Alle inzendingen over treuren OR entstof

ik is ik, want ons is verleden tijd, waar toch een stukje van in het heden blijft. mijn fysieke tranen al lang gelaten, maar het hart, dat rouwt nog altijd.…

Gedenkend hen die gingen, die ooit een naam ontvingen en nu in ’t Licht bestaan, zijn wij nog hier gebleven, betreurend dat hun leven met ons nu is gedaan. We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, zo schrijft God alle namen in liefde weer tezamen en is voorgoed hun thuis.…

Treuren is hard werken. En kinderen dan? Die gaan hun eigen wegen; ze moeten wel, hun toekomst moet nog beginnen en ze moeten fouten maken, dwaze dingen doen. http://www.youtube.com/watch?v=nLtCPLIMYtc&feature=colike…

Treur maar, maar niet zonder hoop. Er is steeds weer de liefde, het licht, de schoonheid en de verrukking. Al zien we het soms niet, al zijn we droevig en verward. Leef verder, leef. Bij het overlijden van E.…

Naast hen die wij op vier mei steeds herdenken Wordt door mij ook Valerius herdacht. Die lijkt ook wel om hals te zijn gebracht, Of men daar nog eens aandacht aan wil schenken. Niks wordt er uit zijn liedboek nog gehoord, Ook na de oorlog gaat het moorden voort.…

Maar weggedoken zit de laatste vogel Thans in de takken en door de enge spleet Der halfgesloten blinden valt het licht Op ons, die treuren in 't verlaten huis. –…

Ik zal niet om je treuren, Zonder jou ben ik zeer tevree!…

Er zijn mensen die zeggen stop eens met treuren Er zijn mensen die zeggen hou nou maar eens op met dat zeuren Nu is't wel genoeg zo nu is het een end Maar weet je wat het is schat? De mensen die dát zeggen, hebben jou niet gekend.…

Kan ik de wenk weerstaan, alsmaar vroeger sluiten deuren het huis tegen nachtelijk treuren over verloren licht, afgebroken bestaan mens gevangen in ongekende deining engelenzang troost zijn verschijning…

rusteloze ogen onthullen een onrustige ziel herinneringen, nooit losgelaten al die slapeloze nachten ….niet te tellen treuren om een jeugd, nooit gehad weet ze nauwelijks te overleven ze is nog steeds verbijsterd…

Vergeet de mogelijkheden die je had gepland het heeft geen zin te treuren om onvervulde dromen je moet je kansen grijpen ook al zijn het niet de kansen die je had verwacht laat staan gewild haal de trekker over spoel het oude door voor het gaat stinken…

of is ‘t je zelfgekozen rust die ons treuren sust?…

De vleesgeworden vorm van een depressie, Die schijnbaar permanent corona heeft, Die over treur-tv zijn mening geeft. En dat in tijd van lockdown en recessie. Eerst denk je dat je alles hebt gehad - Het kan toch zwarter dan het zwartste gat.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

in de blauwe lucht te bloeien traan voor traan treuren zij hun verdriet de vervulling van hun wens nimmer in het verschiet niet alles is echter zo hopeloos als het lijkt want alleen iemand die heel goed kijkt ziet in het water de weerspiegeling van wilg en horizon in tedere omstrengeling…

Donkere tunnels vol symboliek verlicht door een enkele fakkel de dood kijkt mij aan en ik zoek een weg naar jou verbonden in gedachten samen één het uur is nabij treur niet mijn lief wij zijn voor altijd…

Die foto zal ik Niet verscheuren Jou liefdevolle blik Nee, nu niet treuren Hartzeer Ja, dat is waar Steeds weer Denk ik aan haar.…

treur je nog om toen en kijk je om over schouders van een ver verleden je kende dit sterven niet je was geen kind van deze tijd al streel je mijn ziel met weifelend tastende vingers van weemoed en woel je mijn dagen het geeft niet ik ben altijd al een kind van vreemde oases geweest…

Omdat Sharon het ruim van Barak won Treuren nu alle vredesactivisten, Maar net als trouwens heel veel socialisten Heb ik juist veel vertrouwen in Sharon. Ze zitten daar in Israël op rozen, Althans wanneer ze Sharon Dijksma kozen.…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel van het water en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten de vijver niet onberoerd…

Nee, men heeft geen tijd Er is zoveel eenzaamheid Achter de gesloten deuren Zitten mensen te treuren Heel alleen Met niemand om zich heen Herinneringen uit het verleden Maar niet kunnen praten over het heden Kijk of je zo iemand kent En met een bezoekje verwend.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Treur niet langer om mijn dood dan 't trage dreunen van de droeve klok die tijding brengt aan deze lage wereld dat ik gevlucht ben en bij wormen dwaal: Neen, als jij deze regel leest, vergeet de hand die het schreef; om liefdeswil: Geen droefenis is mijn herinnering waard, als aan mij denken jouw zoete hoofd ontrust.…

Hoef ik niet meer te treuren. Weet ik, dat onze liefde blijft bestaan.…

je ging weg en nam de zon mee en een stukje van mijn hart alles lijkt wat grijzer maar tòch ben ik wel wijzer dan te zitten treuren ik maak mijn eigen kleuren en die zon komt ook wel weer terug met jou…

hoe gelaten ik die sombere dag als kind kon treuren om zijn dood en ik straks weer luisteren zal naar het ‘Wir setzen uns mit Tränen nieder’ hoe ik na de laatste toon zo sprakeloos droef verstil in meer dan leegte iets van vertroosting voelbaar wordt…

Wees blij met wat je nu bezit treur niet om wat er ooit was. Dat is voorgoed voorbij gegaan leef het leven wat je wordt gegeven…

Mistroostigheid en griep gaan hand in hand Gedurende de late winterdagen Met om de beurt veel sneeuw en regenvlagen Aan al dat water hebben wij het land En wat er ook ter wereld mag gebeuren Wij voelen nattigheid tot in den treure…

Miljoenen treuren.…

Nee je mag niet te lang treuren Men sluit alle deuren Maar je hebt nog steeds verdriet Waarom is dat iets wat men niet ziet Hoelang mag je rouwen En het verlies mee sjouwen Geef het een plek Maar verdrietig zijn vindt men gek!…