Alle inzendingen over tanka OR emoties

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

steeds weer de vloer op de eeuwenoude schimmen wisselend van rol in de coulissen stil nog kinderen van de rekening global village tanka…

(tanka) De regenboog glanst, wekt grote kijkvreugde op door zijn plotseling verschijnen en weer snel gaan, steeds ongenaakbaar blijven.…

(tanka) Bosarbeiders zwoegen hard met elkaar, spreken luid, verruimen hun geest; men hoort geen woord over God, al is Hij sterk aanwezig.…

Bewondering(tanka) voor de nachtegaal... die elk jaar opnieuw, de weg naar mijn tuintje vindt om mijn glimlach te vangen in ruil voor zijn prachtig lied!…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

narrige herfstwind rukt poster: NAZOMERFEEST los van een plakzuil woorden fladderen vluchtig vallend boomblad dwarrelt mee Tanka…

(tanka) In de kleine tuin groeit wild gras vol bloemen om gesnoeide struiken: beschaving en woestenij treffen elkaar kunstzinnig.…

(tanka) Tijd van fluitekruid toont zich duidelijk maar fijn, gaat zachtjes voorbij... Een sterke troost: vergeten en wachten tot volgend jaar!…

(tanka) Moeder eend zwemt voort, gevolgd door één kleintje maar... Verlies geleden? Blijdschap! Uit het gras komen haar vijf andere kuikens.…

vervuld van binnenpret heb je de dichtersgloed vertaald in levensgeestballet Kom, dans met mij de tanka of de cinquiano, speel een triolet zing op de maat van de muziek een poëzieduet!…

(tanka) Het hoge grasland zucht weemoedig; loom stappen we met de zefier mee, vinden al gauw opbeuring tussen Gelderse rozen.…

(tanka) Traag glijdt de stoomtrein door de nacht, hijgt bezadigd; een grote vonk zweeft en daalt, is een felrood oog, hard priemend maar levensmoe.…

(tanka) Schuin, maar sierlijk, staan de huizen hier naast elkaar, beelden mijn denken, waarmee ik zigzaggend langs auto's en stoepen heen fiets.…

sinds de najaarszon het won van de zomerzon lijkt ze gevleugeld - haastig en naarstig op zoek naar een restantje nectar…

virologen en farmaceutische firma's Liegen goed saam, zo de wereld "slim" dom houden maar betalen... gaan we doen!…

samen uit eten: de kleinkinderen juichen al bij het idee en verhogen zo de sfeer met hun vrolijkheid…

hun leven vol kleur de hoogbejaarde blaadjes blijven het vieren ze dansen en dansen maar, tot ze erbij neervallen…

lipstick op haar kin mascara op haar koontjes mormeltje van vier - hoe vaak nog zal mams meisje buiten de lijntjes kleuren…

herfstzon verstopt zich neemt afscheid van gekleurd bos mist verstilt geluid geritsel van vallend blad nieuwe knoppen goed bedekt Tanka…

(tanka) Langs heel de zandweg glanst een dichte rij struiken in 't vroege zonlicht, dat zacht siddert en voortglijdt: stil smeulende smidsvuren.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

emoties... die iedereen herkent maar ze tonen aan iemand dat is vaak ongekend ik kan het ook niet goed voel me dan zo naakt maar weet dat het me goed doet maar hoe doe je zoiets? hoe laat je zien wie je eigenlijk bent? meestal doe ik maar gewoon niets...…

Warm weerloos schelpenzand ligt maagdelijk te blinken laat zuigend water slinken op sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht…

Mocht het ooit zover nog komen dat ik al mijn gasten welkom heet dan zou grijs mijn wereld kleuren zonder zwart of wit stramien geen gast zou mij bevreemden hun dossiers zijn mij bekend ik zou ze als mijn minnaars nemen in stil geborgen samenzijn…

Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil. Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd. Geef me de kracht die de pijn verdoofd. Ik voel me zelf zo wankelen.... En vraag me af wanneer ik val!!…

Emoties, toen ik jong was, was ik zo trots Dat ik geluk kon voelen in mijn hart als een bloem die opengaat. Nu zijn die emoties een probleem dat mij niet meer loslaat. Om elk klein ding begin ik te huilen. Mijn emoties op en top.…

Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg. Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel. Op dit moment word ik door hun geleefd. Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag. Emoties, hoe ga ik er mee om? Het doet mij pijn, als ik zie hoe een ieder verschiet.…

Kan niet meer vechten, Wil niet meer elke dag weer dat masker opzetten. Mijn hart huilt hartverscheurend Mijn lichaam is dood Waarom? Waarom? Ik ben er helemaal klaar mee Zoveel gegeven, maar er niks voor terug gekregen... Waarom werd het “nee” niet gehoord? Het woord “moeten” haat ik, “moeten” is dwang! Ben zo bang, ben het zat. Ik stop…

De gedachten gaan naar Alles en niets Ik zie dingen Maar het besef is er niet Ik lees woorden Maar de tekst ontbreekt Zinnen dringen niet door Al lees ik ze tien keer Mijn lichaam wil Mijn geest niet Dromen komen Maar ik beleef ze niet Ik moet rusten Maar ik ben ongedurig Ik ben moe Maar slapen kan ik niet.…