Alle inzendingen over vondst OR overblijfsel OR verleden

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de vondst van het hoefijzer stelde mij voor een probleem hoe ga ik hem ophangen probeer daar op internet maar eens achter te komen uiteindelijk besloot ik naar m'n gevoel te luisteren dus met de opening naar boven welnu daar hangt hij thans vastgeklonken aan de schutting en nu maar wachten op het geluk…

een bijna briljante vondst die sluimert in de prullenmand stukjes van gebroken dromen die ontwaken in een kleurrijk mozaïek het gedicht in duizend stapjes dat in zestien zinnen adem vindt daar kunnen ze me 's nachts wakker voor maken overdag liever niet…

(Vashe zdoróvje) De vondst van die container wodkaflessen Trok zelfs de aandacht van minister Kaag, De Koreaanse Leider drinkt het graag, Maar moet zijn dorst nu met iets anders lessen. Maar als die zending echt uit Rusland kwam, Hoe kwam die dan terecht in Rotterdam?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het pad heb ik gelopen Het pad van herfst Begaanbaar door blad en mos Zon was m'n metgezel Wind was gaan liggen Met m'n ogen tastte ik De grond af waarop ik liep Ik deed een vondst: herfst.…

Men vindt een mossel van vierhonderd jaar Dat wetenschappers verderop beweren Hoe straks de mensheid gaat evolueren Steekt bij zo'n vondst slechts af als dom misbaar Een mossel die vierhonderd worden kan Weet veel meer. Ook al weet ie dáár niks van…

een bijna briljante vondst die sluimert in de prullenmand stukjes van een gebroken droom die ontwaken in een helder mozaïek het gedicht in duizend stappen dat in zestien zinnen adem vindt daar kun je me 's nachts voor wakker maken overdag liever niet…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik krijg betaald en ik koop het bed waarin ik wil liggen in het land van mijn keuze het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen…

Raven op mijn schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen Ster, Parijs of Prinses de lijnen van mijn geluk als de randen van mijn kijken en ik bescherm me met geuren ga nooit de deur uit zonder deze zekerheid van de zegen van boven, de rode loper op mijn bedachte weg Rekken en strekken met sierlijke bogen van liefde om te voorkomen dat mijn lichaam inzakt…

Zo'n vondst doet zeker heel wat stof opwaaien! Of laten wij ons weer een oor aannaaien?…

Jij als landschap, nog helemaal te verkennen, verrassende vondsten, schaduwen en druppels licht, alle dieren die daar leven, wat ze te vertellen hebben. Ik zal goed luisteren en leren verstaan, dieper dan jouw woorden reiken. Dat is wat ik je geven wil. Nu en hier, op deze dag, die bij ons thuisgekomen is.…

Een archeoloog beging onlangs een schromelijke vergissing. In de woestijn van Nevada haald hij vanonder het zand de radioactieve resten van een gokapparaat, waarmee hij het bewijs leverde dat Las Vegas inderdaad heeft bestaan. De arme man had blijkbaar in een verkeerde richting gegraven en was aldus op de laatste resten van onze toekomst…

De moeder van een groot gezin gedroeg zich als een bromberin. D'r zitvlak was een mopperkont, die vader echter sexy vond, zodat-ie vaak ervan genoot. Het kindertal was dan ook groot. Ze mopte net de vloer en vond drie droge drollen op de grond. Ze bukte. Pa kwam vroeger thuis en streelde haar tot in d'r kruis. Ze zei, nog kijkend naar de…

In 't grote bos wenken speelse twijgen me door woeste slingerplanten, warrig haar, geurend naar lokkend geheim, slapend gevaar. Ik zoek mijn paradijs, waar niets zal dreigen: Eiken vol huiselijke schemer neigen over een beek, die klinkt als eeuwige snaar van jong elfenorkest. Pluk hier almaar, eet bessen om wijze liefde te krijgen. Vergeefs…

Als kind droeg ik al de stilte in mijn hart. Als puber vond ik de stilte in het bos en gaf haar een plaats in mijn geest. Nu weet ik de stilte te vinden in jouw aanwezigheid en geef haar een plek in mijn ziel.…

Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben maar getekend door woorden mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid zodat ik weet waar ik gebleven ben Jij, die weet hoe je onderhuids…

al die ruimte in mijn handen het was miljoenen jaren onderweg dichter bij de ruimte kom ik niet op de gele label lees ik: 1,2 gram…

Met zwevende balletsprongen danst de tijd, terwijl hij verleden en toekomst bestiert, welke tot ineenvloeien zijn bereid.…

jaren later de vondst van een andere bij Bardolino aan de oever van het Gardameer en nog later van wel drie op een dag op verschillende paden nabij Pouca de Beira tot veel wijze gedachten gaf dit anders dan ik hoopte geen aanleiding het waren rechterschoenen. --------------------- uit: 'Dichter', 1995.…

. -------------------------------------------- Een wetenschapper deed mij uit de doeken De vondst van minuscule deeltjes Higgs. Zo’n deeltje weegt veel minder nog dan niks, Ze hadden zich de pleuris lopen zoeken. Euforisch, die verzamelde genieën: “Tot nu toe kloppen alle theorieën.”…

Kranten en vakbladen zullen over zijn vondsten juichen - maar hij is niet gelukkig. Oude vormen van wanhoop, de resten van het leven dat hij aarzelend blootlegt, vullen zijn hart. 1200 jaar voor Christus sterft hij dan bij de verwoesting van Mycene.…

Beroemd maar dood vroeg hij: en wat bleef er van mij over? Ik wees op een losse regel een uit zijn verband gerukt citaat meestal toegeschreven aan een ander. Voetafdruk op een verlaten strand vol lege, uitgewoonde schelpen. Prachtig is de onsterfelijkheid maar wat doen wij in de tussentijd? --------------------------------- uit: …

Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen grauw als de vergleden en naderende eeuwen boven nederzettingen, rechthoekig, met twee ingangen in de lange zijden; middenin die hoeven één rij dragende palen: dat is wat wij vonden en dat hun bewoners de as van hun doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten…

De landweg weifelt in de schemering, de akkers schijnen reddeloos en in hun onmeedogend zwart kiemt een verwachting van paniek. De knecht schuift grendels voor de staldeur, de pomp blijft steken met een snik terwijl het oude-kratten-vuur onder een bladerdek verstikt. Kaninefaten bouwden hier eens bedden voor hun doden. Konijnen mijden…

hoofd dat mijn beenderas bevat voor later spreek met een mond vol aarde van het leven ik voel de zon en ja, ik blijf nog even mijn ogen tranen maar ook dat is water woorden bewogen door de wind - dat staat er in elke beendervel volop geschreven - vormen de liefste zin aan mij gegeven zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater mij schuimend…