Alle inzendingen over vaak

In onze streken Wordt vaak opgekeken. Ook wordt er toegekeken Vaak afgekeken Of weggekeken. Voor deze streken Moet je de vlag niet uitsteken.…

Vaak, zijn wij tevreden Met algemeenheden. Complexiteit En creativiteit Worden vaak vermeden. Een andere weg Is voor de vuist weg.…

Blauwe ogen en een wolk met rood haar Zomaar voor mijn neus stond jij daar. Jij keek mij aan wat verlegen en bedeesd Mijn hartje maakte een sprongetje en vierde feest. Schoorvoetend stelde jij je voor aan mij Jij was verplicht verloofd dus niet vrij. Tijdens onze gesprekken bleek al snel Jij zat met jouw ouders en verloofde in de knel.…

Ze hebben me vaak niet begrepen en dat begrijp ik maar al te goed want ik ben een ‘rotte appel’ niet letterlijk maar figuurlijk een appel op weg naar totale vergankelijkheid een rode van oorsprong, een roodgloeiende hoogstens nu nog wachtend in de compostbak om als mest nieuw leven te laten ontstaan want voor je iemand of wat wilt kunnen…

heeft u al gezegd de winter is voorbij en dat de lente aan haar dans is begonnen in de wetenschap dat zij de baarmoeder is van iedere vrucht ? dat de zomer een vrouw is van het Rubens model, mooi gevormd en gedurfd om gepenetreerd te worden door elk exotisch wonder? de herfst de ovulatie is van een periodiek verschijnsel met geuren…

vaak, misschien wel te vaak heb ik hier uw reden tot leven gelezen bekeken gedichten ik haak af heb het gezien…

Vaak heb ik gedaan, wat ik niet wilde doen. Vaak heb ik gedacht, wat ik niet mocht denken. Vaak ben ik geweest, waar ik niet wilde zijn. Ongewild maak ik fouten, die ik wil vermijden. Toch, Al die daden. Al die gedachten. Al die wegen. Al die fouten, leiden ons naar onze bestemming.…

[Dit schreef ik voor iemand] Wandelen Als ik wandel denk ik vaak aan mijn zoon, voor altijd is hij in mijn hart. Hem te moeten missen doet mij vaak pijn en verdriet. Als ik naar de hemel kijk is hij heel dichtbij mij. Vlinders zijn vaak zo mooi het maakt me intens een beetje blij.…

Hoe vaak nog verworden stoepen, straten en pleinen tot plaatsen van verdriet terwijl ze bedoeld waren voor levendigheid en spelende kinderen in het verschiet? Mijn vaderhart huilt hoe vaak nog...?…

af en toe zijn mensen saai eigenlijk heel vaak.. af en toe ben ik óók saai précies net zo vaak..…

Bij vaststellen van het feit, Het is maar een bijkomstigheid, Wil men vaak stellen, Het niet mee te laten tellen, Want het is maar een kleinigheid. Bij het waarderen van bijkomstigheden Heeft men zich al vaak in de vingers gesneden.…

Moet je visie Te vaak in de revisie !? Of ga je teveel veranderen Door de mening van anderen, Dan heb je meer een tele visie. Maar vaak is het niet, Zoals jij het ziet.…

Het is vaak een feit: Door het stellen van prioriteit Vermindert je afhankelijkheid. Maar het verhoogt je kwaliteit En je flexibiliteit. Het is vaak bepalend in het leven, Wat je voorrang wil geven.…

Gissen Is zich vaak vergissen. Bij raden Reken je op genade, Maar dat is voor het net vissen. Hoe je het ook wendt of keert Je zit gewoon te vaak verkeerd.…

Veel woorden van troost zijn van zichzelf vaak troosteloos. Ze worden gegeven Als verzoening met het leven, Gedachteloos. Men vindt ook vaak troost, met een bakkie troost.…

vraagt u mij om een exemplaar van de menselijke soort behoorlijk bij de tijd vrijgezel maar vrijt nog ongesorteerd ongecompliceerd ik noem u de heer Jongeneel uit Heerlen-Noord die is er in afgestudeerd zit nu zonder werk…

hij zei jullie praten nu precies als je moeder ja dat was dan ook precies wat ze wilden zeggen maar niet durfden zeggen tegen een vreemde ook al omdat ze het nog niet aan hun moeder verteld hadden…

Vaar Köbke was de voerman van een Beeker boerderij, hij reed met paard en wagen en deed aan toverij. Hij had z’n ziel verkocht om magie te mogen leren, maar moest in ruil daarvoor dan wel de duivel eren. Het ging hem niet om geld, om rijkdom, roem of eer; hij wilde z’n makkers imponeren en de meiden nog veel meer. Vaar Köbkes paardenkar…

Wat is nu nog een wonder vandaag Continu word ik omvangen door melancholie in mijn maag Mijn geest reikend naar zielen in mijn omgeving Met nog altijd last van een aardbeving Bevind mezelf gewoon stilletjes prozaïsch discreet Op een lijn met mezelf, zo nuchter alleen Wie kijkt er in, om of op, mee met mij Niemand durft en ik geef je groot…

kwijt ben ik al mijn zinnen zonder woorden om te beginnen ook het einde ervan is zoek de vele letters in het boek de roman, die ik nu lees, blijven ongehoord ‘t is niet mijn verhaal, een vreemde taal als losse letters vluchtend in een woord dwalen mijn gedachten dweilend zoekend naar woorden, koortsachtig ijlend geef me raad, hoe zal ik…

grijsblauw wolkenveld dreigend of mysterieus lichtversluiering opklarende stralenkrans atmosfeer in beweging…

Hoe tegenstrijdig is het om te beseffen, dat ik het zelf niet ben die leeft. Hoe vreemd is het om te ervaren, dat ik mezelf niet eens besturen kan. En toch.... Enige vijanden wurgde ik met mijn greep. Mijn wonden veranderde ik in littekens. Mijn hart klopte al miljarden malen. Ontelbare microben hielp ik al om zeep. Toch twijfel ik aan…

Met vele verbintenissen zitten de relaties op slot!…

Ze zeggen dat ik vuil ben en besmeurd. Ze zetten mijn beroepsgroep mooi te kakken. Me door zo’n zwarte schoorsteen laten zakken? Ik kijk wel uit, dat is nog nooit gebeurd. Ze noemen mij een vieze roetveegpiet. Discriminatie! Ik voel veel verdriet.…

Mensen roepen vaak "Met jou heb ik nog een appeltje te schillen" Maar je ziet toch teveel, te vaak Dat die appel Op de fruitmand blijft liggen Ik zou zeggen: doorbijten!…

zo vaak; een dagtaak, zoals je me vertelde moeders zijn niet; nooit en nimmer te vergeten vroeg je niet vaak; o zo veel, of ik je belde liefst had je me bij je en stoorde me tijdens het eten vooral onder mijn dagelijkse werk; zo vaak waarom heb ik nu die vreselijke heimwee naar jou jaren had ik ook mijn kinderen; een zware taak jij was mijn…

Weet toch hoe Het hier is - Soms wat zon, Meestal wat Bewolking en Zoals zo vaak Hier en daar Een bui - Vaak hier, Soms daar, En toch de oerdrift Om te overleven, Om tussen mijn buien Door iets van Dit leven te maken…

Dichters moeten vaak nog leren Hun tekst te emenderen. Te vaak wordt dat vermeden Door dichterlijke vrijheden Of bij kris en kras te zweren. Het leerdicht Wordt weer verplicht.…

Ik heb smaken vergeleken Daarbij is vaak gebleken Het smaakt vaak zuur. Om, over al die troep maar te zwijgen Die je nauwelijks door je strot kunt krijgen.…

Zo vaak gezocht in letters, woorden, zinnen, beelden. Zo vaak gevonden, alleen de klank ontbreekt.…