Alle inzendingen over vlees OR doorhunkerd OR verzen

in mooi Leeuwarden schrijf ik verzen voor later stad met veel water…

woorden vallen steeds als bladeren in de herfst voeding voor verzen…

Ze ontwaakt, een hoofd vol kunstwerk-verzen zelfgemaakt. Ze proeft nog steeds, de pracht van haar gerijm. Gedachten, woorden, beelden, als bubbels in d'r brein. Maar, steeds als ze ze wil grijpen spatten ze, luchtbel-verzen eigen, als tranen op 't papier. Om dan, doodgewoon te verdrogen tot zwijgen...…

Ze ontwaakt, een hoofd vol kunstwerk-verzen zelfgemaakt. Ze proeft nog steeds de pracht van haar gerijm. Gedachten, woorden, beelden, als bubbels in d'r brein. Maar, steeds als ze ze wil grijpen spatten ze, luchtbel-verzen eigen, als tranen op 't papier. Om dan, doodgewoon te verdrogen tot zwijgen...…

hier liggen mijn woorden schroomvallig geschikt behoedzaam in verzen gegoten mijn binnenste buiten en ik naakt en leeg de inkt uit mijn pen weggelopen geschreven voor jou dit hooglied van leven mijn god,laat het je koud mijn coach en mijn minnaar mijn censor, mijn norm jou kan ik mijn verzen nooit geven…

mijn woorden mijn wezenlijke verzen mijn lachen, mijn huilen schuilen in een gebonden kaft ergens en nergens misschien wel in een strenge boekenkamer of ze staren voor jaren eenzaam onder een koud kelderraam och, wie weet huizen ze in een kartonnen doos mijn woorden mijn verzen elke letter die ik koos……

zoals het kroos poldersloten dicht zo wil ik verzen schrijven vlottend vederlicht…

vraag ik me af wetend obsceen schrijven, doe ik het niet ik bekijk de korte lijst groente, vlees, bloemen puin en hoop van het leven vullen mijn verzen in en dat is niet niets niets zou kunnen.…

Antwerpen, 1934. --------------------- uit: Verzen (1969)…

, en koeien laten boeren en scheten, dus is vlees ongezond……

Haar kleinzoontje Kees was vlees van haar vlees, zodat hij daar meestal van meestal.…

voor Ton Luiting Ton misschien vertellen de destijds verzwegen verzen mij wel meer dan je lief is doch wat ooit begon als grap bleek later een ware passie... in dit aardse weet je maar nooit wanneer men jou eronder krijgt dus geven wij woorden gehaast zin en hopen intens op verzen met iets van levensvatbaarheid…

Als verzen nog geen verzen zijn, maar woorden in mijn hoofd, dan lijken ze heel even fijn, net iets dat wat belooft. Ik word, als soms met een roman, nieuwsgierig en haast blij. Maar als ze op papier staan, dan is dat gevoel voorbij. En dus vergeet ik ze ook gauw, kijk ik er nog eens naar, dan denk ik: Hé schreef ik dat nou?…

Als kleurige zeepbellen spatten mijn verzen vluchtig uit elkaar op je harde korst kille stugheid.…

ik heb geluk gekend maar ook verdriet heeft mij gemaakt tot wie ik ben een dichter die met woorden strooit en zinnen rijgt tot verzen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

kust gij mijn voeten als ge wilt misère, wat een misère te weinig gedanst te weinig gedronken omdat ge geboren zijt uit één bonk eikenhout gesmeed in het vuur zijn uw stalen knieën kloostergrut waart ge vlees achter loden ramen rijstpap met gouden lepels las ik later in de gazet ik weet, ’t is moeilijk uw uitgezakte wangen te…

druk armen met melaatsen ontknoop touwbruggen met buurkinderen scherp sleetse messen, was botte bijlen kraak hoge bomen voor een laatste avondvuur als laatste: klem koel houtskool in je handen schrijf verse verzen, stem valse gitaren en blijf hoge tonen zingen als mensapen lager en lager springen…

voor Ton Luiting Ton misschien vertellen de door jou verzwegen verzen wel meer dan je lief is doch wat destijds begon als grap bleek een passie... ondanks die levenslange drang weet je nooit wanneer de man in 't zwart af zal blazen dus geven wij woorden gehaast zin en hopen op verzen met levensvatbaarheid Lejo van Kuijeren…

vandaag worden de ramen van mijn verzen gedaan zouden mijn woorden mij nu beter verstaan ---------------------------------- Mammoeth mijn muze (1968)…

Er was mijn moeder die vlees braadde voor een mevrouw verderop omdat die mevrouw niet tegen braadlucht kon. Er was het naast mijn moeder in de keuken staan. Ze prikte in het vlees en ze keek naar de pan. We zeiden niets en ik keek naar het vlees, door het raam en ook een beetje naar mijn moeder. Niet te veel, ze mocht het niet merken.…

Ik kreeg een nieuwe heup in Bonn Dat is me goed bevallen Nu moet ik nog naar Wimbledon Dat is voor nieuwe ballen ------------------------------ uit: Olympische Verzen (2008)…

geef de dichter een krijtje en weldra staan er de mooiste verzen aan het firmament…

Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Met rimpels en een onderkin Beharing als een vogelspin Een kruising tussen een apin En het zigeunermeisje Carmen Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Vol dagen frisse tegenzin En dat ik jou nog steeds bemin Dank je uitsluitend aan je charme Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Oh…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

mijn vlees..... hangend aan een haak wachtend op de steek plots en snerpend om te blijven hangen daar waar ik ben mijn vlees.... net niet tot bloedens toe geliefkoosd; grote handen zacht en warm los nu en meegenomen de toonbank mijn vlees...…

Ben niet van steen maar vlees, en bloed stroomt door mijn aderen Als jij me wilt benaderen, alsof ik slechts een ding ben Ken ik jou niet want 'k ben geen steen waar je tegen schopt Ik ben een mens, van vlees en bloed…

Vlees is de hoeksteen van het gezin Maar het gezin en de hoeksteen zijn kwijt Deze Week zonder Vlees is slechts het begin Van een vleesloze tijd.…

waar is tussen de spieren en het vlees ergens nog de ziel misschien is de ziel wel verzonnen helaas niet de spieren en het vlees ik had iets anders willen zeggen het bloeden van mijn hart om maar iets te noemen, lied op de radio…

Zwijnen houden van modderbaden. Mensen zwemmen liever in water. Of, in het slijk der aarde. Mensen leven zoals dieren leven. Als varkens die houden van feest. Als zwijnen, die ook mensen zijn. Mensen genieten dierenrechten! Genieten dieren mensenrechten? Recht op waardig leven? Recht dat verankerd is. In onze Grondwet. Natuurlijk toch…