Alle inzendingen over water OR moeder

Waarom mocht ik geen moeder worden? Waarom moest ik jullie allemaal laten gaan? Waarom konden jullie niet verder groeien? Waarom hielden jullie op met te bestaan? Waarom blijven mijn tranen vloeien? Waarom voel ik iedere dag nog het gemis? Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen, hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…

Ik neem mij voor, om je vanavond te zoeken zoeken in de langste nacht, neem het baken van licht mee in de hoop, ergens een sprankje van je te kunnen ontdekken in de Bijenkorf liggen onnoemelijk veel voetstappen, die men onmogelijk zouden hebben uitgewist, al kwam er géén reactie op de kaart die ik hen stuurde, of ze jou gezien hadden, of van…

Kom in, mijnheer, ik stel u voor aan moeder. Hier wonen soms de kinderen. Hier komen ze thuis, ontluiken, laten in de kamers hun warme nesten. In brooddozen schimmelen de harde korsten met wat ooit choco was. Onder het bed schuilen halve sokkenparen. Hier slakken de uren over de dag.…

Rutte drinkt: koffie met z'n moeder thee met de Koningin water met z'n kabinet een borrel met Ivo een biertje met Jort en wijntjes met z'n scharrels Rutte weet z'n dorst te lessen! NB En met Samsom 'economische' drankjes!…

Als een dolfijn die denkt een kat te zijn met negen levens sprong zij in het diepe water Poseidon hier kom ik Neptunus daar ben ik hoe meer zee hoe meer min Moeder Aarde vaarwel Vader Zee ontvang mij ik ga weer naar de bron vanwaar we kwamen daar wacht ik ooit keert iedereen terug…

Water in druppels regenwater, is onmetelijk als een oceaan. Stoom uit stromende lava, uit een brullende vulkaan, die land wordt in de zee. Liefdesenergie die mensen delen, is het wonderbaarlijke leven, dat moeders altijd baren. Is liefde die ons, iedere dag, weer geboren laat worden. Wanneer we beminnen, met hart en ziel.…

jaja ONZE wolk warempel karel jaloers zal ie zijn op ons de wolkenwandelaars opgelet even op een andere wippen val niet door dat gat blauw hé wat voel ik water jongens we hebben in een regenwolk getrapt laten we vlug naar beneden glijden over onze droomleuning roetsj en aan moeder droge kousen vragen…

Moeder sprak met de rivier en wees ook de golven een weg naar de zee. Ze was ons zo nabij als het water dat haar nazong en door haar handen ook de vissen in een school dwong. Nu ze weg is lijkt zelfs het schuim niet meer te spelevaren, dragen bomen herfst, en vluchten vogels van de baren.…

Toen zij instapte viel op haar been langs de zoom van haar rok een schaduw golvend doorschijnend als water getatoueerd in de loop der gebeurtenissen Denk je niet dat die terug dat zij hier weer en haar vader en moeder de auto neer kunnen zetten weer instappen weg kunnen rijden Dat die dan net zo terugkomt ----------------------------…

Zoals het is, is: De zon vol vuur de zee vol water de moeder vol kind de liefde vol geven het kind vol leven het leven vol spelen het geven vol delen Afra vol Maria Maria vol licht: Ik hou van jou zonder gewicht…

In een bos met naaldbomengeur gevuld verlies ik al mijn spanning en ongeduld Een kabbelend beekje met koel helder water legt mijn zorgen opzij voor een weekje later Geen stadse herrie of verbouwende buur maar de simpele geluiden van moeder natuur even leven als in een utopische droom door een weekje vakantie op de Veluwezoom…

Moeder drijft met Zes kleintjes over Het zacht golvende Water van het meer, Vijf bruin, één geel, Het vreemde eendje In de bijt wordt Met rust gelaten, Hoort er gewoon bij, Weet zich gedragen Door zachte muziek Door de violist met Gevoel over mens En dier losgelaten, Beiden wanen zich In het voorportaal Van de hemel…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zeg klompenmeisje met je houten been, Als jij twee emmers water op gaat halen Hoef jij die voortaan niet meer te betalen - En ga ook langs de bakker maar meteen. Hij dient je ook een gratis brood te geven, Want wij zijn arm, maar hebben recht op leven.…

Voor mijn buren NATUURLIJK GELUKKIG Zo mijn ziel verlangt naar roerselen Zo verlangt mijn lichaam naar water 70% van mijn lichaam laat zich graag verfrissen Door het drinkwater uit de kraan Ik zie geen verschil met de natuur Onze binnentuin smacht naar water Wie de kraan daarvoor open draait De slang over de schutting gooit…

Hei sit alenug ma tu zuipe bei ut swembat fan et hottel, as me moeder en me sus leggu te baken op ut strant. Op fekansie vurveel ik mu eigu alteit kepot, dan mis ik me frientjes uit de strat bes wel, dus. Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.…

Het jaagpad op te paard dat struikelt over een helleveeg van steen en raken te water Zo droomde ik oude tijden na weigeren van een tweede bord havermoutpap 'Kom jongen', zei mijn moeder, 'kom, morgen gaat het beter'.…

ademhalen gaat vóór het roepen verdrinking is bedrieglijk stil in rusteloos water vindt de mossel op een levenloze man een plek om te wonen moeder en kind scheiden niet aan elkaar gebonden in hun woordloze dood laat in stille ere-tuinen duizend bloemen bloeien vaarwel rust in vrede…

als het vliegen niet gaat als je nooit echt hebt gezwommen als je het wroeten door de aarde liever aan wormen en mollen overlaat en als je dan opeens beseft … het meeste heb ik al gedaan toen je uit je moeders water het leven bent ingeklommen toen het ooit begon en dat je je geest maar laat begaan met het nog resterende vliegen later…

Ik sta in het land dat ik ben Op een straat vol droge plassen Ze vullen zich met stof Er is niets meer dat kan groeien Al wat dood is doet alsof Alsof het heeft geleefd Alsof het niet meer leeft De lucht voelt leger dan mijn adem Wat prachtig heeft bestaan Raasde veel te snel voorbij Er staat hier slechts één boom De bladeren kleur ik…

zacht beweegt het water en zingt een lied het hoofd niet meer gebogen belast door het verdriet de zon als meesteres verschijnt en laat zich gelden het water zingt niet meer nu ruist het in de velden er komt ander weer…

Zonder water is er geen leven Zonder water gaan we dood Zonder water sterven planten Zonder water word je niet groot... Daarom kunnen wij niet leven op een andere planeet Daarom kunnen wij op Aarde leven Zonder water kunnen wij niet leven daarom leven wij op deze planeet...…

Samen aan het water hecht ik mij aan 't wonder van je kus bemin ik de streling van je ogen en verzink in de tere boezem van je hart je spreekt woordeloze liefde en voegt de tempel van je lichaam naar de mijne Ik wist niet beter dan dat 't altijd zo geweest is…

water, wiegend water water van voor mijn bestaan waarin ik wentel waarin ik wacht water, waar kom ik vandaan water, weeënd water water waar vloei je me heen waar is het wonder waar ik op wacht water, ik voel me alleen water, wassend water water waarin ik mij baad waar al mijn weerstand weinig meer weegt water, ik was mijn gewaad…

doet je goed Je blik wordt weer helder gericht Het water toont je een ander gezicht Je kunt alles weer duidelijk plaatsen Weet dat je niets hoeft te overhaasten Je staat op en loopt er vandaan Wetende dat het altijd zal blijven bestaan Het water zal er altijd voor je zijn Wachtend op je volgende pijn.…

Water vluchtend Een levenswolk Stromen mensen Dood leven Slapend Onder Dekens van zee Huilende golven Smekende Lucht Het regent…

rimpeloos stap ik op water aan de kust is storm op komst…

Ik schreide me het water uit de wereldzeeën na de eerste zere weeën waarmee u ten tonele kwam en later, toen mijn veel te idolate voelen me nog droever maakte, dichte vriend van mij, bleek ik, te week voor enig leven, opgeschreven als ultiem ten dood. U moet leven, ideëel in mij en blijven bloeien. Of moet u sterven nu? Bent u zo ziek?…

Aan het water, in het water groen van bomen blauw van lucht, zit ik rechtop neergebogen met mijn ja en nee Met mijn nee en ja tenzij, half welwillend in verzet tegen postmodern vermanend tanend achteruitgangsgeloof…

Onder water grif ik je naam in de granieten bedding van mijn stroomgebied. Tussen de wieren van het verleden flitsen pijlsnelle vissen als messen voorbij. Alleen in de diepte mag ik je voortaan ontmoeten: mijn warme tegenstroom, mijn lief. Het staat vast dat je dood bent. Maar wat is dood?…