Alle inzendingen over vader OR ziek OR resumeren

Ziek zijn voor heel even. Ziek zijn door een klein verdriet. Ziek zijn door liefde ingegeven. Ziek zijn van een pijn die je niet ziet. Want liefde kan een hart raken. Hartstocht is een gevaarlijk spel. Kan er dan nog iets gelukkig maken? Met veel geduld kan het wel.…

(Dochter aan ernstig zieke en zwaar demente vader) Oh, lieve pap, wat was dat moeilijk om het grote wonder diep in mij zo kort voor jouw afscheid met je te delen ik weet nog precies wat je toen zei Ik voelde mij een bijzondere schakel tussen jou, mijn vader, en mijn kind die ik allebei toen alleen kon voelen maar voor altijd met elkaar verbind…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De wereld is ziek. Een meisje van vijftien zal nimmer 't leven zien. De wereld is ziek. Want verknipte geesten van moordzuchtige beesten die de wereld ziek maken, namen haar leven. De wereld is zó ziek.…

Wanneer HIJ ziek is, is HIJ ziek, beroerd en naar, vervelend en ach ik heb... wanneer HIJ ziek is, oh das niet mooi! Wanneer HIJ hoest is er inderdaad wat loos, vanzelf, maar de huisarts is vrij en een ander? Nee hoor dat is er niet bij!…

60 lentes mocht zij maar worden zorgzaam als zij was heeft altijd voor haar vader gezorgd toen hij overleed, kreeg zij het bericht kanker te hebben, chemo maakte haar zo ziek dat zij hiervoor bedankte zij vierde liever het leven zo goed en kwaad als ’t kon op goede dagen kwam ze voor ’n bakkie naar de kantine altijd vriendelijk en opgewekt…

We gaan met de familie bij een zieke op bezoek we geven hem wat appelsap en een gevulde koek We zitten met zijn allen te zeuren aan zijn bed van voel jij je al beter hoe maakt de zieke het? En als de tijd weer om is en we moeten gaan dan is de zieke opgelucht en lacht dan heel voldaan.…

Bent u zo ziek? Dan vraag ik u, mijn arts, heel straks misschien, naar simultane euthanasie. We staren samen naar het reinste licht en dansen in de kalmte van ons heimelijke vuur, het wrange aardse latend. Broze vriend, nu kan ik amper nog dit lijdend wachten dragen. Daarom dit lijkbleek teken: mag ik me in u verweken?…

Krachten zijn gebundeld samen kunnen we het aan we verwelkomen de dood en bieden jouw leven aan Ik ondersteun je hoofd je gezicht betrekt van pijn nu is het bijna afgelopen het laatste van samenzijn We hebben je los gelaten niets wat op weerstand stuit jouw lichaam wil niet meer het eindigt na 46 jaar door een morfinespuit…

ik vooral mensen helpen Ze allemaal met mijn hulp overstelpen Maatschappelijk werker of psycholoog Zelfs dokter is wat ik overwoog Alles was nog mogelijk, alles kon Niets was te gek; wat ik ook verzon Maar wie had het ooit gedacht IK heb het zeker niet bedacht Voor mij niets in de verpleging of techniek Nee, ik werd uiteindelijk gewoon ziek…

Niet meer dan de helft kan ik jou geven het andere deel dat is mijn leven * nog schijnt het licht over je tranen op je dood gezicht, je rimpels verstijven en het wit begint maar ik weiger het laken over je hoofd te trekken, laat me nog een poosje bij je blijven neen zeg maar niets het is goed om deze stilte te laten spreken…

Pyromaan zijn is mijn passie Ik zie graag dingen branden Brandt het niet, steek ik het aan Met lucifers jeukend in mijn handen Moet ik steeds mijn slag weer slaan Een huis, een pop, een vette hamster Mijn drang is niet te onderdrukken Zodat ik normen vaak vergeet Zelfs mijn hond stak ik pas aan Maar dat wilde niet goed lukken Terwijl het…

het onverantwoord denken, de essentie van de eerste dagen in het schenden van taboes als een spel dat niet kan gespeeld worden in een kamer vol met mensen ik neem aan dat ze mijn naam niet kennen nu deze rotzooi in het rond is gesmeten en ik in bed moet blijven vastgebonden met mijn ogen open o ja, ik zal me goed gedragen bij het ochtendgloren…

Hij slaat toe of is het een zij is het een ‘het’ of is het maar net, hoe of je het ziet, verhitte gezichtjes, ondanks de prikjes die moesten voorkomen dat ze ziek werden, en toch, heeft het toegeslagen, neemt het bezit van ’t kwetsbare lijf, ogen lopen vol, neus loopt leeg spieren doen zeer en harten lopen over bij…

in de greep steken messen in de keel smeert het met thee en drop heeft kou haar duidelijk de das om gedaan vlug kruipt ze haar bed weer in…

Ik lig hier te woelen Alleen weer in mijn bed Stoot je af want ik wil niet voelen De ziekte waartegen ik me verzet Ik ben ziek dat weet ik Maar wil niet dat jij het ook ziet Wil niet dat jij schrikt Ziek zijn bij jou, nee dat wil ik niet Dus heb ik besloten Je te laten gaan Zal ik jou afstoten Zodat jij mij niet achteruit ziet gaan…

donkere ogen kijken in het duister van het bestaan omringd door lijnen in een gezicht gezwicht door onvoorstelbare pijn gemarteld door een leven zoals het niet mag zijn bang te eindigen wanhopig vechtend in een levende hel zien ze haar een glimlach breekt het verdriet een traan glijdt over een gezicht die donkere ogen heel even…

Dus: ziek zijn is geen pretje, maar wat me warm maakte waren de stapel mails die ik kreeg gedurende de opname. Dank dank dank…

Wie was je werkelijk mam de moeder die me streelde terwijl je keek of het je niets scheelde of die vrouw die me aankeek als ik haar wat vroeg ik zag je denken ben ik wel goed genoeg soms in je armen kreeg ik het gevoel met vlagen dat ik jou vast moest houden en dragen wie was je werkelijk mam de vragen van nu zijn…

‘U bent weer aan het hyperventileren’ - Gebroken ribben, zeven, pen in arm - ‘Hoe komt het dat u zo moet transpireren’ - Ik ben in shock en heb het vreeslijk warm - ‘Allez nu op uw rechterzij proberen’ - Ik zit verstopt tot aan mijn endeldarm En ik begin alsnog te protesteren Mijn polsslag slaat met wild geraas alarm - De inquisitie van…

In de flat van mijn zoon vernieuwen drie Polen de kozijnen Een hele dikkerd tilt een vast kozijn uit het raam naar een plek in de kamer Ze praten, ik versta hen niet. Één geeft orders, ik vraag diegene of ze koffie, thee…. Nee! Buiten hebben ze hun container waar ze ontbijten, lunchen Ik blijf in de slaapkamer om niet in de weg, in de…

Nu ben ik oud, ziek en grijs. Ziek van verdriet, al heel mijn leven. Kan het leven mij het geluk nog geven? Het is 4 Mei, ‘k heb mijn hoofd gebogen. Ik denk aan vroeger, met tranen in mijn ogen. Marjan Hoff. (12/04/’11)…

Hoe ziek en hoe laf een aanslag is, hangt niet af van het doelwit, hangt niet af van het geloof, de nationaliteit of de leeftijd van de slachtoffers. Elke dode, waar dan ook, is altijd iemands zoon of dochter altijd iemands vader of moeder, altijd iemands vriend of geliefde.…

Heer Jezus in de Hemel is steeds bij machte zieken terstond te genezen gelijk Hij deed tijdens Zijn leven op aarde de Heiland is echter geen wonderdoener onderworpen aan bevel de Vader en de Zoon laten hun kracht om te helen vol liefde opblinken tussen horende mensen opdat deze heilzame kunst mag schijnen over het werk van artsen en…

mijn vader leeft nu op de kop af honderd jaar waarvan de laatste zevenentwintig in herinnering hij fietst met de zwartleren moffen aan het stuur naar de kartonfabriek hollander-mulder in schiften zelden ziek op het voetbalveld een erkend supporter met schuifelende voeten die nauwelijks bedwingbaar meedoen de sneeuwbal raakt zijn oog fronsend…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Als je ziek bent, dan krijg je veel aandacht even... Als je wat langer ziek bent, dan zeggen ze 'oh, gaat het nog niet' Als het maanden duurt zeggen ze 'oh heb je dat nou nog steeds?' Als je ziek bent, ben je niet meer leuk. Ben je ongezellig en saai. Omdat je bijna nergens heen kan, bang om het niet aan te kunnen.…

onze ziek wil niet bedlegerig wezen, doch zijn voeten smallen bij iedere tree naar benéé hoe de dag zal voort gaan is als een reizende waterkoker die zich gedraagt als een traag voortgaande plaag al weken is het belopen asfalt de teer die ziek vertraagt en onbeholpen als een stumper aan de almachtige om beterschap vraagt ziek is…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Hoe ziek kan de wereld zijn, zie tot m'n ontsteltenis dat 't nieuws van deze dagen gebracht wordt met oorlogs vooruitzichten en da's niet mis. Maar wat me nog het meest aan afschuw bracht was, dat een kind, van ongeveer een jaar of acht, z'n linkerhandje weggestopt in de hand van z'n vader?…