Alle inzendingen over verwerking OR midlife crisis

water proeft zich aan, dringt tussendoor tot verdrongen ruimte naar volstrekt vergeten, volmaakte droogte tot dorst zich aandient, borden vol honger zich ledigen boven verzadigd vlees in uiteindelijk gemoed als fragmenten zich rapen, zich schudden tot vloeibare scherven zijn geplengd te elfder ure, onvoltooid…

we trokken langs met gevaar voor lijf en goed bewaarden we de moed der wanhoop in mijn tas want dichterbij liep niet gelijk met elke vastgezette pas een werelddeel te veel en het ging hard, als we ons draaiden dus we keerden alles om zo leunden we zo steunden we op dichtgeblazen woorden, op een schaduw zonder zon…

Ik schrijf maar een beetje over kalfjes en koetjes in de wei de boer die zijn vrouw berijdt Zie het allemaal voor me het complete festijn een prentenboek ga ik er van maken al slaat het niet aan op de universiteit Moet het dan gaan over de evolutie het breken van een ei liever zie ik de mensen zich vergapen aan een schilderij Ik heb…

Op de fiets, rubriceren, data uit de oude doos. Valt er nog iets uit te leren, blijf ik dan voor altijd broos ? Bij valavond vliegjes happen, de zon gaat baden in de vaart De avond is moe en wil ontsnappen Maar ‘k grijp hem even bij zijn staart. Trappen langs de grazige weiden Tot er niets meer is dat stremt Zie hem daar die bocht…

int donker, met bewegende ogen is er sprake van een ridderlijke strijd ieder vecht nobel en vaardig ieder wordt in zijn Zijn meegezogen het is een strijd in warrige tijden ieders doel is het horen waardig ik heb geen voorkeur te bepalen het is als leiden en lijden en volgen soms doet het denken aan malen het is wachten op een gericht dat…

ik draag haar door de nacht heen wijl overdag vlagen van mist heersen van binnen daadwerkelijk heb ik onze adem niet meer gemeen dat roert mijn denken, vraagt om mij te bezinnen allengs gaat alles nog verder op slot en kan ik slechts kijken in een enkele richting het blijkt ook nog eens een doodlopende straat waar niemand voor mij een deur…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een prostituée uit Tbilisi Heeft laatstelijk weinig klandizie: ‘Die crisis is zonde Want leeg is de sponde Verdorie, daar gaat m’n provisie!’…

In mijn vak of sombere kunst Beöefend in de stille nacht Als slechts de maan woedt En de minnaars neerliggen Met al hun pijnen in hun armen, Dan zwoeg ik bij het zingend licht Niet om te streven of voor brood Of voor de steun en hang naar de Bekoring van ivoren podia Maar voor ’t gewone loon Van hun geheimste hart. Niet voor de trotse man…

gij wind van onmacht kom niet dichter, gij se dichter gij vleug van pijn kom niet dichter, gij se dichter gij zucht van onrust kom niet dichter, gij se dichter gij bouwer van crisis kom niet dichter, gij se dichter…

Sprak ik ooit over Kermis in de hel, van koningen, zo vet en volgevreten. We dachten even erover na, één tel, om het daarna parmantig te vergeten. Blind voor gevolgen die er kwamen, doof voor beloften die we braken. De luie wereld kwam nooit samen, maar bleef zijn plicht verzaken. Straks komt de Engel met 't scherpe mes, voorzie de deuren…

De euro crisis is voorbij, maar bij wie vraag ik me af, zeer zeker niet bij jou en mij! Het blijft goochelen met geld, de kringloop doet goede zaken en eten wordt niet weggegooid, nee kliekjesdagen zijn aan de orde van de dag.…

ze gaat steeds vroeger, zonder licht gedachten verzwaren het ademen de lach zwicht voor verleden gevaren terwijl de ziel bij voortduring dicht in lettergrepen van pijn in het heden leven blijkt ooit te zijn in dromen blijven zweven welke angst beleven en morgen ja, is er een morgen die voor haar mag zorgen is het doek te…

, ouders niet Wat kan ik bieden Als troost als verwerking?…

Ja Mat, het kwam wellicht wat onverwacht, maar ook jouw clubje kent dus Mat-ennaaiers, een onfortuinlijk groepje onrustzaaiers dat hunkert naar een eigen stukje macht. Nomen est omen Mat, snap je dan niet dat men je met zo’n naam als voetveeg ziet ?…

Eerst was er crisis voor de banken. Toen ging de automarkt ook janken. En nu komt de klad in ons gerstenat. Barman, schenk ons gauw export-dranken !…

Er was eens een hoertje in Schagen Die was bij de vakbond gaan klagen De crisis ten top De sector krijgt klop Toch vreest ze geen “ naakte” ontslagen…

Crisis in bankbedrijf Grote onmachtigheid – Men klopt massaal Bij de overheid aan Welk een herziening der Privatiseringsdrang Gun zo'n bankier Slechts het bijstandsbestaan…

De banken speculeerden agressief Met aandelen in rommelhypotheken Waardoor ze in de crisis haast bezweken Maar nu zijn ze niet meer zo inventief De flexwerkers doen een terecht appèl: Schep ook voor ons een hypotheekmodel…

Ik werd bewust van leugens der natuur die illusies van een mooi en eeuwig leven in mijn kinder genen heeft geschreven en de tijd in m’n brein traag liet stromen Na midlife als de tijd in vrije val raakt zag ik wat we zijn, schakel in de keten van heden naar de oorsprong van ‘t leven en na de voortplanting eindigt die taak De…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Niet altijd is een dipje te vermijden. Word ik weer eens door weemoed overmand Dan luister ik naar mijn gezond verstand “Door huiswaarts via Groningen te rijden.” Om thuis vol overtuiging te verklaren Dat Groningen een voorstad is van Haren.…

De crisis doet in 't land van U2 zo stilaan de staatskasboeken toe. Nu wordt bij 't gerecht de pruik afgelegd. Wanneer 't Belgisch hermelijngedoe ?…

De boeren uit de provincie Drenthe en de boeren uit de andere elf beschermen de gezondheid van zichzelf maar lieten nooit hun dieren inenten. Dieren sterven zonder mond, zonder klauw. Noem het 'bek-en-hoef-zeer' en toon berouw.…

Het gaat mij niet zozeer om Het instituut kerk of levensovertuiging Maar veel meer gaat het mij om de grote stille ruimtes De ruimtes van de kerken Geven mij een heilzame werking Te verwerken wat verwerkt mag worden Bewust schrijf ik niet moet Want het is mijn eigen vrije wil Ik zou ook kunnen kiezen voor De ruimtes van de synagoge,…

Natuurherstel wordt hier vervanderplast, het viertal vindt dat Nederland niet vies is: ‘De vluchteling, dat is de ware crisis, beleid in Brussel? Dat moet aangepast.’ Het wordt met zulke politiekbedrijvers een gouden tijd voor snelsonnettenschrijvers.…

't Was met de crisis toch niks meer waard ..."…

Het is vandaag Secretaressedag Ze is zojuist mijn kamer ingekomen En heeft op het bureaublad plaatsgenomen Of ze mocht overwerken, nou dat mag De werkloosheidscijfers zijn funest Maar zij doet door die crisis flink haar best.…