5485 resultaten.
Vrouwen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.517 Met hare zachte handen rukken zij open
wat jaren lang ten bodem sliep -
nemen haar deel, met een glimlach, en hopen
op sterren en stromen, ànders licht en diep.…
Zacht branden
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.565 Zacht branden van de teedre lenden:
een wiegeling, een wit satijn
aan mijne handen, de gewenden,
die met haar leest verzameld zijn
tot éne slag en in het stuwen
des bloeds niet laten van hun wit.
Die stem, die stameling bij 't huwen:
wie zijt gij? - En het diepst bezit
de tweelingster, haar ogen, weergevonden
in de golven en het…
Doorreis
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.507 God heeft ons spelende beschreven,
als kindren hulploos gaan wij heen.
Geen heul is ons in 't lest gebleven,
zijn diepe vaderlach alleen.
O bloed, bestijg de broze zomen
van dit gevonnist, schuldig lijf:
gij hebt een koninkrijk ontnomen
en gij alleen rekt ons verblijf.
Maar hoor, wanneer de blauwe velden
der nacht begroeid van…
Orgelpunt
poëzie
4.0 met 17 stemmen 768 De man die uwe weelden mint
is weerloos als het kleine kind:
de wereld ging hem vreemd voorbij
als aan zijn borst uw hartslag lei.
Maar wat ons saamgedreven heeft
is wat in kleine bloemen beeft
en gonzend draagt het groot heelal:
't is twee-in-een, en dat is al.…
Annabel
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.710 Mijn kleine, kleine Annabel
zij zong zo zuiver en zo schel
als fluiten op een glansrivier,
zij was geluk en leefde hier
mijn kleine, kleine Annabel
ik wist uw prille leden wel,
de trilling van die bloemenmond
wanneer een hand uw haren vond
mijn kleine, kleine Annabel
de geest is lang, maar wij gaan snel:
op 't koude laken ligt uw lijf…
De donderbui
poëzie
4.0 met 2 stemmen 321 De lucht betrekt, het zand stuift op,
Hoog torent zich de donderkop,
Die blauw als lei, en koperrood,
Dreigt met vernieling en met dood.
De bliksem, kort en lang van lijn,
Gelijk een zenuwachtig sein,
Meldt ademloos: wie vloeke of kniel',
Gedenk uw zonden, red uw ziel!
Een windstoot, water, vlam, een knal,
Alsof de hemel barsten zal…
WINTERAVOND
poëzie
3.0 met 2 stemmen 282 Ook nu het avond wordt,
Heer blijven we op U hopen,
Het winterdaglicht kort,
Hoe traag de dagen kropen.
Het water is zo diep
En donker, de lantaren
Beschampt de oeroude baren,
Waarin de wereld sliep.
En als de smalle boot,
Waarin ik word gedrongen,
Van levens wal afstoot,
Hoe hoog de golven sprongen,
Van u komt heil en heul…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
kwezel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 115 Zoals een kraan
koppig
blijft lekken,
druppel na druppel,
liet ze haar leven
traagzaam wegtikken.…
Een grote vierkante wasbak
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 4.617 Ik bedien de kraan.
-----------------------------------
Uit: 'Vinger van de tijd', 2007.…
Conflict
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.385 Ik kuste de wreef, toen de fijne enkel:
haar schoot geurde wild als zo menig uur.
Maar zij trok het hemd weer over haar schenkel
en keerde zich zwijgende af, naar de muur.…
Voorjaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.650 En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven en verdorden,
Zijn moediger; en het gepraat
Van de verstilden en de zachten
Doortintelt soms een ijl gelach.
Zelfs woorden zwaar van plichtbetrachten
Gaan verend onder lichte vlag.…
Zin van het leven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.028 Ik pieker over de zin van het leven
ik heb mijn levensadem verloren
in het piekeren over de dood
de tuin is mij lief
met alle liederlijke planten
lieftallige madeliefjes
en honingdauw in de zomer
waar de libellen van proeven
mijn man is te jong gestorven
en liet mij achter als weduwe
maar ik voel me geen spin
door mijn gerimpelde onderkin…
Geen suiker bij de honing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 Doe geen suiker
Bij de honing,
Ze is zo
Al zoet genoeg -
Wat nijvere bijen
In alle eenvoud maakten
Moet door de mens niet
Nog eens dunnetjes worden overgedaan,
Wat de bijen maakten
Is immers zoet genoeg
Is immers goed genoeg…
Als een druppel uit de kraan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 565 Als een druppel uit de kraan
kom je te voorschijn.
Maar voordat ik je kan bezien,
of kan spiegelen aan je glans,
maak jij je los en duikt dan
in de vijver van het vocht
waar ik je niet hervinden kan.…
Kranen open
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.890 kamer met uitzicht voor
het eerst sinds hij hier zit zoeken losse vormen
hun eigen huid weer op de een keert terug
als kast de ander als koffer als knie
voor het eerst telt hij het aantal gaten
waardoor van onderaf helemaal bovenaan kop
en staart van een van zijn veters elkaar vinden
----------------------------------------------
Uit: 'Kranen…
Met De Kraan Open
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 251 Ten langen leste heeft Kamp toegegeven,
Dat bij de winning van het Gronings gas,
De aandacht louter uitging naar ’s Rijks kas,
Iets anders, dacht hij, deed de bodem beven.
En dat hij nu ineens praat over spijt,
Staat vast ook los van de verkiezingstijd.…
Een kraan leert je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Druppels vallen tijdloos uit de kraan.…
Honderd kranen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Weerloos voor zulk bruut natuurgeweld
wil ik pakken wat mij kan helpen drijven,
maar ieder beeld dat aan mij voorbij snelt
vloeit samen in een kakofonie van geluid
met alle andere, niet één kan zo beklijven:
ik moet hopen dat iemand de kranen sluit.…
Druppels uit de kraan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Druppels water vallen.
Het regent.
Druppels water zweven.
Het mist.
Druppels water bevriezen.
Het sneeuwt.
Druppels water condenseren.
Het gras drinkt dauw.
Druppels schitteren in de zon.
Water wordt diamant.
Druppels veranderen in stoom,
in kraters van vulkanen.
Zonder water kunnen we niet bestaan.
Geen plant. Geen mier. Geen oceaan.…
KRANS VAN LICHT
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 137 zo krachtig
reist naar de Maan
en op korte termijn
gaan we zeker naar Mars
hij kan zoveel
en denkt zo groot
maar virussen zo klein
zullen hem altijd overvallen
even de baas zijn
ooit hadden we de
Spaanse Mexicaanse
en de vogelgriep
MERS HIV EBOLA SARS
ze verborgen de dood
in het geniep
nu hebben we weer een kroon
Corona: de krans…
De wens naar water
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof
een kinderbadje in de tuin
een spuit flacon met verkoelend windje
het is meer dan een fortuin
net als die schitterende zee!…
Ik zit in mijn tuin....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 439 ik ook bloeien
Ik hoef niet ver weg
Heb het paradijs dichtbij
Voor mij is mijn tuin
Het mooiste schilderij…
Hangplant buiten
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 419 Lange ranken
in gothische bogen
twee spinnen
hebben hun webben
daarin gehangen
ze zijn online
en draaien langzaam
op hun bolle tere zeilen
in het zachte briesje…
uitgespeeld
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.163 het kerkhof of,
zoals u wilt,
de begraafplaats,
ligt er berustend bij
de dag is sereen
want iedereen
die hier komt
ervaart eindigheid
de laatste tuin van mijn ouders
hun graf is rijkelijk beplant
geen steen
ze zullen ervoor moeten bloeien…
nachten in de tuinen van Spanje
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.172 fonteinen rijgen
de nacht aan elkaar
tuinen neigen
uren verglijden
palmen wuiven
dadels rijpen
ogen beklijven
nu stilte wijden
aardig luisteren
het water horen
welgevallig zijn
niet slapen gaan
tussen sterren staan
de maan inlijven
elkaar omarmen
onsterfelijk blijven…
mijn tuin
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 567 poot ik de planten
eerst de rozen van de hoop
dan de randen van verwachten
en ik bezie de biotoop
waarin alles kan gebeuren
verboden voor nieuw puin
ik weet: geen groene vingers
maar hou weer even van mijn tuin…
Brutale donder.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 304 je slopen wilt
Bessen en noten
Restjes eten voor de mussen
Waarvan je er laatst nog zelf een at
En maar schelden tegen de kat
Brutale donder met pit
Door de openstaande schuifdeur loop je naar binnen
En dan weer terug, alsmaar scheldend
De honden verbouwereerd achterlatend
Grote sterke mooie brutale donder
Jouw zwart en wit
Wat zou mijn tuin…
De Tuin van Eden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 645 Vaak kijken we vol heimwee naar elkaar
als we ´s avonds zitten met glazen drank
denkend aan andere tijden en aan
de tuinen waarin wij toen leefden.…
Rode rozen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 718 Tegen het oude hek, gehurkt,
z'n hoofd een beetje schuin,
wijl hij aan z'n pijpke lurkt,
overschouwend 'hun' mooie tuin,
dwalen zijn gedachten naar
het leven met lieve Katrijn.
Kon hij één moment maar,
kon hij even nog bij haar zijn...…