hangen van zoveel mogelijk winkelen! En dat terwijl ons leven af hangt van: een coronadraadje! Winkelcentra’s staan overvol, iedereen moet en zal: nu nog shoppen terwijl in dit geval: verstand zou moeten zegevieren?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Oude verhuizer, hij kent al mijn spullen, te vaak heeft hij alles naar elders gebracht. Beuren niet zeuren, want nietmedeneembaarheid kent hij niet. Sjouwen niet mauwen, hij lacht.…

Ik droom dat ik ouder ben als het heelal wacht in zwangere niets op wat komen zal; ruimte expandeert met baringsgolven die als warmte door mijn lijf stromen; ruimte condenseert tot materie, door zwaartekracht verdicht tot hemellichamen; uit sterrenstof van een stervende ster stolt de aarde in een materie regen; primitief groen leven zet broeikasgas…

Beïnvloeding door verborgen krachten Van materie door gedachten, Kun je als uitleg lezen. Het zijn aangename zaken, Als mijn gedicht je heeft kunnen raken.…

Ik heb te regelen een kindjelief, een woning en natuurlijk spullen ook. Het moet aanwendbaar zijn mijn bezit, ik moet het nu en dan alleen kunnen laten zonder even later roerloosheid aan te treffen. Stel ik kom thuis het kind is versteend, het huis verlamd en de spullen nog veel erger. Geen andere beweging dan deze thuiskomst.…

Waardeloze spullen, Allerlei rare prullen, Die geschiedenis onthullen. Beter ouwe meuk, Dan auwe meuk.…

Ik mocht de spullen zelf komen brengen, zei je via een mail. Terwijl ik je spullen verzamel, word ik emotioneel. Ik probeer me sterk te houden, zet mijn verstand op laag. Ik verzamel ons leven, voel de kriebel in mijn maag. In die tas zitten je spullen, je krijgt ze zo terug. Ik voel de tranen rollen, ik pak een zakdoek, vlug.…

‘Die buitenlanders jatten onze banen.’ U vreest voor onze werkgelegenheid? En bent u tot actieve steun bereid? Of hoort u bij de club van kleptomanen? Want wie besluit in China slechts te shoppen helpt hier in Holland arbeid naar de knoppen.…

Ongetwijfeld ook dat honger geen rol meer speelde en dat niets me meer smaakte toen je koffer hier verdween, met al je spullen maar meer nog dan je spullen ook je hart. Ik twijfel niet aan de beelden die op foto’s slechts gevangen zijn door wallen onder ogen, door kreukelkleding waarin ik dagen sliep.…

Wind, regen, ik kan er tegen, hagel en bliksemschichten zullen me niet laten zwichten, dondergod laat van zich horen, ik laat me bij het verschijnen van de zon alleen bekoren, verbaasd kijk ik omhoog, want in al haar glorie staat aan de hemel prijkend de regenboog!…

op het zand de schelpen dun en breekbaar door woelig water meegesleurd golven legden ze neer vogels pikten ze leeg dan het zandstralen dagenlang het zachte knarsen onder voeten die vermorzelen keer ik op mijn stappen terug?…

Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Er is nu onomstotelijk bewijs Dat Einstein het ooit goed heeft opgeschreven Het universum kan een beetje beven Die mensen krijgen vast de Nobelprijs Ik moet om ook nog kans te kunnen maken Die donkere materie maar eens kraken.…

Vandaag krijg ik een nieuwe kamer, Al mijn spulletjes gaan daar naar toe. Mijn stiften en mijn hamer, Mijn bedje en mijn knuffelkoe. Gelukkig hoeven we niet alles te dragen, Dat is natuurlijk veel te veel. *TUUT!* Daar is de verhuiswagen, Zo blijft al mijn speelgoed heel.…

Spullen die zich via internet, met ons verbinden willen. Bijna alles is verkrijgbaar, voor ons allemaal. Hoe is het dan toch mogelijk, dat mensen verloren raken? Hoe kan het toch dat velen, bang en ongelukkig worden, met welvaart om ons heen? Eenvoudige antwoorden vinden, is als zoeken in een doolhof.…

Heb genade voor het tere bloempjesbehang de plek boven de deur waar het kruisbeeld hing, de gele randen in het bad, de zware geur van oude keukens, van reuzel en spek. Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed ontsnapt en woorden zich nog trachten te verbergen in laatste kieren of als schimmel woekerend in het pleisterwerk. Streel de vergeten…

Gat in het plafond: de airco ligt op de vloer -- nog na te zoemen.…

Alsof niet achter de deur de materie met duizend handen de werkelijkheid schiep. ----------------------------- uit: 'Naar de aarde', 1998.…

met bloed besmeurd van angst doordrenkt en voortgedreven mij tot op het bot zo heeft gekleurd dat ik mijzelf heb weggegeven nu ben ik angst en ook verdorie ben ik van mijzelf gevlucht en de God van de materie verspreidt een weeë lijkenlucht…

kijk, hoe daar je spullen staan uitgestald dingen die aangewaaid zijn in je huiselijk landschap en gebleven gestapeld in een dode hoek jazeker, ik heb geleefd hoe ik heb gegeven, geleden en vergeven brood en boter op de tafel (je vaste lasten stijgen jaar na jaar) start de opname en actie!…

als ik met andere ogen ons interieur bekijk en met mijn vingers langs onze spullen strijk, denk ik: er moet iets gebeuren, en 'k heb gelijk geen zin; uiteindelijk is het ook maar exterieur ik doe mijn eigen ogen in.…

De Oeso die heeft het goed bekeken Weg met de aftrek hypotheken In dit kabinet moet vroeg of laat Ook over deze materie worden gepraat Al houdt men zijn mond hierover nog stijf dicht Een Europa, een munt, een grondwet, een plicht.…

Het is materie boven wet, schulden vergeven. Het is een mooie tendens, Voor de kruisdrager om ons te geven.…

In een stug rieten mand is mijn leed geweven tot breekbare materie Terwijl ik in stilzwijgen verga, tot de steen die mij openen zal Nimmer ging ik tot donkere nachten doch tot tere tranen die uitbreken als Invidia…