Alle inzendingen over verwachtingen OR date OR verdriet

Het echte wonder van het leven is juist dát – het geen wonder is.…

Bovenin de kamer troont het licht nog als een fries maar naar beneden toe wordt het duister dieper en werkelijk de tempel van de nacht die hen voor elkaar bestemmen zal. Hij bereidde het huis voor op haar komst, veegde het venijn weg uit de hoeken maakte ze rond en onderhorig aan liefde die moet beginnen onder doeken. Zo ligt het tot haar…

Zittend op een terras in de zon tasten wij elkaar geestelijk af Drie uur lekker met je kletsen was voor mij bepaald geen straf Gelijkwaardigheid, compleetheid zo voelde ons samenzijn voor mij Openheid, eerlijkheid, spontaniteit waren daar zeker ook nog eens bij Indrukken schoten door mijn hoofd vonden langzaam maar zeker hun plek En na…

afgepast nee zo, ja zo onbepaald hevig, zoals ik altijd vond maar nu gaat het gericht weliswaar buiten zicht en ongekunsteld maar minder beladen als een gang van minder innerlijk verraden ach, wij componeren wat af zo hersenloos vaak denken is een beerput van borrelend gekwaak soms stuivend omhoog naar dwarrelend gelaak ditten en datten…

Ik ging als een trein Ze reed een avond mee Later gaf ze aan: ’t Was wel leuk maar ik ga Niet langer met je mee Wat nou ‘wel leuk’ Ik ga als een trein Nou goed, als je dit zo zegt; prima Ga maar, fijn Alleen ik kan niet stoppen nu Dus wacht nog effe voor je gaat Nee zei ze, ik dump je Ze stapte uit en daar lag ze…keihard op de straat…

Soms als ik langs de halte rijd van lijn 4 denk ik stond ze nog maar een keertje hier… Voor iedereen een leuke weet, dit was echt een fictieve blind date…

Het enige wat nog ontbreekt dat is voor hem een leuke date. Hij droomt van innig samen zijn van wandelen hand in hand van avondzon met rode wijn en samen op het strand.   Met een hart vol van verlangen wenst hij zich die ene vrouw die simpelweg een keertje zegt hé lieve schat, ik hou van jou!…

het moment dat je niet weet wat te zeggen is niet erg als je alleen bent en uitkijkt over je straat waar geen hond loopt maar als er iemand tegenover je zit en je zegt niets berg je dan maar en ga onder tafel zitten maar betaal wel de rekening dat is beter daarna besef je ongetwijfeld de prijs van je zwijgzaamheid…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Soms gaan de zaken niet zoals je wilt, gebeuren dingen die je niet verwacht. Vaak is het zo dat je hoopte, nee eigenlijk had gedacht, dat vriendschap vice-versa werkt! Dat dat niet zo is, is te laat als je 't bemerkt! Menig vriendschap is hieraan ten onder gegaan.…

Het duiveltje Is alweer in slaap gesukkeld Vol verwachtingen Voor de komende nacht. De onuitgekomen beloften zwijgen.…

warm geel tijdloos stralend voel ik even samengaan strelend wit omarm je als vanouds mij zoals ik jou weer voorbij zo vlug verlaten eenzaam dolend langs de hemelboog koel en kleurloos schijn jij nu op grote afstand deelt de schaduw van mijn leven die avond en die ene nacht zo intens toch weer verlaten zo had ik het niet verwacht…

mijn raam verschuilt zich achter zachte groene tinten van bossen en bomen ik voel al wat gaat komen van najaarskleuren droom ik van nevelgeuren die allengs verkondigen dat de zomer verouderd raakt ik pluk de laatste vruchten eer de natuur het zichtbaar groeien staakt zo drijven mijn gedachten naar het veld van verwachten…

Goed nieuws voor onze meisjes op de schaatsen: De Duitse vrouw die doorgaans alles wint Verwacht het komend schaatsseizoen een kind En dus lonken oranje ereplaatsen. Maar nog meer Duitse dames zijn te sterk. Dus Duitse mannen: doe meer liefdewerk!…

dochter voor het leven Verwacht meisje zonder vader meidje vader bedacht vrouw geworden vrouwtje vader gezocht Toch nog verwacht?…

waar zilvergrijs in wit weerkaatst als schaduwverlangen verborgen blijft wacht een vrijheid dit ijzig gordijn in haar breekbaarheid de zonneschijn…

ik verlang zo naar de schuchtere geboorte van een nieuwe lente ja, het is nog vroeg en slechts in mijn gedachten ik weet het maar als het weer zo zal zijn dat mijn neusvleugels weer trillen van van zuivere grasgroene aroma waar de sfeer van gouden verwachtingen de huidige grijze dagen grijze mensen mistig voelen mij dit alles…

Van der bergen steile wanden Storten, met luidruchtig klateren, Met een onverduldig branden, Met onwederhoudbre val, Alle Wateren Zich in ’t dal; Daarop scheiden Zich de vloeden Om de landen door te spoeden; Daarop spreiden Zich de stromen Langs verscheiden Bed en zomen; Daarop breken Honderd beken, Met een daverend geluid, Haastig uit…

verwachting!…

verwacht niets van de poëzie materieel gezien is 't van weinig waarde toch kan het hartverwarmend zijn... 'een vleug hemels geluk op aarde'…

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…

kleuren vloeien naar positie in dof lila lichaam uitgebloeid in juweel doodskreet aangesmeed aan hemel ogen van bliksem in het oneindige dorst in beproefde ogenblikken er is geen uitweg uren vallen dood neer staan nimmer meer op…

Ik zat op je te wachten met het eten toen jij werd getroffen door een bom. De koude etensresten in de verweerde kom beschrijven mij wat van jouw lichaam rest. Rouwen is het omgekeerde want ik leek dood, niet jij, totdat in mij weer honger is ontstaan, verlangen werd geboren. Blootshoofds heb ik het nieuwe levenslicht zien gloren.…

je zit met je hoofd al klem tussen schaamteloze lippen maar de tijd is nog niet rijp om uit het vrouwelijke te wippen…

Het nieuwe leven in je schoot is ver weg in de nevelen van de tijd weer geboren worden. Is je schaduw werpen in de toekomst, langgerekt, zoals bij lage zonnestand. Maar ook een schicht, van zulke intensiteit dat via ons de eeuwen worden samengebrand tot de meest voelbare essentie.…

Wat kan mijn verwachting nog zijn? Wat kan ik nog verwachten, na al wat ik U misdeed. Kom ik nog met mijn klachten, tot U die alles reeds weet. Was niet ik één van die allen, die U de rug toekeerde, Heer? Die door eigen zonden vergallen, de wijze werking van Uw leer. Verwachten kan ik niet Uw gena.…

Zo ver van mijn alles, Gans teder verlangen Naar woorden der liefde, Verheugt mij dit uur. Ik zit aan mijn venster, En tuur op de landweg, Mijn ogen zo moede Dat alles mij schemert. Nu zie ik een briefpost In ieder verschijnsel; Mijn hart klopt reeds sneller, Het ijlt hem al tegen, En - ach het is mis. Ik tel de minuten:…

Mijn moeder heeft een eitje ingevroren En dus is nu het wachten op een man Die in een wip een kindje maken kan, Want anders gaat een leventje verloren. Nee, vindt zij nooit een nieuwe echtgenoot Dan heb ik daaraan echt een broertje dood.…

Verwacht van een ander niet, wat jezelf nooit doen zou, want al staat vragen vrij, het is altijd hem of mij.…

verwachtingen één en al ellende ze imploderen blazen zich op het heden rest vandaag op kop…