Alle inzendingen over straks OR als OR wij

Strak is het tafellaken Sober de das Aan de steel walsen wij wijn in het glas Wij bestellen wild. Zij bren- gen een dode…

de oude dagen klagen die de ballast van een voorbij jaar dragen lief en leed wordt straks met een gouden randje omhuld nog eventjes geduld wij gaan geluk en voorspoed wensen met kusjes en geschenken een deur wordt straks dicht gedaan wij mogen op nieuwe wegen gaan.…

De oude dagen klagen die de ballast van een voorbij jaar dragen lief en leed wordt straks met een gouden strikje omhuld nog eventjes geduld wij gaan geluk en voorspoed wensen met kusjes en geschenken een deur wordt straks dicht gedaan wij mogen op nieuwe wegen gaan.…

De staat wil arme sloebers bijstand geven, Maar wel wordt deze steun meteen gestaakt Als men bij de loketten amok maakt; Alleen - waar moet zo'n sloeber dan van leven? Of kan hij dan bij een loket terecht Voor bijstand voor wie bijstand is ontzegd?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

't Is me of ik uit een lange droom ontwaakte; weer slaan mij vreugdevlammen in 't gelaat, en wat ik ál doorstond, in bittre haat, gaat op in 't hoogtijdsvuur dat groots ontblaakte. Hoe lang heb ik gedroomd - wie weet? het staat geboekt op treurge bladen, - sinds daar kraakte mijn ganse wezen en het leven staakte zijn wondergang? - o bron van…

Ik voel het leven in een vloed van zangen met wanhoopswieken om mij henenslaan, 'k voel 't wilde leven mij het harte prangen en rozedromen in dat hart vergaan. Arm kinderhart! bang-turend in 't verlangen, smart-glinstrend ziet het levenslicht u aan; laat mij in eenzaamheid uw schoon erlangen opdat ik moge in bloesems openslaan.…

Heerlijke, donzige nacht zinkt op mij neer; zoelig zacht smelt in zijn adem 't laatst verlangen, wegstervend in een laatste stille klacht. De suizlende avondwind speelt in de zilvren snaren der kinderkalme ziel; en op zijn brede baren voert hij, de wijde stilte door, onmeetbre zangen. Uw spiegelende ziel, van weemoed plots omvangen…

De gladde golven glippen naar de rede Met klaterend even, weer gesmoord gekoos, De hemel schemert over zee, en mede Is vrede wijd en zijd en tijdeloos. En uit de haven komen zij gegleden De boten met hun zeilen roereloos, Een kantige schaduw tegen donkerheden, In 't spiegelende nat een schaduw broos. De nacht is peilloos; waar de…

Straks in de lente Met de adem van de winter En de belofte van de zomer Ons samenzijn er nog is Dan beklinken wij Het ontwaken van onze relatie En omarmen wij de liefde Het wakker worden uit een droom Van angst en terreur Hebben wij dan achter ons kunnen laten En dan? En dan kunnen wij eindelijk DANSEN…

Geloof me mijn lief Straks zijn wij weer samen En hebben wij rust Ik zal je dan kussen Zoals ik nooit heb gekust…

Al moet u in de stoptrein straks hoog nodig Toch zitten wij daar als NS niet mee: Wij vinden het gemak van een wc In dit soort treinen immers overbodig. Want houdt u echt uw plas niet langer op Dan maken wij een sanitaire stop.…

“Wie sneuvelt als wij straks op missie gaan Mag blij zijn, want dan krijgt hij van de natie Als dank en troost een mooie decoratie En die bied ik hier nu alvast maar aan. Maar wie het onverhoopt mocht overleven Dient die medaille straks wel terug te geven.”…

“Mevrouw, wij gaan straks kiezen uit een scala aan dingen om te doen met ons budget. Wilt u wat extra handen aan uw bed? Of gaat u voor een spannend kickboksgala? En als de pot straks leeg is? Geen idee. Misschien gewoon weer stemmen op d’SP.”…

Broer Jan is gistermiddag overleden, Hij was mijn tweelingbroertje weliswaar, Maar wij verschilden heel veel van elkaar, Wij waren niet uit één stuk hout gesneden. Straks de crematie en dat was het dan... Wat blijft is de herinnering aan Jan...…

“Kijk, vroeger gingen wij naar oma toe Die ons dan met een dubbeltje beloonde Als wij haar ons rapport vol tienen toonden Al had het arme mens dan ook geen sou. Maar nu heeft oma voor jullie rapport Een ton op jullie rekening gestort.”…

De hoog-geslegen maan glimt door de twijgen. waaraan de witte bloesems bottend hangen, en giet mijn weelde in rijzende gezangen, die als een wijdend lied ten hemel stijgen. In zilvren luister, de oude kruinen neigen hun geel-bedroomde schaûw, wijl roerloos, bange ontbloeit, rond hen, mijn tros-gebouwd verlangen, zachtkens verruisend…

We lieten ons overzetten in boten van licht gingen wij van land. Voor ons het water, waarvan wij niet wisten wanneer. Bij iedere golfbeweging dachten wij aan dat wat straks voorbij. De zon verblindde ons kijken, ons zien. Zo voeren wij niet wetende waarheen, niet beseffende waartoe.…

de kabouter die hier woont verwacht veel visite het zal het feest van de herfst zijn dat ze hier straks wanneer wij weg zijn vast uitbundig vieren…

Er schijnt ons een milieuramp te bedreigen Omdat de zee straks uitgestorven is En wij de laatste daar gevangen vis Als galgenmaal thuis op ons bordje krijgen. Toch eten wij op voorstel van de bisschop Niet enkel vlees, maar ook die laatste vis op.…

Men wil er bij de staartclubs nog niet aan: “Denk niet dat wij nu degraderen gaan, Wij zullen degradatie wel ontlopen.” Maar paal of lat of randje buitenspel Bepalen straks de hemel of de hel.…

Wij worden het gewaar. Wetend. Straks kruip je, Straks kruip je, steeds verder vooruit de hemel uit.…

Wie veel per trein reist, weet wat hem bedreigt: Het is een lange zit en straks nog langer En daarom wordt zo’n reiziger steeds banger Dat hij trombose in zijn benen krijgt; Iets wat onze NS goed blijkt te snappen, Want straks mogen wij vaker overstappen.…

Straks doe jij ik kan het haast niet geloven, je armen om me heen. Straks ga ik je kussen Dan blijven wij bij echt elkaar, wel honderd jaar Onze liefde die is eeuwig schat en niets komt daar nog tussen. Lieverd, ik laat je nooit meer gaan.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Wij vluchten voor het regenweer massaal Naar Kos, Madeira, Kreta, Alicante In ruil waarvoor wij netjes bomen planten, Dan vliegen wij dit keer klimaatneutraal. Dus als straks ieder naar de zon vertrekt Wordt heel ons land met één groot bos bedekt.…

Betaalt u uw belasting niet op tijd Dan krijgt u straks een extra hoge boete Omdat wij toch de kosten dekken moeten Van een gecorrigeerd regeerbeleid. Dus wilt u alstublieft te laat betalen Opdat wij onze doelstellingen halen.…

Gaat straks ons magere pensioen omlaag? Dat gaan wij oudjes toch níét accepteren? U moet de roof van toen eerst retourneren Zo niet: dan een protesttocht naar Den Haag Wij worden zonder tractor triomfator Met scootmobiel of rolstoel, stok, rollator!…

Wat weten wij nu toch ontzettend veel als je dat vergelijkt met vroeger tijden toen wetenschappers dwalingen verspreidden. Die klonken voor de mens van toen reëel. Wij slimmerds kunnen één ding zeker weten: straks wordt óns inzicht ook voor quatsch versleten –…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…