Alle inzendingen over toenadering OR contact OR behoefte

Hoe jong nog waren we Prille jeugd Als de lente komt zijn de dieren niet de enigen die toenadering zoeken Het was niet mijn bedoeling je te vernietigen tot gruis slechts weg te vagen tot je niet meer bestond Ik ben je niet vergeten maar je bent wel weg uit mijn leven Hoe kan het dan dat ik overal waar ik ben jou tegenkom?…

Iets beneveld de toenadering, al gauw blauw, ze moest me niet. Opwinding stierf in mijn schoot. Haar houten hart ruw, ze gaf me splinters in mijn pik.…

Het voelt dat het lijkt of het kan maar vraag niet hoe ten koste van wat op welke termijn wil je er over denken ooit over praten hoe het voelt als we elkaar zouden verwarmen in de kou…

streven naar meer geeft minder meer kleuren, meer verblind meer tonen, meer verdoofd de behoefte als grenzeloos verlangen aan de behoefte is snel voldaan eenvoud als basis…

Wij zitten niet stil, streven iets na ingegeven door de wil. Een mens zoekt en probeert waardoor hij iets leert. En men vergaart zo kennis en wisselt dit uit in velerlei talen. Waar moed evenzo een rol speelt en mede daardoor telkens een nieuw doel is te behalen. Steeds op zoek naar het onbekende lijkt het mysterie van 't leven dat te…

Ik geloof niet dat ik mij te goed voel om te toeven tussen oorzaak en gevolg, maar ik kan slecht zonder wonderen van gratie, zon die meer mag maken dan van beton na marmer goud, onverdiende glans in den blinde, overvloed die de adem neemt en over de eeuwen stuwt. onder klokgelui ligt een tuin verscholen waarin een hovenier heimwee wekt.…

Een drama behoeft het niet te wezen. Een verandering des te meer. Pretlichtjes in de ogen wel bewogen. Het leven behoeft niet saai te zijn. Verbazing wekt het ook morgen keer op keer.…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

Na mij is er niemand meer die nog wil weten wie ik was daarom geen foto’s meer ik houd het liever vast en ga terug naar het blauwe jurkje in het gras lachende tanden met een spleetje stukje bij beetje begrijp ik dat dankzij en ondanks soms tot hetzelfde kunnen leiden dat toenadering niet altijd meer betekent dan vermijden en dat de…

Ik zag je komen, lopend uit mijn dromen ik zag en wist dat ik je dichtbij me wenste want jij bracht me leven en liefde jij zag en wist dat ik daar al geruime tijd aan dacht.…

Je leest woorden, begrijpt een zin Met je gevoel en met je ogen beschik je over leesvermogen vervolgens teken je er een mensje in Mensen wonen in hun woorden zwart-wit, gekleurd, vaag, concreet tussen woorden koud en heet niet te vatten in akkoorden Toch blijft een geloof in verenen twee mensen met hun eigen taal en een voorliefde…

haar afscheid nemen afscheid nemen van iedereen die nu nog kwam de dag er na geen oma meer geen contact haar ziel niet meer in haar lichaam verpakt nu zwevend in haar vrijheid de hemel tegemoet zonder spoed kijkend op ons neer zweeft ze verder naar boven elke seconde meer…

Ik ben dichtbij En vier armen Duwen onze handen Naar jou en mij We omvatten Iemand anders En worden zo Iemand anders Heel langzaam Dringt het Tot me door Ik ben nu Een heleboel meer Dan even te voor…

Gelukkig mocht ik door de krant vernemen dat ik me rijk mag voelen op mijn plek want waar een mens niet zonder kan zijn de contacten die wel zwak, toch sterk onmisbaar zijn voor ieder mens De betekenis van die contacten besef ik nu ineens heel goed de buren in de straat, die al zo lang mij groeten en ik hen ook terug de zus van een vriendin…

je fluistert vreemde woorden in mijn oren woorden die vervliegen over nooit eerder betreden wegen je toont vreemde beelden zonder schroom gezien door onbekende ogen ik luister ik kijk en schrijf twijfelend aan de echtheid van deze droom de beelden de woorden van deze tijd meisje, wat is er mis er is geen betekenis het is…

Ik wilde je zo graag vertellen, dat ik je nodig heb, maar je bent er niet, ik wilde je zo graag eens bellen, maar je telefoon, die doet het niet, ik wilde met je praten, zoals ik dat altijd al deed, gewoon een gezellig praatje, over alles, over niks, zoals we altijd deden. Ik heb je zo vreselijk nodig kan mijn ei niet kwijt, ik wil…

op de wc-kalender staan verbleekte namen in laatste overbodigheid de een is overleden een ander is verhuisd er zijn er ook vergeten soms keert een naam terug die ik weggestreept had contact, dat weer hersteld is toch aarzel ik even als ik namen weglaat op mijn nieuwe kalender…

Een klein mollig roze handje Naar een oud Gerimpeld en gevlekt Uitgestrekt...…

Vang me als je wilt ik ben nu in je ruimte steek een vinger uit en ik grijp je hand om niet meer los te laten voor ik ook de rest weer voel…

Hier staan tegenover haar maar nu niet durven; niet weten wat te zeggen om snel contact te leggen. Ze draait zich om en laat mij eenzaam achter; ik betreur mijn twijfel en baal van de gemiste kans.…

Nog geen twee vierkante meter dat is maar weinig huid om contact te maken met zoveel mensen die mij aantrekken, alle kinderen die ik wel zou willen koesteren de koeien en de ezels bovendien met wie ik wel zou willen praten te veel dieren om op te noemen ook nog de wonderlijke wezens die planten zijn, hun kracht en aanvaarding wat…

Dit tussen de bedrijven door is waar het volgens mij om gaat Jouw juiste woorden van tijd tot tijd in een bed van zachte energie waarin ik me veilig voel: jij mag alles van me weten maar voor nu is het te ingewikkeld een mooi raadsel noem je mij Mijn vader is geweldig maar hij ziet me niet ik moet me klein maken me oprollen in mijzelf…

Mijn hart zet zich schrap in mijn oren: Tuut Tuut Tuut – bang van geen contact.…

Hij glimlacht alsof ik echt wel leuk ben in mijn – belachelijkheid.…

Lezend ontmoet ik verre en dode mensen – intiem als buren.…

Een knipoog: ik kijk om, hij belooft iets, maar wat – wil ik geloven?…

Vreemden ontmoeten is elkaar binnenlaten – door open ogen.…

Vreemden ontmoeten: gesprokkelde klanken taal – verwarmen ons hart.…

ons scheidt eens met elkaar en met onszelf compleet in grenzeloos Maar waar ruimte is, komt aanwezigheid, stilletjes sluipen er gedachten binnen, hand in hand bouwen ze een dikke muur als een onwrikbaar houvast voor vertrouwde opvattingen Je ziet geen muur meer alleen een groene haag woekerend van herhaling en geworteld in de behoefte…

Op feestjes kroop hij als een kind door de kudde -- schaap met de schapen.…