Alle inzendingen over tulp OR steel OR land

Tulpen glimmen zacht, hangen zwaar, maar blijven sterk in de Aprilsneeuw.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De eenzame tulp Hij is alleen en éénzaam Geen probleem Hij redt zich wel Dat is een gegeven Dachten de ouderen Zijn mond was gesnoerd Er kwam toen een dag Dat zij die het niet dachten Nog verwachten aanbrak De eenzame tulp Kwam tot ontplooiing En er brak licht aan in het duistere Het was onvoorzien Doch de tulp vocht…

Geveinsdheid, die we, in 't needrig kleed, Het hoofd, gelijk een bies, zien krommen! Schoon gij, kranswijs, op doornen treedt, Gij kunt u niet voor God vermommen. Leg af, schijnheilige! uw gewaad: smeek om gena, Eer u Gods bliksem treffe, eer u zijn wraak versla! -----------------------------------------------------…

In het land van sneeuw en ijs herboren lijkt uw blankheid zo volkomen zuiver zijn uw kelken als het communiekleed waar alleen een kinderhart is mee bekleed Roze klokjes van hyacinten, zijdezacht, Heerlijk geurend als een milde zomernacht.…

Als het lente wordt dan stuur ik jou Vooral de groeten uit de Jordaan En die tulpen, die gele, die rode Die duizenden tulpen uit Amsterdam Die komen er ook aan En natuurlijk de Lente-uitnodiging “Kom naar de Jordaan”: Naar de binnentuinen Vol natuurlijke pracht en praal Maar waar bovenal Als het lente wordt ook de daken Gaan bloeien als…

gezichten achter glas ansichtkaarten als vlekken op het behang tulpen in een vaas patience en de klok die het vertikt…

vraag niet waarom ik wegga de wind vraagt toch ook niet aan het gras waarom het niet op zijn plaats blijft denk niet dat je na een schipbreuk midden op zee land ziet afscheid is nacht dit is een verhaal stel dat het voelbaar wordt…

Morgen probeer ik het opnieuw, maar dan met een bosje bloemen; tulpen, want tulpen groeien, rode, want rood is mooi. Hij zal wel opendoen, of niet. Misschien pas als het winter is en sneeuw mijn haren wit kleurt. Misschien dan.…

daar waar enkel koeien graasden toen de tijd nog vroeger was liggen nu als open wonden grote vlakken zonder gras grauwe grond bedekt de bollen van de tulp en de narcis krokus, druifjes, hyacinten wachtend tot het warmer is straks is al het kaal verdwenen en verschijnt als visioen een palet van duizend kleuren tussen al het land'lijk…

Tulpen waren 't rood en geel. Rondom, de hyacinten fors van steel, De sombre bloemen donkerblauw getrost. Hakhout op zode'omsloot ze, zwaar bemost, Daar hingen zoals onder zee in 't bos Koraalbomen, nog dode bladen los, Verbruind. Daarin scheen nog de zon vuurrood, maar in 't gebloemte ging de kleur al dood…

Stel dat een terrorist zou overwegen Hoe hij een natie lelijk treffen kan Dan hoeft hij niet te denken aan een plan Om echt ook een terreuraanslag te plegen. Hij schrijft gewoon een briefje of belt op En dan staat heel het land al op z'n kop.…

ze kan niet aarden op Drentse hei ze mist het strand, een duinenrij de waterige westenwind het lapjesland de tulpen en mei zij is de zee dit heimweekind…

lage landen gouden bergen boter tulpen boter trofee droomde dat ik met mijn jetski naar de bank van lening ging achter het loket zat te verbolgen om te rijmen de oude Vondel maar we hebben toch op de Oost op werkelijk overal gevaren desondanks blijven ze jagen op meer en groter wild de captains of industry en blijven…

De paardenbloem is uitgebloeid, tere takjes tekenen een aureool rondom de steel. Een lieveheersbeestje bekruipt het pluis, zijn pootjes haken in het zachte wit alsof het zeggen wil, je wordt gedragen door een krans gebeden die door de Wind verwaaien naar het Land van Licht.…

Een paar, een stel, een koppeltje of niet? De Telegraaf spreekt vragend van een setje Ze delen al de tafel (en het bedje?) Men wéét het niet exáct: een groot verdriet Gelukkig zijn er absoluut geen zaken Waarover ’t land zich écht druk hoeft te maken…

Vele tulpen kleuren ingeslopen in wat mijn goede humeur vandaag niet bekneld. Met de liefde van een goedgemutste lentewandelaar. Opent een rode zee van tulpen met bloemenvriendschap zonder enig persoonlijk gevaar. Zie mijn wereld kleurt de lente. Geurt een gans nieuw honingrijk bestaan.…

Witte tulpen Die lichten door mijn ogen wiens innerlijke glans door ’t wintergrauw is gedoofd. Laat hun licht mij doorschijnen opdat ik weer in leven en liefde geloof. Witte tulpen Fris gewassen in de laatste sneeuw En nog door het oude zomervuur gewekt.…

Als een rode klaproos staand langs de kant van de weg als een bosje halfverwelkte goudgelen tulpen in een vaas met troebel water als een mens alleen…

met zijn handen leeg zijn ogen vol het hart totaal van slag is alles wat hij kreeg betaalde tol zijn part waarover hij steeds zweeg met haar nachten kort haar geest verward de dag in duisternis gehuld is alles wat er schort een blanco start een lach vol liefde en geduld…

Maar dieven gaan toch eens voor gaas Als ze maar vaak genoeg stelen Dan worden ze ineens betrapt en gestraft ook voor het helen...…

Met hun voorhoofden tegen elkaar lijken zij een Siamese tweeling hun bedelnappen gevuld met wensen in slaap met de trein naar Lier op de ruiten racen regendruppels als doldwaze, geile spermatozoa tegengesteld aan de reis vooruit weg van de achtervolgingswaanzin boven maakt een camera een opname van de aanwezigen in de treincoupé voor de…

stel dat jij morgen… of wij tegelijk – allebei … wie zal er dan zorgen voor… wie regelt wat?…

Stel, morgen wordt stilletjes koud winter... donker geslopen dicht vochtig, mist dan... dwars door donker grote winterkou weet jij mij te verwarmen word ik zon en ontdek jou.…

- Wat stel je voor? - Het is goed Het is oké - Nu doe ik het Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens - En nu wij samen Nog eens Nog eens Nog eens Nog eens - Wil jij roken?…

Stel Een Stel..ling Was en is Een stelling Een klim Daar ga je op...af Een stelling Daar bouw je op En...of breek je af Zo, sterk en zo zwak Als de stelling Een aaneenschakeling van het woord weergaf…

Stel, het wordt nooit meer licht, de zon verbergt haar aangezicht. Weg met bloei en kleurenpracht, vanaf morgen blijft het altijd nacht. Weg blauwe lucht en regenboog, niets streelt langer nog ons oog. Weg horizon en vergezicht, stel, het wordt nooit meer licht! Stel, het wordt nooit meer nacht, wie heeft daaraan ooit gedacht.…

ogenspel een groet een kus een flirt wimpers trillen wangen blozen verwachtingsvol de glimlach speels rond mondhoeken…