Alle inzendingen over vertrouwen OR liefde OR onzekerheid

Het leven gaat door Wat je ook doet, wat je ook laat Wat je denkt of denkt te denken Waar je tegen bent, waar je voor staat Je liefde en genegenheid Warmte, vertrouwen en interesse Alles groeiend met de dagen Groeiend met de zuiverste finesse Je onzekerheid en al je angsten Zenuwachtig en koortsachtig blijf je vechten Een beter bestaan…

Grauw is de neergelaten sluier Welke gelijk een spinrag verstikkend omhult Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief En is men…

P.S.A Grauw is de neergelaten sluier Welke gelijk een spinrag verstikkend omhult Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief…

liefde is...alles begrijpen van elkaar zonder iets te zeggen. liefde is...alle ruzietjes weer snel bijleggen. liefde is...naar elkaar luisteren en elkaar vertrouwen, maar het allerbelangrijkste van liefde is om van elkaar te houden!…

Ik leg mijn hoofd in je schoot en geef me over aan de wanhoop die ik voel Ik wéét welke keuze ik moet maken maar angst en onzekerheid overheersen mijn daadkracht Vertrouwen mag groeien en stilletjes word ik geraakt door jouw wijsheid Ik voel een kracht die mij laat uit stijgen boven mijn kleinheid en mij één maakt met mijn…

Ik ben niet onzeker Ik ben alleen onzeker over ons Alleen een "ons" is er nog nooit geweest Alleen jij en ik Zo voelt het alleen Toch is de realiteit je enige houvast Misschien moet ik de realiteit onder ogen zien Dat is zwaar, geloof me De liefde die ik nooit van je heb mogen krijgen De vriendschap tussen jou en mij Is me veel te kostbaar…

Liefde, vertrouwen, een arm om je heen. Iemand om van te houden, nooit meer alleen. Schoonheid zit van buiten, liefde binnenin, zonder schoonheid kan je niet leven, zonder liefde heeft 't geen zin.…

In een tijd van onzekerheid moeten we hoop zien te houden. Uit het licht dat we krijgen, moeten we kracht halen en erop vertrouwen dat het weer de goede kant op mag gaan. Denk aan je medemens, niet alleen aan jezelf, dat gebeurt nu wel door te blijven hamsteren.…

gebeurd Deze liefde kon niet echt zijn alles wat het me bezorgde was pijn De liefde die ik voelde was onwerkelijk maar de pijn die ik voelde was ondraaglijk De haat kwam in me op ik voelde me onzeker Ik zag jou weer lopen en de passie schoot in mijn lichaam En toen was het voorbij De liefde was dood…

Het zijn sporen van het leven ze vertellen van geluk, verdriet mijn twijfel en onzekerheden. Ook van liefde en genegenheid die levenslijnen zijn mijn leven gedragen met liefde in het heden.…

Vertrouwen gebaseerd op één hand. Het zijn jaren, seizoenen, maanden. Maar geen dag vergeet ik uw zorg. De duurzame persoonlijke omarming Staat stevig geboeid als mijn waarborg. Ons gesprek met zuurstofrijk bloed. Al mijn herinneringen door u gegeven. Bescherming tegen onzekerheid en verlies. Dank voor de doorbloeding in mijn leven.…

ogen vertrouwen jou breken liefde vragen stom luister verdoof mij niet…

maar soms ook niet het zijn ook echt geen nare gedachten maar 't is of je ineens weer vroegere dingen ziet herinneringen zijn er om te bewaren en de fijnste lopen voorop in de rij waar blijven dan de andere ik leg ze eventjes opzij soms is het tijd om op te ruimen daar hoort dan ook alles bij ik doe mijn best ik zal straks merken de onzekerheid…

Ik zou wel groot willen zijn voel me soms ontiegelijk klein Klein in mijn doen en laten het voelt soms zo godverlaten Voor anderen een grote hulp maar kruipende in mijn eigen schulp Zoekende naar datgene wat ik mis iets wat er misschien wel helemaal niet is Ik voel me zo ontzettend leeg van binnen wil mijn gevoel weer terugwinnen Maar het…

het lijkt mij dat de dood dichterbij is dan de klaarheid die ik zoek in mijn bestaan dichter dan ik zou kiezen en toch gekozen worden door de dood zou me nu liever zijn maar wat is liever als alles er niet meer toe doet wanhoop mij ten deel is en ik eenzaamheid te over heb wat is dan nog liever dan hunkeren naar droge ogen en onvoelbaar…

had je maar een raam in je hoofd dan kon ik naar binnen kijken kijken wat je voelt en zien dat onze liefde niet dooft had je maar een deur in je hart dan zette ik hem open dan kon ik zo naar binnen dan was er licht in plaats van zwart wie weet zit ju nu ook te schrijven een prachtig gedicht over onzekerheid en dat je bij me wil blijven…

En steeds wordt door iemand beloofd "er komt een eind aan jouw onzekerheid" Maar waarom kan ik dit niet geloven Zo leef ik al negentien jaar lang Men kan me wel vanalles beloven Toch blijf ik op mijn hoede voor die afgang Valt er iets aan te doen misschien? Moet ik mezelf dwingen tot kiezen?…

Het is te laat voor spijt Ik zag het aankomen We zitten niet op een lijn We zaten domweg te dromen Van een liefdesfestijn Waarschuwingen zat voor een slechte afloop We wilde het niet zien Wie valt er te blamen? We zochten naar de fantasie De fantasie van wij twee samen Geen waarschuwingen Waarschuwingen voor zo’n triest afscheid Voor…

Gelukkig is het tijdelijk En niet voor langere tijd Machteloosheid is een rot gevoel Dat raak je niet snel kwijt Afhankelijk zijn van anderen Niet zelf kunnen sturen Onzekerheid die aan je knaagt Als het langer blijkt te duren Gelukkig is het tijdelijk Hou ik mezelf steeds voor Voorlopig moet het dan maar zo En draait de molen door Uiteindelijk…

Als tweede moeder voor mijn kinderen als tweede liefde en mijn vrouw Moet jij feitelijk toch weten hoezeer ik van je hou! En ben je toch weer eens onzeker of denk je weer 'wat moet ik nou' Kijk dan eens goed rond op straat want uit al die mooie en lekkere meiden koos ik lekker alleen jou!…

Ga ik ooit het licht nog zien En mijn onzekerheid verliezen!?…

ons wordt Ik was zo gelukkig Tot kort geleden Toen jij niet meer wilde God, wat heb ik gebeden Dat jij tot inkeer zou komen Mijn hart heeft zo geleden Dan kon niemand voorkomen Alleen jij Tot die dag Dat je zij dat je mij mistte Bij mij wilde zijn Ik voelde mij zo gelukkig en fijn Maar dat gevoel Mocht niet van lange duur zijn Ik ben onzeker…

De pijn van het verleden, keer op keer; Wanneer wordt het onze beurt? Wanneer durven wij eindelijk weer? Grijpen we deze kans, of ontspringen we weer de dans...?…

Als het om jou gaat ben ik onzeker Ik denk steeds jij verdient veel beter Ik weet niet, misschien klopt hel wel voor geen meter Ik weet het niet, heb misschien geen gelijk Misschien, misschien ben ik gewoon te fantasierijk Ik denk dat het komt, doordat ik me met haar vergelijk Wat ik nodig heb is hard bewijs Dat wat er ook gebeurd ik met…

En steeds wordt door iemand beloofd "er een eind aan jouw onzekerheid" Maar waarom kan ik dit niet geloven Zo leef ik al negentien jaar lang Men kan me wel vanalles beloven Toch blijf ik op mijn hoede voor die afgang Valt er iets aan te doen misschien? Moet ik mezelf dwingen tot kiezen?…

Onzeker fluister ik naar je hart... lukt het mij hier binnen te gaan? is je hart voor mij gesloten, of heb je de deur al iets voor me openstaan...? Onzeker fluister ik zacht jouw naam, wil zó graag even bij je zijn... zo graag even ván je zijn, en zo graag even ín je zijn... en toch...…

ontkenning, bevestiging is zekerheid in elk geval de oorzaak weten en verdergaan zwemmen in onrustig water herontdekken tot ook ik weer verdrink in (nieuwe) liefde…

Niets is zeker in het leven, die zekerheid kan niemand je geven. Je hoopt te kunnen afmaken waar je aan begon, en dat is leven op deze aarde in de regen en de zon. Jouw leven hier is nu voorbij, maar in gedachten ben je wel bij mij. Ik koester jouw plekje daar in de regen en de zon, en probeer af te maken waar jij ooit aan begon.…

Wil iemand mij wel horen, wil iemand mij wel zien. Dit is wat door mijn hoofd gaat in misschien nog geen seconde of tien. Ben ik wel gewenst, doe ik niks ongepast? Deze gedachtes vind ik zo irritant, ze zijn gewoon een grote last.…

het tilde je op een zucht on- der het tapijt, even was je van je stuk gebracht en trilde je, een aardbeving onder je voeten, snel uitgewist.…