Alle inzendingen over weten OR niemand OR schrijven

Een onzin is een zin Die niemand hoeft te schrijven Het is zo zonde van de tijd Want hij zal niet beklijven De rede daarentegen Heeft zo veel meer betekenis Het begrijpend onderscheiden Dat gezonde mensen eigen is…

enkel een verzameling woorden als verweer verdwaal ik soms in wat ik schrijven wil welk bewijs zoek ik in welke vraag het is allemaal onwerkelijk omdat toch niemand antwoorden wil…

Mijn biografie zou een encyclopedie zijn met vreugde verdriet, lol en pijn het schrijven van een levensverhaal zou niemand wijzer maken dan ik verbaal toelichten kan.…

Niemand echter zou ooit weten, welke woorden zijn vervangen en hoe ik in onvrede heb zitten zweten, om het papier met de juiste woorden te behangen.…

NIEMAND zo mooi om te zijn niemand die je kent niemand zal ooit weten wat ik denk niemand zal mij begrijpen niemand kan mij troosten niemand zo mooi om te zijn verdwijnen in het onbekende!! alleen over straat NIEMAND weet wie ik ben wat ik voel ik weet een ding ik ken niemand ben NIEMAND…

Niemand weet waarom de dag weer nacht wordt. Niemand weet waarom de zon nog schijnt. Niemand weet waarom de kille wind nog waaien zou, maar ik weet dat ik van je hou.…

ontredderd, angst en verdriet er was geen terugkeer mogelijk ze zweefde in een vrije val daags daarvoor was hij gestorven die haar nu vangen zou groot was haar liefde in de brief die ze achterliet waarop stille getuigen aanwezig haar tranen, haar verdriet niemand had haar kunnen redden wie doorgrondt de ziel waar het hart verscheurd…

hoeveel God iedereen in zich heeft weet niemand misschien zijn we het wel voor de volle 100 procent wie weet een schilder legt toch ook z’n hele ziel en zaligheid in dat wat hij schildert toch bekruipt me soms het vreemde gevoel dat wij misschien nog iets beter uitgewerkt moeten worden…

Niemand weet wie je was, of zal je grafschrift schrijven. Sarah en de oude man, ik heb ze gekend, ik zag ze beiden slenteren door de stad. Waar de straten lang zijn en jij onbekend, waar een junk nooit genoeg heeft gehad.…

Niemand weet wat ik voel van binnen Niemand weet van mijn problemen Of de problemen die ik ooit heb gehad Niemand weet van mijn verdriet En alle verdriet die ik in het verleden had Niemand weet wat ik voel van binnen Niemand weet wat ik voel in mijn hart Bijna niemand weet hoe ik ben van binnen Ze zien alleen de buitenkant Niets is hoe…

de klank van woorden is voor hem voldoende om te schrijven dat echter niemand hem begrijpt daar wil hij blind voor blijven de waan voor zinnen is voor hem de reden om te leven maar voor één lezer van zijn werk wil hij zijn leven geven…

Ik weet nog hoe het verzen schrijven vroeger was: je zocht en zuchtte maar plots kwam dan dat ene woord, die ene zin die alles op deed lichten. Zo schreef ik toen ook mijn gedichten. Maar ach, dat is niet meer, dat is voorbij.…

daar moet ik iets over schrijven nee, het is geen verdriet, het is verlangen het is verdriet omdat ik verlang naar haar maar wie weet, je weet het niet schrijf ik dat wel allemaal niet…

je moet een gedicht lezen of schrijven opstaan en lezen of schrijven weet je dat het gedicht onbarmhartig is juist in het poetische schuilt de vernietigingskracht van de natuur en van de cultuur de krokodil springt ver uit het water om een muisje te vangen om het huis van bewaring scharrelen vluchtelingen ze weten niet wie…

op deze loodwitte dag wist ik niets te schrijven op tafel lag alleen een witboek boek van stilstand gebroken wit vlekkeloze overgave aan het grote verdwijnen ontkomen aan schrijven in het boek van niemand en alleman vandaag trek ik slechts met kalk een lijn op de muur rond jouw lichaam je gaat op reis witte raven kom…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Denk aan wat je op de laatste pagina van een boek zou schrijven en schrap al het voorgaande en ook dat slot en begin opnieuw te schrijven. Denk zoveel mogelijk dingen bij elkaar uit liefde voor het firmament dat niemand open of dicht zal vouwen. Trek halverwege de berg je kleren aan.…

Ik heb het al die jaren moeten missen alles was voor mij gissen niemand had het door overal had ik foefjes voor ik draaide er omheen het was een groot probleem de letters, ik kreeg ze niet bij elkaar kan iemand mij vertellen: wat staat daar lezen ik heb het nooit geleerd schrijven wel geprobeerd maar als je niet weet wat er staat weet je…

Als niemand begrijpt wat je bedoelt als niemand weet wat je werkelijk voelt als niemand ziet wat stilte met je doet als niemand kent hoe 't is als boosheid in je woedt als niemand snapt wat ik allemaal hoor als niemand wil weten waar ik me aan stoor dan voel ik me soms ellendig alleen...…

Perfectie in dit leven is iets wat niet bestaat geloof me maar, ‘t is oprecht dat wat perfectie heet en hierboven staat is eerder iets wat ooit werd beslecht! Een ieder mens maakt fouten, bij de vleet echt, ‘t is een voldongen feit wie denkt zonder fouten te manoeuvreren is ‘t besef van “ leven “ een beetje kwijt! Perfectie in wiens leven…

Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik probeer te praten maar kan het beter maar laten er is niemand die mij kan horen. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren, iedere poging om maar te schrijven komt nooit naar boven drijven. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik heb alles verloren.…

Als iedereen de dingen zag als ik, de nacht, de dag, de zon die ze met steken groot als halzen van flamingo's aan elkaar naait, zou ik geen gedichten schrijven. Niemand zou ze lezen. Iedereen keek naar de dingen. ----------------------------- uit: 'Mooi leven', 2016.…

en mocht het niet met wetten lukken dan vraag ik vroom de hulp van god die mozes zendt met dit gebod verscheur elk vers in duizend stukken te vrezen echter valt dat woorden gezang door Morpheus ingegeven de wreedste dictatuur zal overleven want niemand kan de taal vermoorden daarom vraag ik, dichters, stop hou alsjeblieft vrijwillig op…

Schrijven mijn naam erbij. Terwijl ik mezelf niet herken weet niemand wie ik echt ben.…

Ik weet niet of ik schrijven moet: mijn licht, mijn hel en schreiend bloed, of: tu es mon coeur du matin, Fleur de Blasin. De eerste, groene lentewind. Onopgeloste dissonant, onstoffelijk.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

In sneeuwwit zand schrijf ik je naam al weet ik dat de wind komt ik zal het schrijven eindeloos herhalen.…