Alle inzendingen over willen OR liefde OR etmaal

Hier zou ik willen blijven, maar ik bederf het -- met piekeren hoe.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

morgen, ja morgen ga ik u raken morgen, als de ochtendstond naar de tandenborstel grijpt om onwelriekend te verdoezelen als u dan, ondanks weer een smerig etmaal voor het slapen gaan, denkt, ik heb het gehad, wacht dan morgen af ik heb nog een paar nare woorden voor u.…

in deze nacht sluipt de zondag binnen door open deuren hoor ik de echo van de voorbije dag heb niet de wil een nieuw etmaal te beginnen soms is het fijn banden met gister te koesteren zaterdag is nog zo'n warme deken waarom zou ik mij er van losweken…

hier sta je op het zwarte gras te denken over gedachten de sterren geven weinig licht vannacht en de rake klappen behoren de dag het dreunen van een onweer het sterven en de geboorte van een etmaal gadeslaan de tuin er is geen ritme in het donker er is slechts zijn…

Een dag vol geluk, een etmaal plezier. Staren naar het ontastbare licht van het vuur. Een duik in het water, de blik op moeder natuur. Enig die kleine dingen, zo eenvoudig en onbetaalbaar. Nauwelijks in het zicht en toch altijd daar.…

Magnetisme trekt ook liefde aan. Tegengestelde polen meestal. Vriendinnen en vrienden. Aantrekkelijke mensen. Mensen die elkaar begrijpen. Elkaars verlangens kennen. Samen groeien willen. De kern van vriendschap is liefde. Het hart van liefde vriendschap. Elkaar niet willen veranderen. Elkaar, onvoorwaardelijk, willen vertrouwen.…

Met liefde gegeven, met liefde klaargemaakt, als je liefde kon eten, zou ik willen weten waar het naar smaakt?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

vooropgezet in stilte der stilte plat uitgestrekt een etmaal lang genieten van niets en niemand om zich heen niet bang geen afscheidslied geen afscheidskus warm drijvend zalig zweven afgezonderd buiten alle kilte om daarna wederkeren naar het zalig leven…

als ik de houten luiken omzichtig open zie ik nog door vitrage de dag dient mij voorzichtig te dopen opdat wat gaat komen aan mij verschijnt in vertragende lagen stel dat ik u direct zou ontwaren de ogen op mij gericht daar een etmaal op varen is als het doven van licht…

De zee weet zich te roeren Eb en vloed in een etmaal Maar soms heeft ie dat stoere Springt huizenhoog door volle maan geholpen We noemen dit springtij Voorspelt wordt het en soms beloofd Wordt niet door iedereen geloofd: De kracht van het element water.…

Kijk op mijn wekker En zie dat het allang Licht moet zijn - De nacht is voorbij Een nieuw etmaal Nauwkeurig aangegeven In deze zomertijd En toch is het nog Aardedonker binnen Terwijl buiten de zon Uitbundig schijnt Mijn gordijnen driedubbeldik Niet in staat ook maar Een straaltje licht door te laten…

Ik wil al jouw liefde voelen, en zal al je liefde dragen, en als het zou bekoelen, durf ik er echt wel weer om vragen, ik kan al je liefde verspelen, of al je liefde verspillen, door je niét meer te willen delen, of door je gewoon niet meer te willen...…

Tussen willen en moeten grijpen verliezers macht. Er leven machthebbers, die op frustraties wachten. Tussen willen en mogen leven levenskunstenaars. Daar leeft ook liefde, die op vervulling wacht. Zuivere liefde kent geen verliezers. Ware liefde schept geluk.…

de leegte, jouw leegte kan ik niet vullen die is te diep en zo oud kan je slechts met een warme deken omhullen al blijft de pijn echt en koud reken mij niet aan als ik daar even niet ben kan nog zo zeggen ben met je begaan al leg ik je in rozenbedden etmalen lang ik ben niet het wonder dat alles voorbij laat gaan…

het lijden aan het lijden riep Leiden in last en liep ik langs de lange Levendaal stoned maar stug door de nacht in cirkels naar mijn kamer terug met het licht werd alles zo armzalig dat ik zo kon inslapen en als een roosje rustte voor wel zeven etmalen - zo flex was een student in hippiehoogtijdagen…

En behartigt zo onze belangen, om door de etmalen heen, in de opening te blijven hangen.…

Het blijft toch vreemd dat onze goegemeente Vaak een half etmaal lang verstoken blijft Van een traagsonnetteur die langzaam schrijft En ons voorziet in niets - geen woord, een leemte Kom Daantje, hebt gij weer geen vers bereid Laat ons niet twaalf uur in onzekerheid!...…

Bij het gloren, kun je weer tranen, praten en liefde toelaten Ogen kun je weer optimistisch als stof van een etmaal aanzien, Loslaatoefeningen laten je vaak de intense oprechtheid ook zien. Zoals de bloeiende planten in verschillende tuinen wellicht Het open veel te hard van stapel lopen in je liefdesgedicht.…

Als je net zo twijfelt en dat doe je ik ken je nog meer dan ik misschien denk dan aan 2 klokken de één rechtsom de ander naar links niet geijkt natuurlijk Maar om twaalf uur en exact daartussen slaan we gelijk en allebei tikken we nauwkeurig synchroon een kwart etmaal tegengesteld…

Je hebt sterren in je ogen van mijn liefde. Ik zou nacht na nacht voor je willen zingen om mijn liefde voor jou te laten voelen..…

Er is nog zoveel wat ik met jullie zou willen delen Geen pijn maar liefde willen geven Nu ga ik weg stil en alleen In gedachten heb ik jullie om mij heen Het spijt me~…

je wilt iets zo graag, het brandt het schreeuwt het lokt je telkens, iedere keer weer, of je niet durft, of je niet kan, misschien wordt het je wel belet je wilt roepen, je wilt schreeuwen, je wilt geven, desnoods nemen en dan voel je je stil…

Het enige dat ontbreekt is de liefde van jou. Nog zoveel jaren. Ik kan ze niet sparen. We kunnen van alles verwijten. Maar het enige dat ik wil is iemand om die jaren mee te slijten. Ik heb alles wat ik wil. Ik heb alles wat ik wou. Ik heb een groot bed, met een beer en slechts 1 kussen. Daar hoort nog een kussen tussen.…

In mij, levende adonis, jouw liefde, een blik die buik injaagt om daar voorlopig kwaad te rechten. Eén dagje stad op meers gesproken lichamen, geur en de wonderen stil naar de grootse metropolen van ver.…

Met haar hoofd vol gevonden gedachten verlaat ze stil elke fantasie en weet ze dat ik haar bemin met elke gedachte die ze voor mij achterlaat.…