Alle inzendingen over verspringend rijm OR abc abc

Mijn smartphone kwam verpakt In enig plastic en karton Met deze telefoon ben ik Op zoek naar Pokémon Ik kan me niet herinneren Hoe ik ermee begon Of dat er ooit een tijdperk was Waarin ik zonder kon Ik wil een Pokémon! Jaja, een Pokémon! Ik wil een Po-po-po-po-po-po-pokémon! Ik speur langs heide, bos en beemd Alsmede het gazon Ik vind…

voel je de herfst in al zijn kleuren wankelt nu al in oktober straks november weer met storm heb jij je dikke winterjas al gepakt voel je die bladeren om je heen steeds meer verzamelen ze zich alsof ze hebben afgesproken dat het nu de tijd is zie je dat de kleuren van de bladeren verspringen van goud naar geel en dan weer goud het…

als er een God is dan is hij dichter een dichter naar mijn hart dan weet hij dat in de poëzie die het leven is rijmen geen gegeven is…

als rijm na vaas als dommelend wakker worden thuis als nieuw als mengend meegenomen de kleuren van liefde…

Dit lied is voor de Liefste mijn, Dus zal 't als mijne liefde zijn, Als een gesmede keten Van rijm aan rijm aaneengehecht En om twee harten heengelegd, Die van geen scheiden weten.…

Als je echt van gedichten hoogstandjes geniet Lees dan vooral mijn rijmen niet.…

Zo’n rap, dat blijkt toch nog een hele toer, daar zit ik zó een middag aan te werken, waarmee ik wel taalkundig grenzen verken ten bate van het volk op de dansvloer. Het metrum is een zaak van intonatie, dat klopt, zij ‘t met enige fantasie.…

heden zal ik voor je rijmen niet om jouw wijsheid te vlijmen neen, ik haal het uit diskrediet alsof het onze taal al lang verliet waar kennelijk niemand nog geniet om in vorm zinnen te lijmen als beelden niet worden vervlochten tot intieme hartstochten of satans gedrochten geen duisternis bezochten in wederkerende klanken wat is dan een…

dit niets kan nooit… Wacht..snel voordat het zicht zich verlengt dit rijmde niet of zie ik het verkeerd ik zie wat denk te zien maar ik denk wat ik weet dus waarom laten vangen door het zicht als de waarheid voor je ligt maar waarom als het daar ligt je nog laten vangen door het zicht want waarom zien of het rijmt als bij het zicht de rijm…

blijft bewaard staat vast als stelregel in schrift op mijn tegel ik schrijf ik als ik als ik iets verklaart zo samenvallen voldoet bijzonder waarbij ik in één geval uitzonder ik weet ook heus wel ik ben niet geheel goed snik deze ik-figuur dient gemeden om tweeërlei reden ze lijkt op dwangrijm plus dat niet ik maar juist jou rijm…

Er was eens een dichter uit Vlijmen die zat bij een poeet te slijmen zeg, wat ben jij goed precies zo het moet zoiets valt bij mij niet te rijmen.…

Vrij dicht zij maar vol akkoorden rijm en klank behagen haar schier onmisbaar papier en pen kiert verlangen waarin woorden; rei of dans met maat vermengt gaandeweg zinnen flaneren stuk voor stuk geschaard ineen geluk verschijnt sereen vermomd vlecht cadansen in die kering rechts of links, zij rijmt weerom ------------------------------…

elders, een landschap al weet ik niet waar dat ligt als ik het rijmen kan met de mond en ogen dicht.…

Als je nu echter had gedacht Dat Sint niets voor je had gekacht Dan heb je het mis m’n goede vrind Als dichter ben ik misschien een rind, Maar als gever ben ik wel een Sint Alleen dit rijm is maar een stint. Dus moet er nu worden uitgepakt.…

tik tak de wereld draait om mei tik tak de zomer waait in mij tik tak ik stuur de wolken aan tik tak alles raakt mij aan tik tak zonlicht vangt mijn haar tik tak mijn hart klopt en tintelt maar tik tak ik roei van heg naar steg tik tak boot en water drijven me zachtjes weg tik tak de zee wast mijn oren tik tak alles…

En da’s oké, zolang het rijmen blijft!…

een gedicht hoeft niet altijd te rijmen maar het maakt het wel veel beter wie slechts woorden aan elkaar kan lijmen loopt op schoenen zonder veter loze vormen zonder inhoud zijn vandaag de dag de norm maar wie met een moker beeldhouwt levert inhoud zonder vorm…

Ik moet vandaag weer aan het rijmen gaan, Maar als ik later dan het resultaat zie…. Wat ooit begon op een gedichtendag Verandert later dan in zelfbeklag.…

Ik ga mijzelf eens uitgebreid trakteren Op ‘aangeklede’ koffie met gebak. Geloof maar, dat ik ook een ‘glaasje’ pak, Vanwege tien jaar vormvast badineren. Van sleet op al mijn rijmsels nog geen spoor, Voorlopig ga ik dus nog even door.…

Zoals een eekhoorntje vergaart zijn nootjes in een gaatje in de aard' zoals hij ze dan later opeet en verhaart zo zorgen wij voor huis en haard en nooit zijn we van de kaart als de kaart verjaart en wordt bewaard Deze rijm heeft toch een staart want hoewel je nu verjaart blijf je evenveel steeds waard En ja, 't kan zijn, ooit word je wellicht…

Wij lopen niet op de klippen, wel hebben we wrijving gehad bij vlagen nat als `k weet niet wat golvend hoog als kippenvel Bij eb luidt hier de schippersbel en rust de mond niet achter blad de neus wel open houden schat want hoogtij kust het lippenstel Het huwelijksbootje is cliché daarmee sleepten vele dichten de diepte naar het oppervlak…

De taal doorbreekt geen wijfelbare wetten Al is hij in gebruik een kunst met blijken Een diep begrip eenvoudig te besmetten Op golven die de luchtkritiek verrijken Een eerlijk woord wordt letterlijk verwezen Naar marginale speelterreinen en de Geronnen regels worden slecht gelezen Opzij geschoven, zwakjes, onder ede Een ieder spreekt, een…

En daarmee tevens het omarmend rijm omarmen.…

Ooit probeerde ik in gedachten te rijmen. Een wirwar van woorden in mijn hoofd. Trachtte zinnen aan elkaar te lijmen. Ik raakte alleen maar verdoofd. Toen vonden mijn handen pen en papier. Het duurde echter nog wel even. Maar nu staat het toch echt hier, voor mijn ogen opgeschreven.…

Margriete Lief! mijn hart en wense van mijn leven*! Zo gij alleen niet* zijt mijn hoop en mijn vriendin, Of zo mijn harte brandt van iemand anders min*, Of zo ik heb mijn trouw* aan andere gegeven, Zo moet* ik nummermeer so lukkig zijn verheven*, Of* mijn vreugd’ zij vol pijn* en mijn begeert vol smart; Maar ben ik u geheel met lijf*, met…

Aº 1637 I. (OPSCHRIFT VAN BUITEN) De wereld is een schouwtoneel, Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel. II. Geen kind de schouwburg lastig zij, Tabakspijp, bierkan, snoeperij, Noch generlei baldadigheid; Wie anders doet, wordt uitgeleid. III. Toneelspel kwam in ’t licht tot leerzaam tijdverdrijf, Het wijkt geen ander spel noch koninklijke…

Honkbal is mijn favoriete sport. Jarenlang was ik korte stop. Als slagman kwam ik iets tekort, mijn verreveldwerk was een flop. We kregen eens een nieuwe trainer, werkte met Amerikaans talent. Van oorsprong was hij een Wener, beslist een heel geschikte vent. Aan het einde van mijn loopbaan, zeg maar in mijn honkbalherfst, keek hij me zeer…

De oude straat is niet erg breed, toch splijt de avondzon 'm in twee delen: links mag het licht de wand nog strelen, maar rechts is de nacht al compleet. Dat zie je vanuit de zuidkant, maar kom je uit 't noorden wellicht, valt het omgekeerde in het zicht. Doch da's poëtisch niet relevant, want wat het meest zichtbaar wordt is het verlichte…

die ene ijsbloem verkillend van eenzaamheid beraamt zich tot bos…

O, vreemdeling, die onze taal bestudeert, Lees verder, ik wed dat mijn rijm je wat leert. 'k Hoop niet, dat de studie je tegen zal vallen. Zo zegt men bal—ballen, maar, ach! niet: dal—dallen. En 't enkelvoud, vreemdling, van koeien is: koe. Maar de boef draagt wel boeien, de drenkling geen boe.…