Alle inzendingen over verwarring OR emoties OR pokerface

Dit, Dit alles, Dit alles geeft, Dit alles geeft mij, Dit alles geeft mij verwarring. VERWARRING!…

Het ontsnappen op welke wijze dan ook is gelijk aan het martelen van mijn geest slechts contact met je zelf daar er buiten vele schuldigen zijn die je telkens de vreugde willen ontnemen en niet naar je hand willen handelen omdat zij ook een leven willen leiden…

Er is iets maar ook niets dat tussen gedachten spookt gefluister in de ruimte loze woorden in je dromen. En als ik dan luisteren wil dan hoor of zie ik niets omdat de wil niet is verdwenen maar de mogelijkheid meer dan ooit. Begrijpen is wat lastig in dit moeilijke parket maar niets is onmogelijk in deze omdat je nooit weet wat niet deert…

Wie bent u werkelijk Hoe kent u zich Zoals nu of gister Een mens vol zelfvertrouwen Empathie Of als gister En Wie ken ik De façade Het verbloemde Van mijzelf Of ben ik gister Een persoon Die ik niet wens.…

hoe zal het lachen mij vergaan wanneer ik maatstaven doormidden breek en de geïnfecteerde breuklijn zalf met achtergebleven passie en liefde zal ik voorbij de bevroren stand waar de maan haar licht extra vergroot belicht over de stoffige en pluizige momenten het droomdenken anders gaan zien of schreeuwt het verlangen in mij als huilkind…

Verwarring in je hoofd ze laten je niet met rust. Beelden uit een verleden steeds door elkaar geregen. Sporen laten ze achter van verdriet lang geleden. Tranen rollen over mijn wang voel ze komen laat ze gaan.…

De emoties vliegen Van links naar rechts Van binnen naar buiten En weer omgekeerd. Ze zijn oncontroleerbaar En beredeneerbaar Het maakt me in de war Waarom is niet meer Wat er altijd was Wat is er nu veranderd Ben ik dat Of is het iedereen en alles?…

Hoe is het toch zover gekomen jouw gedachten, gevangen in een spinsel vol verwarring. Woorden die je niet bereiken je sluit gevoelens buiten angsten houden jou in je macht. Laat me je toch helpen keer je niet van me af pak mijn hand, voel de kracht.…

Een dwaas is wat er in mij verscheen Of is het niet zoals het lijkt? Jij zegt het Jouw woorden hadden mij toen bereikt Of had ik nou niet opgelet? Het vervaagt Waar is het gebleven, al die pret Of heb ik al genoeg gevraagd? Nog maar één Want ik vraag mij af, Waaraan heb ik het verdiend, die straf…

De verwarring door gekte in de familie, die zich verwijderde als in een echo van stilte waarin woorden zich verloren leek immer maatgevend in het voorjaar wanneer gras groen groeide in weide en in het najaar grauw kleurend het natgewas vol herfstdauw en misschien was er iets van die verwarring die de weemoed tekende in herinneringsbeelden…

het duurde niet zo lang en ik weet niet meer precies wat er toen allemaal gebeurde maar ik draag geen wrok jij hebt geen schuld het was een samenzang je zonnige dagen heb ik gekust het duistere gevoeld in al je lust je zwijgen had een reden we zien elkaar nog elke week dat doet me pijn in elke streek de hardheid van het heden…

Zijn onze kleinkinderen wezens van het licht onverplicht erfenissen van onze voorvaderen, ze hebben zoveel kleuren en geuren van vroeger klinken vaak als liederen uit hun oude handpalmen. Zelfs het muzikale ritmegevoel is herkenbaar. Jong bestaan ze uit talrijke bijzondere vormen. Hun ogen dwalen vaak langs vreemde dingen herkenbaar als ik…

Je voelt een traan, het is veelzeggend door vele emoties weet je soms niet hoe je verder moet gaan.…

Verward... zijn wij over het weer Stellen ons vragen het antwoord schuldig Valt er sneeuw of hier en daar wat lichte regen? Zal ijzel onze reis bederven? Wakkert wind aan of gaat ie liggen? Kunnen we er -na 11 weken griep- nog tegen? Gaan onze kinderen 'dit aards paradijs' .....van ons erven?…

Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel. Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel Zomaar een lach verschenen, maar die nacht, Nadat de gek de nar had omgebracht, Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret, En maakte onbespied een pirouette. Dank, dank, riep hij, het monster is geveld. Hij oefende het woord 'geschokt' voor morgen En…

Strak zijn gezicht Glad geschoren Strak zijn haar Een man naar behoren Flirtend lachen zijn ogen Vrouwen hangen aan hem Zijn ego voelt zo sterk Warm is zijn zwoele stem Strak zijn kleding Mooie gladde vouw Strak zijn sieraden Een man voor elke vrouw Schijn bedriegt o zo vaak Macho’s lachen erom Laten hun pokerface zien Vaak in werkelijkheid…

Verwarring Vrije wil was mijn zonde Verbannen uit de hemel Verscheurd door de strijd van goed en kwaad Mag een gevallen engel Verwarring voelen?…

Vandaag ben ik weer teleurgesteld, voel me onbehagelijk. En als men vraagt, hoe dat komt, dan zeg ik ; Kijk maar om je heen. Er is nogal wat aan de hand op deze aarde ; hongersnood, oorlog, rampen en armoede. Die zich tot ieders woede verspreiden. Zo krijg je een wereld waarin vrede en vrijheid nog ver weg is. En er nog velen zijn die…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

verloren tussen de ingewanden organen werkend op eigen kracht er is een oorlog gaande ik ontvang van het front verwarrende berichten de storm van longen gaat over de rivieren van het hart emoties tekken op en slaan neer en waar vandaan die brandende pijn ik sta als een god toe te kijken waar ga je heen in die boot van zacht leer een…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

als jij mijn geest zou zijn zou je verdrinken in het onbegrip van anderen zou de verwarring die zuiverheid zaait je overwoekeren en achterlaten als een verlept en verdroogd icoon geslachtofferd door het onkruid dat zich mens noemt als jij mijn geest zou zijn zou de zuiverheid verwarring zaaien in jou…

Kun je pas als echte dichter boeien Als gevoelens uit heideknoppen bloeien Als emoties pas oplaaien bij paarse kleur Wat moet je als je doof bent voor geur Behoren gevoelens tot gebrandschilderde ramen Of aan klokken van een zonnige witte kerktoren Ontstaan gevoelens en emoties slechts in relaties Of kunnen ze ook alleen in mij zich laten horen…

terug in de tijd En zingen vaak het hele liedje mee En is er ineens weer pure verbinding Met de bijbehorende emoties Helaas door de coronatijd Is het al een poos Niet meer mogelijk Om bij, naast de mensen Te zingen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

een zacht gevoel overdondert wanneer ik even in gedachten zweef door de koelte van een lentebries lijkt mijn geest voor jou gevangen dolend als een lamme zak dwaal ik in een doolhof rond maar kan jou nergens vinden mijn hart verandert in een tranendal…

de wind lag stil in lauwe lucht terwijl ik kuierde naar jouw gesloten graf ik rook de geur van rozen nog die ik had neergelegd in 't dunne twijgenhout een bloeipartij waarvan ik dacht de vlinders vliegen lang genoeg wie zou me storen daar waar de verwarmde bloem zo roerloos lag op jouw gezicht de schemering bedroog de avond viel…