Alle inzendingen over vertrouwen OR verleden OR heden

In het verleden en het heden Probeerde ik steeds plannen te smeden Met het smeden van plannen Ga jij je voor een zaak inspannen En is anonimiteit verleden. Veel kan Met een goed plan.…

Het verleden in de mist is langzaam aan het wegtrekken De mist is niet meer als een vergeten verhaal Het verleden is een donkere nacht die nooit stopt Dat is de nacht van god Eindeloos op zoek naar het heden Nooit meer achteruit Nooit meer naar het verleden Dat is niet meer dat is vergeten Nu.…

In een ongeopende hand, Gerust en beschermd, Ligt mijn verleden land Tot op heden onontfermd.…

het heden verbrandt illusies van verleden in vlam van liefde 8 juli 2010…

Het heksenjachtseizoen is dus geopend. Voor wie ten tijde van zijn prille jeugd niet elke dag volkomen heeft gedeugd is deze periode zenuwslopend. En gaan we nu van Balkenende horen hoe fout het was dat hij ooit werd geboren?…

Vergeet het verleden En leef in het heden Haal geen oude koeien uit de sloot Heb aan het verleden een broertje dood Want wat geweest is, is geweest Gezegd is gezegd, gebeurd is gebeurd Probeer het verleden te vergeten Laat het voor wat het is Richt je op de toekomst Kijk niet naar achteren maar vooruit Het verleden is geschiedenis…

Vertrouw heus op ons Bijeen uit verleden plons Hand in hand... de spons!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

dit uitzicht- over sporen van verleden en heden.…

In het verleden en het heden Probeerde ik steeds plannen te smeden Met het smeden van plannen Ga jij je voor een zaak inspannen Behoren mislukkingen tot het verleden. Veel kan Met een goed plan.…

En in het heden Nog eenmaal dromen Dat het terug zal komen…

Een werkbij woonachtig in Neede, Leeft enkel maar in het verleden. Hij is zo dement Dat ieder hem kent Uitsluitend als bij zonder heden.…

Allang Voel ik me senang, Tevreden, in het heden en over het pas verleden. Het is draaglijk, Zelfs heel behaaglijk.…

Sta niet stil bij alles wat je spijt, Want dan raak je het heden kwijt. Verwerk alles uit je verre verleden, Want dan pas sta je open voor het heden.…

Is het in de mist mystiek van verleden onbewust `t heden waar wij liefdevol profeten weten klein groot man vrouw zonder vooroordelen mistig verleden onverschillig weggegeven.…

Dan zal het verleden nog langs komen. Maar dit geeft mij geen vreugde, slechts wanhoop. Leef niet in de toekomst of het verleden. Je kan alleen iets doen in het heden.…

Ben er niet op uit Op te gaan in een Nieuw begin, of Af te stromen uit Een pas vergaan Verleden - ik spreek Niet over mijn toekomst, Noch over mijn verleden, Ik schrijf enkel in het nu, Het tot op de draad gespleten, Het eeuwig lijkende Lange heden…

Op de dagen achtereen dat ik schreef vergat ik nooit mijn levend verleden in me dat me gevormd had en ik toch een zelfbewustzijn bezat in het heden waarin ik leerde van een ver verleden, waardoor ik niet had vermeden maar verder leefde in een toekomst.…

Ik, in het verleden. Zoet zoet verleden. Prachtige zinnen die jij schrijft. Jij en ik samen in woorden. Op papier hou jij van mij en ik van jou. Maar oh tragisch heden. Hier zit ik.…

Lopend op de weg van mijn verleden omdat ik geen andere houvast kan vinden voor dit moment waar ik omkijk en zie hoe mijn sporen verdwijnen ooit gemaakt als handleiding en gids voor het heden voel ik twee wegen, door elkaar, de toekomst vecht met het verleden.…

Mijn huis is mijn leven Mijn verleden is mijn tuin Door de tuin naar mijn huis Kom ik thuis, elke dag Mijn tuin groeit Er bloeit geschiedenis Ik pluk er mijn lach Of zing verdriet Mijn toekomst is mooi Wanneer ik nu mijn onkruid wied…

In 't niemandsland daar is 't stil. Daar is geen licht, geen duisternis, daar is geen wens, daar is geen wil, daar is geen bezit, daar is geen gemis. In 't niemandsland daar is 't stil, geen vrede, geen oorlog, evenwicht. Daar is geen hemel, daar is geen hel, geen God, geen duivel, niemand in 't spel. In 't niemandsland daar is 't…

De zuurkool pruttelt stampend in de pan om dampend wit niet zwart te branden gebakken spekjes geuren watertanden gebogen rookt de worst er het zijne van de kanarie zingt met uitgestrekte nek naar de spinnende kat, gekooide nood Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood als ik met automatisme de eettafel dek het serviesgoed staat uitnodigend…

wat is onze toekomst in apart heden? komt er ons op een keer een nieuw verleden toe? beëindigt dat ons dan ook vroegtijdig? wat is onze toekomst? zijn het smeekbeden voor de herrijzenis van overleden nu? zijn dood en leven toch tegenstrijdig?…

Tijd herhaalt de dagen Tot de weken een sleur worden Elke minuut is anders Totdat de seconden eenzijdig worden Alles wordt in tijd begrepen Maar niemand die de uren verstaat Ik zie je morgen om 12 uur Hetzelfde als gisteren om 1 uur Fouten worden niet gemaakt Fouten worden herleefd zonder ervan te leren Tijd heelt alle wonden Maar…

haar geschoeide voeten breken het dode hout een tweede maal naar de verdoemenis mijn laatste klacht vervloekt de schaduw die behoedzaam haar trage tred hardnekkig volgt elke schim omlaag geworpen door het maanlicht jaagt de huiver en het bloed omhoog zo blijft zij in kringen toeven waar het heden steeds verleden tijd omschrijft…

als je nu zou kijken, zou je zien hoe mooi het is wat ik geef ik zou je vragen of ik niet meer op jou mag lijken, en waarom je niet langer bleef ik begrijp het wel, maar als ik het moet uitspreken krijg ik nog kippenvel jij zit nog gevangen in het verleden, terwijl ik mijn weg probeer te vinden in het heden ik wou je zo graag helpen en heb…

is niet meer dan bundeltje kleren onder het bloed continu kermend aan de hand van pseudo-foto’s registreert zijn bewustzijn een snel driftige vader die deur intrapt na gymuitvoering uitermate boos de beelden gidsen terug naar heden ver weg van het verleden toen jeugd garant stond voor illusies en idealen verschrompeld nu toén aanbeden…

Ondanks het grijs, de zon komt op weer bewezen wat gisteren hypothese daarover praat ik niet en verzin het grote zwijgen, dat valt Jij gemarmerd Jugendstil betovert op de bank waarop ik lig het licht dat aarzelt aan jouw buitenkant parelmoert en opnieuw verdicht Jij kraakt, geeuwt de toekomst uit weet mij kijken met ziel en lijf…

wakker worden in een vreemde kamer de dingen staan niet op hun plaats het bed ruikt anders, ziet er eigenlijk bijzonder wantrouwen wekkend uit de hardheid van de matras onbekend rijgen vragen zich alleen maar aaneen de weg naar terug lijkt afgesloten van buiten klinkt onbekend geluid antwoorden worden nog niet gegeven op de muur…