Alle inzendingen over tijger OR orde

Roerloos Ligt De tijgerin Haar hart Doorboord Met kogels Welpjes Zoekend naar Het eens Zo warme thuis Moedermelk Met de smaak Van bloed Levenslessen In wreedheid Achterblijven Hulpeloos Schreeuwend Niet begrijpend Maar dan Liefdevolle handen Strekken Zich uit En het kwetsbare En weerloze Vindt bescherming Nieuwe warmte…

Zandtijgers zoeken stilte genieten en schrikken van hun eigen geile gil.…

ik heb met haaien gezwommen en tijgers getemd toen heb ik het wiel opnieuw uitgevonden ik spreek Duits, Frans, Spaans en Chinees en weet hoe ik vuur in een glas kan vangen ik heb de nacht verruild voor de dag en met de zon in mijn rug nieuw land ontdekt maar de mist heeft me ingesloten en te pletter geslagen tegen een muur huil maar…

Ontembaar is in mij het wreed verlangen Als van een tijger, aan te grijpen met Mijn hakende verstand, het Al, en het te klauwen, Tot het ligt uitgerafeld voor mij heen.…

langzaam, heel langzaam sluipt de vurige tijger weg achter de donkere bomen duikt onder in het moeras van de slapende schijn ziet niet de ontwakende zebra die heimelijk omhoog klimt voor nachtelijke toelichting ze draaien om elkaar heen in het avonduurlijke woud zonder elkaar ooit te treffen…

In vroege lenteochtend tijger lacht naar de maan schatert de gebrilde kikker in zijn groene naakte waan schalks langs de vijver daar spreid zich een bruid in gerichte mannenijver te voorschijn zijn spuit en klimt op ’t vrouwtje slanke benen wat krom dauwdruppels drinken want de mensen zijn dom.…

Terwijl ik probeer Orde in de dagelijkse Chaos te scheppen, en Mijn gedachten tot rust Te manen staat daar Opeens een man van De gevestigde orde, Het openbaar gezag, En spreekt mij de Woorden toe die ik Versta als 'Wie mag u Wel zijn' - en terwijl Ik overduidelijk bezig Ben in het algemeen Maatschappelijk belang Voel…

Door te weinig gezag kon bij rellen de maarschalk geen orde herstellen. Daarom haalde hij er een kletsmajoor bij, want die had nog wel wat te vertellen.…

De hokjesman vertelt: Het is zo lekker overzichtelijk, verstoor de orde niet. Als jij de kleuren mengt, kan ik je niet meer vangen. Ik wil het niet, dat je mij kent.…

Koning Leeuw, de Bengaalse tijgers, de cheetah's, de jaguars en de lynxen. Zeker, het wordt tijd voor een reünie. Ideeën genoeg. Plannen zat. Maar ik lig hier nu al uitgeteld, en ik zie zo op tegen de organisatie. Nee, dat is te zwaar voor een oude kat.…

Mijn hoofd is verdoofd Mijn gedachtes staan uit Mijn gevoelens gaan voort Er klinkt een akkoord Een gevoel komt naar boven Een chaos komt los Wie gaat dit ordenen Ik ben de klos Ik orden en orden Kijk wat waar past Ik geef ze een plek Maar loop even vast Blijf denken en peinzen Moet even grijnzen Ik ga weer van start Muziek van…

Als een tijger met een jong, Zo goed bescherm jij mij. Je zorgt voor me en maakt me blij. Als een teddybeer, Zo lief ben jij. Als we knuffelen ben ik blij. Als een vlinder, Zo mooi ben jij. Bij jou ben ik altijd blij. Ik ben gelukkig met een moeder als jij, Want al jouw eigenschappen maken me blij.…

een tijger ontploft in mijn hoofd klauwen grauwen in het denken katrollen worden aangetrokken hersenspinsels rafelen uiteen wilde spinazie wordt geserveerd met dwarsgebakken frietknispers het vuur brandt eeuwenlang in het zwartgeblakerd fornuis knekels en schedels glanzen op het vierkante aanrechtkastje de tijd verpulvert mensenlevens…

ik zoek een deur ik zoek een ingang ik zoek een toegang jouw betonnen hart is hermetisch gesloten, maar ik blijf zoeken, blijf eindeloos zoeken, naar een toegang een opening een kiertje een gaatje om al tijgerend, terwijl jouw granaten gierend uiteenspatten vlak boven mijn hoofd, binnen te raken en binnen te blijven…

Ze dulden niet de ouderlijke orde de kinderen van nu die zonder schuld toch wisten dat ze ouder zouden worden zoals hun ouders werden door hun engelen geduld…

Een paddenbezweerder uit Haren kon de orde niet meer bewaren, hij zocht naar de mand, floot schel langs zijn tand tot hij fluiterpadden zag varen.…

Wie ben je, wanneer niemand danst, naar jouw pijpen? Wat blijft er van je over, wanneer je verloren hebt, en er niemand overblijft, die naar je luisteren wil? Weinig meer, geloven de verliezers. Gelukkig alles nog, beseffen ware kiezers. Winnaars en verliezers. kiezen samen spelen. Wie altijd moeten winnen, spelen het spel niet meer…

Een zanger, de knappe droom van een jaar geleden ligt in mijn gedachten nog naast mij nadat hij me genomen heeft in de stank van zijn adem en de strop van zijn hand om mijn nek Mijn lief snurkt met tranen in zijn ogen, en wodka in zijn hart I sta op en ga weg uit mijn hel hier wensend dat hij een tijger was wetend dat ik een panter…

De stekels dringen diep door in mijn huid, Alsof ik met een tijger heb gevochten. Ik wring me in onmogelijke bochten, Het kerstfeest werpt zijn schaduw weer vooruit. Elk jaar als ik de buitenboom versier, Dan hoort de buurt mij kraaien van plezier.…

Alles kun je dichtmaken, fiksen, heel houden, redden wat reddeloos, her- stellen wat ontsteld tot op de kern niet meer in orde wil. Niet opgelapt, behoed, genezen. Orde is maar een haar waaraan je hangt, nagel geprikt in je kist, vezeltje over been, houdt niks niet tegen. Wat stuk is, koester het niet langer dan het vraagt.…

Dat wat is openbaart zich Geschapen Of geëvolueerd leven ontstaan Vanuit een kiem Een cel Een bacterie Een organisme Dat wat is de mens Die in de chaos orde schept En In de orde chaos veroorzaakt immer zoekend naar adem In de storm Dat wat is Openbaart zich In alles Vloeit Groeit Sterft Laat los Dat wat is Is in samenhang…

Een perfectionist uit Leiden dacht orde en chaos te scheiden dat wou niet lukken planning in stukken resteert hem slechts een perfect lijden…

Soms tracht, ontwijkend, ik weer één te worden, Vraag zelfs een vrouw of zij mij steunen wil, Hoewel ik altijd innig-zeker wist Dat ik verdoemd ben, al mijn kracht verspil, Chaos behoor en nimmer raak tot Orde.…

De laatste keer dat hij hier levend was, lag hij voor me op de knieën, want groen en paars ergerde hij zich: wie laat gras rondom de tegels z'n onwerk doen. Hij had een oude broek van me aan toen hij daar ingespannen zonder stropdas voor me kroop, langzaamaan. Zijn linkerschoen plat en de rechter loodrecht. Het gekras was niet van de lucht.…

Lekkende gedachten ontmaagden witte regels met vallende woorden naast verdampen als nooit bestaan schaduwen bezwijken bij beweging tussen verlangen en hoop het went emotie en verstand in rivaliteit ritme en klank wissen en laten de pen de hand de schrijver de dichter bevrucht willens en wetens schijnzwanger of buitenbaarmoederlijk een chaos…

Een stiltegebied was d'r klaslokaal niet: bij de leerlingen had ze geen orde. Hij hoorde d'r 'Stilte!!!' gebieden. De Heer, de Barmhartige, die de docente wou bijstaan liet vader voorbijgaan... 't Werd stil. 't Was z'n wil. Die geschiedde.…

Kersen leggen op de kersen in een plastic tafelkleed: een gesorteerde werkelijkheid als lokaas voor jij die alles enkel door elkaar verdraagt: kersenmar- melade, ruggengraat als pitten uitgespuwd toevallig in een rij op de aanrecht, krieken tussen de kersen vertrekken je mond als ongesproken Woorden moeten niet later iets willen worden. Niemand…

orde. ------------------ uit: Tucht (1980)…

Een omgekeerde orde is op handen. Ik zie uw ogen in de regen branden. Om mijn gelaat liggen uw natte handen. Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan. ---------------------- uit: Euridyce (1944)…

bomen, zo groot als zij zijn Ik zie de wolken zwevend als wollen dekens Mijn hart klopt door mijn lichaam Maar de rust in mij laat hem weten dat het goed is Om alles te herpakken De lucht is koud maar mijn lichaam warmt op Door het lopen probeer ik weer te genieten En ik kan weer bergen beklimmen De wereld is een chaos Maar ik ben nu in orde…