Alle inzendingen over vergankelijkheid OR sterven OR ambitie

de vergankelijkheid van woorden geschreven op het natte strand liefdes fantasieën in mijn dromen bij het ontwaken wreed verbrand magische gedachten onbeschreven plots uit mijn hoofd verdreven ik verwacht ook de glorieuze dag dat mijn weten ontwaken mag in de liefdevolle lichtheid van het heelal slechts een trilling in de ruimte bovenal…

Er staat een Conifeer in onze tuin Uit zaad ontkiemd en groeiend zonder zorgen Jaar in jaar uit, van d’ ochtend tot de morgen Op fiere stam, geen centimeter schuin Er staat een Conifeer in onze tuin Ooit aangewaaid, een eigen plek verworven In zwarte aarde, nooit door gif bedorven Goed negen meter hoog van grond tot kruin Er stond een Conifeer…

’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand. Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant. En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan en…

Wie zal over een eeuw er nog om malen Het leven trekt gewoon zijn eigen plan Corona? Wie weet daar dan nog iets van Dat kon je toch bij de Chinees afhalen Covidius waer bestu bleven Du coors die doot du liets mi tleven…

Het boompje laat zijn blaadjes vallen, Aan 't Einde van de zoete tijd, Gedurig enige van allen, Zo raakt hij ook het laatste kwijt. Dat doet verhevene gedachten, (Terwijl haar naaste daalt in 't graf) Ook deze zelve gang verwachten, Want Adams blaad'ren vallen af. De Wereld kan haar lievelingen, Die met haar herts genegenheid, Wel…

O werelds leven niets zo wraakroepend de dood mee met de baring…

Stof stuift door mijn kop zinvolle gedachten vervlogen in mijn denkruimte van zijn waar is de verloren vraag verdwenen in het niets alom een ons onbekend terrein sporen zweven er volop vruchtvolle zaden bewogen in een natuurlijk vertoon waar blijven de vruchten vergankelijk is het verdorde oer onmetelijk fantoom meteen begint het…

Vergankelijkheid spelt weer de herfst en langzaam leer ik lezen, van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld. De zon viert nog, maar heel bedaard verguldt ze de eikenbladeren. Behoedzaam voel ik naderen wat node wordt gemeld: dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord meer waar de zangen klonken.…

Twee K2-klimmers gaven het niet op Toen zij daar boven in problemen raakten Hoewel zij hun bizarre tocht niet staakten Is hun ambitie zwaar over de top Cas van de Gevel en Wilco van Rooijen Hun avontuur van vriezen en van dooien…

Als die ook overloopt van de ambitie, Krijgt hij die hondenbaan bij de politie.…

De prilste tocht die ik zal ondernemen uit de schaduw naar het andere licht weg van het mogelijk samen verademen een jonge blos ochtendglanzen in zicht leidt tot een herhaald lijdzaam ondergaan van het voorbije dat getekend in mij blijft slaat de weg vlakbij het slotstuk stilaan af naar wat is maar nimmer in het…

Ieder zijn eigen genoegens, uit voorkeur de sleutel tot het gestelde doel uit ambitie of een nog verborgen ideologie vervat in de bolster van intrinsieke waarheden, wie het weet, toch weer anders te definiëren, talent van schoonheid uit de wetenschap of schone kunsten, door elk individu weer anders gemodelleerd, die beide in…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

De vernietiging begint zijn geschiedenis te tekenen vergankelijkheid als globale vergane glorie vele diersoorten sterven spoedig uit en we voelen het in onszelf in iedere porie vervuiling vraagt verdwaasd zijn tol de consumptie slaat op hol zelfs in de ruimte zwerft het rond veel te groot is onze mond denken kan niet meer, voor huilen te…

ooit was ik statig trots met mooie grote schuur kleine kinderen speelden lachten. ook de geluiden van de meid en knecht drongen door in iedere voeg en muur. pa moe kinderen en opa allemaal moesten ze mij vergeten en verlaten en ik hen en de geur van hooi en het zwiepen van koeienstaarten. de trouwe treurende ogen van de hond en het…

Het gevallen blad vertelt ons het verhaal van Vergankelijkheid…

het leven als feit: sexueel overdraagbare vergankelijkheid…

vergankelijkheid voortdurend verandering stroom van het bestaan…

Je kunt het man, je zit daar vol ambitie op de Olympus in je machtspositie. Je bent geen Paus meer maar de Oppergod. Tweeduizendvijftig: Frans wordt achtentachtig Ruim één biljoen verknald: Godallemachtig…

Vergankelijk broos Waterlichte verbeelding In rimpels weerkaatst…

Geluk is zo broos kwetsbaar en vergankelijk merelmoeder in tranen…

Als alles veranderlijk is en vergankelijk in de tijd Is in herhaling vallen een onmogelijkheid…

Perfecte vergankelijkheid.…

glinsterende pijn druppels vergankelijkheid rustend in een oog…

Vergankelijkheid stimuleert ons steeds verder te gaan in de tijd.…

Als schaakromanticus en vol ambitie Hoe is het met de nodige conditie Gesteld na bijna twee decennia? Ach, iedereen die goed heeft opgelet Weet dat de koning maar één stapje zet…

Als schaakromanticus met veel ambitie Hoe is het met zijn inzicht en conditie Gesteld na bijna twee decennia? Ach, echte schakers gaan nooit met pensioen Ook mag een koning maar één stapje doen…

De zestien officieren van justitie Volgden de cursus Recht met groot gemak ‘t Certificaat hebben ze in de zak Ze zijn geladen met nieuwe ambitie ’t Is koud, bedankt nog voor die boekenset De fik erin...want nood breekt elke wet…

door bloemkool ben ik niet langer boeddhist besef ik in de klauwen van de nacht onder een boom met ambitie sprokkel ik eikelhoedjes één per française leg ik je hemel bloot en fluister brokstukken door de dampkring de nacht likt sleets zijn koele staart…