Alle inzendingen over tuin

Vogel op de grond De plek waar hij niet wezen moet Hoort in de lucht te vliegen Zachtjes wiegen op de wind Nu ligt hij dood te zijn. Gevallen in de klauwen van een kat? Of was hij soms het vliegen zat?…

Mijn huis is mijn leven Mijn verleden is mijn tuin Door de tuin naar mijn huis Kom ik thuis, elke dag Mijn tuin groeit Er bloeit geschiedenis Ik pluk er mijn lach Of zing verdriet Mijn toekomst is mooi Wanneer ik nu mijn onkruid wied…

Ik heb mijn tuin besteend schommels klimtouwen draaimolens en wipwappen geplaatst kinderen zwermen binnen twaalf uur verzamelen ouders voor`t tuinhek genieten mijn speelse tuin ze zijn knettergek ik heb mijn tuin verbeeld bespeeld en koud versteend verzonnen.…

Ik zit voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook…

De lijster zingt en drinkt mijn tuin leeg onverschillig of haar gezang me bevalt of niet, haar lied was er lang voordat mijn tuin ontstond.…

Dit hout diende een kwart eeuw lang in onze tuin. Straks wordt de stort het einde van zijn bestaan. Maar van dit rottend hout zal ik geen afscheid nemen, want kringlopen voltrekken zich wonderschoon nabij. Aan dat wonder zullen ook wij eens ons leven geven.…

dit leven voelt als vijf levens en is nog niet voorbij er komen er nog vier, misschien wel vijf nog bij en samen met de levens van vóór dit leven en de levens van hier nog na, wordt dat een hele brij ik vertrouw erop dat mijn ziel de weg weet dan kom ik vanzelf ooit thuis bij mij…

Geïnspireerd door, en geschreven op het ritme van de muziek van Catch & Release (Deepend remix) van Matt Simons, zie link. (Het laatste stuk dat tussen haakjes staat, is een herhaling dat het verhaal compleet maakt, net als in het liedje.) In ‘t land van niemand Kent niemand iemand Ben ‘k niet alleen meer Kan ik zijn wie ik wil zijn ‘t…

lig in de tuin waar ik elke dag liep ik lig in de tuin waar ik elke dag sliep…

Jouw tuin en de mijne Een tafel stoelen een kleed borden Zitten alleen of met de ander Pauze van alles en niets Daar kom je dan weer je rokje als een vlag We zijn er weer in jouw tuin of de mijne Een merel zingt de zomer twee glazen groeten elkaar in een lied dat klinkt van jouw tuin tot die van mij…

Bedankt dat we als Kinderen in Uw tuin Mochten spelen, Zoals onze kinderen In onze tuin mogen spelen, Voor altijd geborgen In alles dragende liefde…

Een ster: een klompke ijs tussen mijn hete tanden... Terwijl ge onzichtbaar zijt, o zee, die nauwelijks hijgt; terwijl mijn hart gelijk een oude zuster zwijgt, komt deze stipte oneindlijkheid mijn lippen branden. – Mijn nachten waren ene mand vol droom aan droom; mijn dagen, ’t vast getal der appelen die zwellen in elke boom-gaard en aan elke…

Een stukje liefde van Moeder Aarde Het kleine beestje in de grootste tuin Zo vlieg jij rond, mooi meisje. Altijd op zoek naar de mooiste bloem Altijd overleven in de grootste tuin Zo fladder jij rond, mooi meisje. Zo kwetsbaar zo klein Sla je vleugels uit in die grootste tuin dat ben jij, mooi meisje.…

De roze bloesem zal dan de mysteries vertellen van de tuin van het hart.…

Ga nu maar liggen liefste in de tuin, de lege plekken in het hoge gras, ik heb altijd gewild dat ik dat was, een lege plek voor iemand, om te blijven.…

onverwacht gezien van hieruit na de regen in de tuin glinstert en lijmt de slak opnieuw benieuwd hoe lang even nog het leven kleven blijft ----------------------------------- uit: 'De binnenzijde', 1997.…

samen ik zie getekende gezichten die, bij mijn binnenkomst, in hoop oplichten dan verdwijnen de schimmen weer naar het verleden en blijf ik, of ik wil of niet, in het heden deze beelden, als een oud schilderij, gaan, terwijl ik daar sta, aan mijn dromend oog voorbij dan keer ik mij om ik moet weer gaan ik heb hier al zo lang gestaan deze tuin…

Een ij'vrige man in Kijkduin Was heel erg trots op z'n tuin Maar toen kwamen er wormen Om 't gewas te bestormen En lag heel z'n tuin weer in puin!…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…

Zoals jij zat verloren in de hoeken van de tuin. Een gevallen blad. Een weggeworpen woord. Een bijna vogel voor de kat. Zoals jij zat in de laatste stralen van de zon. Een schemering. Een ondergang. Een leeggebloede avond. Zo zal ik zitten in mijn vel. Een oude rozentuin. Een lege schommel. Een oud gerei verloren in de hoeken.…

groen is het gras van buurman's gazon, groener zijn klimop met slingers. verslagen kijk ik naar mijn kale beton o, als ik daar eens aan tippen kon.. maar ik heb alleen groene vingers.…

verwilderde tuin schildert zonder verf en kwast een feest van kleuren een schitterend meesterwerk van wonderbaarlijke Hand…

Er hangt een roze deken in mijn tuin waar ik naar kijk met knipperende ogen want hing daar eerder niet een kleed te drogen zo'n donkergroene gemêleerd met bruin die kostte me bij aanschaf een fortuin och ja, mijn inkomen is geen vermogen ik heb destijds gewikt en afgewogen hield bij die aankoop zelfs de beurs nog schuin maar dat is niet…

een geheime tuin verlangen van menig sterveling bloemen, vijvers, fonteinen lichtgevleugelde, kleurige vlinders gezang van nieuwe vogelsoorten zoete geuren, als nooit geroken zonnestralen, een zachte streling flora, fauna onbeschreven tuin ik wens te verdwalen pijnlijke herinneringen vergeten er bestaat geen verleden alleen het nu!…

leren huid zit als gegoten en het hout dat onder haar handen leeft dat de kneepjes zorgvuldig pareert ze geniet van hem en de dunne schroten, van het eikenlaminaat dat vlinders weeft ze ziet dat de tuin voor hem salueert…

Vroege herfst Oktober in de tuin het vermoeide groen na al die inspanning nog een laatste gebaar nog wat resten kleur hier en daar in het vochtig lage licht het vroegvallend blad van de kersenboom de geur van voorbij ik huil.…

Een tuinarchitecte te Bavel Woont zelf op een piepkleine kavel Om toch iets te doen Met ‘n klein stukkie groen Zaait zij dus maar gras in haar navel…

Dat voelde ook wel veilig, want er groeiden veel geheimen leerde opa mij, zoals kroten die gekookt toch rode bietjes bleken, penen en ajuin; wortels, ui met piepers hutspot, al dat vreemds heb ik gezien in opa’s tuin.…

waar dauw de aarde voedt de zon nevelgordijnen opent en zicht geeft op dit met blauw zwerk beschutte oord waar warmte je omhult met een deken van rondzoemende zomerse verrukking en loomheid lokt tot liggen in ruig geurig gras waar machtige wolken zich ontladen op warme aarde druppels regenbogen vatten en versmelten tot een verdampend…

* Zon doordrongen evolutie van de geest zomaar een uurtje in de tuin geweest waar het oude grut weer plaats moet maken voor jonger groen en nieuwe taken. *…