Alle inzendingen over werkelijkheid OR boven het maaiveld OR kopje kleiner

mijzelf uitgroei het maaiveld zie stoppels voel onder de voeten…

Steken kop niet boven maaiveld uit dan zijn we prooi van politiek correct van nuchter volk beneden de zeespiegel in een land zonder persoonsverering Watermens aan de voet van de zee Europa’s rivierendelta in z’n aderen duizend jaar in staat van wateralarm creëert een volk als de Hollanders…

Het voorjaar draalt, de boer verschijnt en alles boven ’t maaiveld uit wordt neergehaald met lange streken. De geur van gras plooit zich een deken over het veld als opperhuid die tastend in de nacht verdwijnt.…

De dwaalsporen van de giraffe staan hier in het achterland op het grasveld wie durft er nog zijn nek uit te steken wanneer iedereen boven het maaiveld wordt onthoofd als een maagd met een mening en het doet er niet toe wat de mug over de olifant denkt als de kat van huis is dansen de luizen op tafel en neem ik je in mijn volksmond…

Haar getjilpt kan mij steeds weer opnieuw bekoren dat klinkt als postbodegekleppergeluid in mijn oren Met dat mooie broze kopje vol met kloppend leven als of zij een krachtige hemelboodschap af wil geven.…

De wekker gaat, je lag heerlijk te ronken De duster aan de trap af naar benee De krant ligt klaar en ook je kopje thee Is door je vrouw, heel lief, al ingeschonken Van boven hoor je vaag wat naar je roepen Iets over “nieuw” en “beren die gaan poepen”?…

de akkers En de witte sporen van geluidloze straaljagers in Hemelsblauw Boven je maaivelden steekt een Christuskop uit en Hier en daar zien we tippen van witte vleugels…

Tuberculeuze muziek dreef door het huis en Je voelde je kleiner worden—onverwacht Werden haar poten zo groot als leidingbuizen En lag je verschrompeld tegen haar vacht. ----------------------------------------------- uit: Alle gedichten tot gisteren (1999).…

Door de natte mist Steeds meer ingesloten Druppels van zilveren Weefsel die mijn Grijze haren, mijn Levenswijze wenkbrauwen Tooien Die mij het gevoel Nog geven dat ik Leef, maar zo zeer Door kleiner wordende Ramen, en groter wordende Muren in een hoek gedwongen Dat ik zelfs mijn eigen Naam niet meer weet En dan zie jij…

De nacht is helder helder kijk ik naar de sterren boven mij ze zijn helder boven mij laat me lachen maakt me blij de sterren boven mij.…

N-ergens: zonder doel, zonder grens zonder voornemen, gedachten niet gekooid in een getekend keten van oorzaken, vlug vergeten boven orde, wanorde en toch geplooid. Overvalt me ontroering, gezuiverd van ieder woord of is het bidden zonder verlossing?…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

het maaiveld uit te steken…

Ik weet dat achter de zee waar de horizon geboren wordt en de aarde kopje ondergaat dat daar werkelijk geluk bestaat. Ik weet dat verder dan de lucht waar sterren zwarte gaten zijn en alle zuurstof weggewaaid een vuur van eeuwge liefde laait.…

Vergeet nimmer het bloemenhart, dat boven het maaiveld komt turen. Zal ik verder klimmen tegen het zonlicht in? Ik zal het overdenken met gepaste zin.…

De meren van zwartgalligheid zijn somber o zo diep verleid je niet erin te zwemmen geen bodem die je daarin ziet haar doel is al zuigend jouw levenslust te remmen je verdrinken in verdriet Zoek liever die kleinere fijnere poelen die heldere koele klare ze zijn niet zo bodemloos diep zij zijn de juiste de werkelijk ware die het opperbest…

er rolt leven naar het droge zand ze krult rond golven in haar zilte spoed te willen zingen uit een dode schelp hoger, boven witte duinen, struint een meeuw de toppen tot verwaaide dromen in mijn hand een lieve bloem ik noem de wereld kleiner dan mijn eindeloze schreeuw om dichterbij te komen…

wanneer ik naar de ogen van je kroost kijk mosgroen en zilverscherp wordt de afstand tussen het gemis kleiner of je hier naast me zit en praat zoals vanouds twee handen op één bolle buik te dun is het licht genadeloos in zweepslag slaat de klok de werkelijkheid raak achter mijn borst bloeit de witte roos open de stilte kabbelt traag…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Jij was toen Groot En ik werd steeds kleiner toen ik groter werd Boven was ik bang En onveilig Niet alleen in de deuren zaten gaten Toen Zo ook In mijn hoofd En mijn lichaam Liever was Ik er toen niet Geweten heb ik Verder ga ik Anders door het leven Afstand is verleden tijd in mijn leven Rouwen mag jij doen Wanneer je aan…

Wanneer alledaagse problemen groeien, boven mijn overvolle hoofd, hoef ik alleen maar in te stappen, en op te stijgen. Dan wordt alles weer heel, want alles is er al.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

plotsklaps schiet mijn hand los ga ik kopje onder ten onder in totale chaos happend naar adem kom ik boven grijpend naar houvast rol ik ondersteboven troebel is het water waarin ik dreig te verdrinken gedachtes flitsen voorbij even laat ik me wegzinken opeens word ik opgetild als een veertje zo licht meegevoerd de tijd verstilt…

Hier dient men te bukken om het hoofd niet te stoten tegen hangende wolken, die waken boven vlakke dreven. Men dient de nekken te strekken, om te kunnen reiken voorbij de drempel der lage landen.…

Je stelt jezelf een doel en laat de boel maar lekker waaien, zweeft zonder gewicht als engel, met de wind in je gezicht, genietend van het hemelse gevoel In Laagland steekt maar één Konijnenberg met kop en schouders boven ’t maaiveld uit, alwaar je hoogstens op een drempel stuit, want zelfs het Vaalserbergje is een dwerg The eagle’s landed…

Eerst riepen ze fantastisch en geweldig maar toen het alsmaar beter ging verstilde de verwondering, knikte men enkel uit beleefdheid tot ook die ten onder ging het maaiveld kortgeschoren zou meer bekoren. Zie het maar als bescherming fluistert de wind vol ontferming.…

Het maaiveld is hier laag dus pas goed op. Want als je dan getooid gaat met een tooi dan komt het: Raar! Belachelijk! Niet mooi! Hij zál eraf, die uitgestoken kop. Het Festival dat eigenlijk een feest is Toont weer hoe klein de Nederlandse geest is.…