Alle inzendingen over voorbij OR overlijden OR herinneren

Wij waren een voorbij aan het herhalen. Het was te mooi om waar te zijn. Blijft de herinnering aan waar je woonde: de achterkant, de huizenrij.…

Soms krijg ik het steenkoud als ik denk aan mijn overlijden gevoelstemperatuur onder nul Me snel maar weer warmen aan het leven, zelfs al is het maar een waakvlammetje!…

een vlinder op zo’n dag was jij eens voor mij in mijn herinnering voorbij die vlinder zonder mij vult liefde binnenin vliegt elke zomer weer voorbij er vliegt een vlinder de mooiste vlinder de kleurigste vlinder voorbij tijd verglijdt zomer vergeet mijn vlindertijd voorbij…

Slaap, slaap nu maar voorbij de moeite, de nood. Zweef nu maar voorbij de pijn, voorbij het zwart. De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen. Hij koestert de herinneringen en gedachten. Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is. Als ik je het meeste mis.…

Zee golven meeuwen voetstappen in zand vervaagd door de tijd herinnering aan heel lang geleden voorbij.…

een toekomstige herinnering is een moment waaraan je voorbij gaat omdat je er vandaag niet aan dacht maar morgen wel zodra het gisteren is…

Alles gaat voorbij met of zonder reden Wat er eens was is slechts verleden Alles gaat voorbij is plots gedaan Loslaten een must om verder te gaan Alles gaat voorbij de jaren in tijd Herinneringen… die blijven altijd Alles gaat voorbij zo is het bestaan Afscheid nemen nieuwe weg inslaan Alles gaat voorbij En we groeten elkaar…

Het hart aan het platteland verpand aan het blonde stro en blond haar Tijd gaat niet voorbij, maar verdwijnt Elke herinnering wordt opnieuw voorbij opgebouwd, er verdwijnen stukken uit jij bent hier in zomers land en blijft in mij…

Zij was het die mijn hart sneller deed kloppen Zij was het die mijn hart feller deed slaan Zij was het die mijn liefde niet kon stoppen Zij was het in mijn leven voortaan Ik ben het die mijn tranen deed lopen Ik ben het op die dag van haar dood Ik ben het die haar nooit kan ontlopen Ik ben het die haar mis tot mijn dood…

Een jaar geleden Verliet je ons Jij wist het Dat de tijd gekomen was Wij beseften het niet Of zagen het niet Het was de hoop Die ons verblindde Het blijft steken Als veel te fel licht Je hebt niet gewacht En dat doet verdomd pijn Men zegt wel eens "De tijd heelt alle wonden" Maar het litteken is er nog En zal steeds zichtbaar blijven…

Ik zoek je In blikken van mensen Op straat Ik voel je In eenzame momenten Als het donker is Ik vind je Als de zon schijnt Bij elke zachte bries Ik hoor je In mooie muziek En klanken Ik draag je In mooie herinneringen In mijn hoofd Ik koester je En draag je in me Elke dag…

Ik mis je De pijn is hard Ik mis je Zoveel pijn in mijn hart Ik roep je Maar je antwoordt niet Ik roep je Ik vergeet je niet Ik denk aan je Er is zoveel verdriet Ik denk aan je Maar niemand die het ziet Ik mis je Wat is het wreed Ik mis je Zo verstrikt in leed De tijd heelt alle wonden? Ik kan die zin niet meer horen De tijd…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het was een jaar van veel bezuinigingen Er stierven wederom veel prominenten Er waren hachelijke beursmomenten En meer per jaar inwisselbare dingen Want wie weet werkelijk wanneer wat waar was En of iets nou dit jaar of vorig jaar was?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

We leven in het verleden en anticiperen op de toekomst Nu gaat steeds aan ons voorbij Wordt een herinnering We hebben geen tijd…

ze had eenvoudige verlangens de vraag was nu hoe die ongeremd door goede zeden en manieren onbevreesd voor maatschappelijke verdoeming bevredigend tot uitvoering te brengen voordat ze toch nog onverwacht zou overlijden…

het verdriet is niet te stelpen soms ze haalt het deksel van het verleden af ze reist terug naar zoekgeraakte mensen ze zweeft van herinnering naar herinnering beelden van geliefden varen stil voorbij een vage kinderstem op de achtergrond haar rite de passage brengt haar thuis…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

de komende geboorte van je eigen zoon zal je vader nog meer indalen in je ziel en zijn niet bij leven maar wel voelbaar de grootvader van het kind, wat je vrouw draagt en zal bevallen overlijden en geboorte verlaten verdriet en komende vreugde gefeliciteerd met het a.s. kind, je zoon a.s. vader…

Een stapel dagboekjes bladzijden ritselen de jaren aan mijn oog voorbij. Ik glimlach om de tijd dat ik gisteren nog ‘achterdag’ noemde en de inrichting van de speelhut mijn enige zorg was. De brok herinneringen vloeit in tranen, want alles gaat voorbij; Morgen is vandaag achterdag.…

het voelt alsof het gisteren gebeurde de herinnering voert mij naar het verleden waar mijn jeugd naar onschuld geurde die onschuld is verdwenen met de jaren een heel leven gaat voorbij aan mij terwijl ik bezig ben om de woorden te vergaren is er weer een half uurtje voorbij…

De hele dag, stond in het teken van jou overlijden en mijn verjaardag schriller kon het contrast niet zijn wij blijven hier, maar JIJ bent zonder pijn de zon scheen, dag lieverd. Rust zacht.…

Ik keek in zijn ogen zag de zon op zijn haar een vage herinnering gleed even voorbij Toen was het stil alsof de bomen gevallen waren en de aarde niet meer ademde…

de klok kruipt in stilte van alleen zijn wacht sprakeloos met lege stoelen vol herinneringen houd mijn hand vast nu alles voorbij gaat…

wordt plotseling, een herinnering.…