Alle inzendingen over winter OR dorp

Ik keer terug naar ‘t dorp dat ik lang geleden verliet maar voelt als gister De dorpsklok in m’n geest staat stil al die tijd voor mij verandert niets Er is niemand die ik ken ben vreemdeling in de straat waar ik geboren ben Als ik lang stil sta voor mijn geboortehuis slaat een waakhond aan Waar is m’n dorp gebleven dat opduikt…

M’n dorp zonder tv en telefoon zondagmorgen naar de kerk ‘s middags naar de bioscoop en tollen op de dorpsweg de dood in ‘t dorp is zeldzaam gevoelsmatig leven we er eeuwig maandag de was, zaterdag in bad en knikkeren op het zandpad de bezoeker roept ‘vollek’ bij de deur als hij al binnen is zwemmen en vissen in ‘t kanaal we zijn…

rond dit mooie dorp als stille levens in een nog serene sfeer heffen bomen met hun gewitte stammen en kronen gespreide armen, zegenend, de bossen ademen zacht in hun samenhang…

Metaalwerk Beerta levert voor en in de oorlog aan de Duitsers, het gezin kruipt met de zon mee om hun villa, zoete wraak van ‘t dorp blijft niet uit, na de grote oorlog komt onze oorlog pas in het dorp, we lopen wat achter.…

In het vissersdorp aan de zeekust beeld met toekomst alleen intens verlangen naar gezonde dromen ‘t uitzicht van jouw ogen alleen, ontroostbaar alleen in eenzame gloriepijn ’t heldere spoor gevonden oude voetstappen uitgewist als jij een winterdag schildert zonder pijnlijke herinneringen.…

Ik hoor de echo van het dodenlied het is mijn antwoord op jouw zwijgen een omweg via de muziek die toetert naar de wolken er groeit een dorp rond jouw onschuld een kerk dicht bij jouw hart er staan koeien in de weide ik proef de nasmaak van een levenslied in iedere liter bier en in iedere druppel regen rond jouw onschuld zwemmen zwanen…

schreeuwende vogels, springende vissen droomde over de duinen, de zon en boten vol adem in leven, verlangde vakantie nooit meer voorbij, eindeloos vakantie droomde een behaaglijk leven: aan de kust onder helderblauwe hemel maar er lag geen zee naast niemandsland er was geen horizon achter de rivieren er kwam geen antwoord op mijn brief het dorp…

Hoe bezinning stroomt in mijn lichaam tegelijk voel ik een sluier als een dichte uitgestrekte verstilling bedekkend bloemengeur geritsel van bladeren, vogelgefluit waarin ik ook creativiteit en inspiratie inadem Een nieuwe tijd breekt aan: het is de winter die met haar natuur terug is van weggeweest.…

Temidden van wat half ontgonnen land Is er in Zambia een dorp verrezen Voor arme seropositieve wezen (Daarvan is daar helaas een groot bestand) Zo'n dorp maakt menig lot wat minder zwaar: De eerste nieuwe hoop voor 't nieuwe jaar…

Steden vertrouwen op hun burgers, de dorpen -- vertrouwen op god.…

Het dorp de rug gekeerd, niet meer omgekeken Lots lot voor ogen Nimmer komt een wending opgeslorpt in groter gebeuren waarbij dode bladeren verzeilen in riolen Het wordt stil in de herfst van leven alleen het hart heeft nog te lijden van dit verlaten stille dorp…

Het dorp de rug gekeerd, niet meer omgekeken Lots lot voor ogen Nimmer komt een wending opgeslorpt in groter gebeuren waarbij dode bladeren verzeilen in riolen Het wordt stil in de herfst van leven alleen het hart heeft nog te lijden van dit verlaten stille dorp…

Hier komt men in beweging, een heel jaar wordt dit dorp belicht, het spreekt van de verbeelding. Bezoekers volgen het bericht, aansporing tot beleving van kloosterdorp in evenwicht.…

Onherstelbaar leed Een klap te veel uitgedeeld Weer een dorp in rouw.…

Het dorp in de mist, ik weet waar het is, luister: honden en een haan.…

zomerzachte wind strijkt over het haverveld rust rond de dorpen…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

Gisteren zei ik het nog: “ Wat ziet het er buiten toch haveloos uit. Met uitgebloeide bloemen, hun bladeren bruin en verdord. En wind die door haast kale bomen fluit.” Hun blad ligt aan hopen, onder heggen en struik. Het groene mos kleeft aan tegels en muren. Regen klettert tegen donkere ruiten. Geen mens waagt zich naar buiten. Maar bij…

temperaturen stijgen het gras begint te groeien de winter moet nu zwijgen zelfs bloemen gaan al bloeien.…

in mijn tuinhuis goed verscholen voor de kou en voor de vrouw, want ik was de tijd verloren en de achterdeur al lang gesloten. het was midden in de nacht, de heldere maan verlichtte, mijn levenspad maar ook mijn dagboek, waar ik trouw mijn dagen in verhaalde want dat beschouw ik als mijn plicht. zo geheel toevallig of moedwillig…

Oeigoeren wordt het zwijgen opgelegd in kampen; Spelen gaan natuurlijk door geen kans dat ik de gang van zaken stoor maar wie verzwijgt is China’s laffe knecht Imagine én de Negende: ‘n feest maar wie daar afwijkt is er mooi geweest…

Een pantoffel naast een afgebroken tak, breekbare vlokjes die de winter inluiden. Een kat die gezwind een schutting over stak, in de verte een zwaluw richting het Zuiden.…

Doodzelden stopte bij het dorp de trein - dat was als iemand uit dit leven wilde en zo de rails was opgestapt. Dan werd het overblijfsel weggehaald, waar kracht en vorm uit was geweken. En heel het dorp verlamde in de strop die deze man of vrouw fataal geworden was.…

zo'n Italiaanse naam kan vertellen maar je kunt stellen dat het eigenlijk Dunelee was diep onder het gras bij het Wymeerster Sieltief net in Duitsland boven Nieuweschans baksteenpuin was de kerk teruggevonden Dunelee of Bonewerda verdronken dorp je komt niet verder in Dollardklei gesmoord lag het dorp aan de Lethe of Moersloot riviertje…

Wat hem niet doodde, maakte beresterk, de Feniks bleek een ware Hercules, zijn doorzettingsvermogen bracht succes: wat zilver hier, wat goud daar, dat soort werk De tour de force volgde toen al gauw elf steden, honderd kilometer zwemmen van dorp naar dorp naar dorp van sluis naar sluis En denkend aan zijn dochters en zijn vrouw verhóógde…

Een razend geloei vrachtwagens scheuren weer het dorp hulpeloos in twee…

het haantje op de toren vangt de zon en kraait victorie het dorp glimlacht…

Een pittoresk dorp omgeven door groen en rust trekker komt voorbij…

Net buiten het dorp komt er soms een streekbus langs -- het bushok, ons honk.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…