Alle inzendingen over woede OR verdriet OR ongeloof

hij vergrijpt zich aan haar woorden zij begrijpt zijn woede niet en haar zinnen die hij afmaakt spelt zij telkens in verdriet kleurt haar gezicht met waterverf treurt haar grijze ogen nat zij had jong van hem gehouden maar zijn liefde overschat…

Verbijstering, onmacht, woede en verdriet, en de vraag: waarom? een antwoord kreeg ik niet...…

hier staat het leven daar ligt de dood puinhopen beven zand kleurt rood om het even Palestijn of Jood woede en verdriet begraaf je niet in het beloofde geroofde land het land dat brandt…

In stilte, vol verdriet zag ik mijn vrouw ineens huilen. Een lief persoon overleed midden op de dag. Het is ongelooflijk, maar waar. Een lieve man, die van zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen hield. Veel meegemaakt de laatste jaren, ongelofelijk, teveel om op te noemen.…

Al je verdriet en ongeloof kan ik niet wegnemen, ongedaan maken kan ik het ook niet. Er voor je zijn dat kan ik wel. Een klein steuntje maar misschien en hopelijk als het ergste verdriet wat wegebt, kun je ook weer een glimp van een zonnetje zien?…

Ons voetbalteam was dertig jaar geleden Net als de hockeydames favoriet, Maar Duitsland won tot nationaal verdriet En woede en frustratie tot op heden. En nu de wonde bijna is geheeld Wordt andermaal een gouden plak verspeeld.…

Geef terug Mijn tranen Laat me voelen Mijn verdriet Sla me hard Met je woede Laat me tonen Wat jij niet ziet Want ik kan Niet meer huilen Weet niet hoe 'k Mezelf moet zijn Kan niet tonen Wat ik voel En toch voel ik Steeds die pijn…

langzaam sijpelt wie ik ben ’t kind in mij & wat 'r van 'm over is: angst en woede brandend verlangen, gevoed door liefde en hoop op meer wreed geveld door verdriet & pijn de bodem in, voedsel voor scheuten van nieuw geluk…

Is veranderd in een dag van ongeloof , verdriet, en intense pijn. Ik had gehoopt om je hartje te mogen zien kloppen. Maar mijn verdriet is niet meer te stoppen. Je zit er wel. Maar het zijn de minuten die ik nu aftel. Je kan me elk moment gaan verlaten. Nee, deze pijn valt niet goed te praten.…

Maar wat wij, als mensen elkaar soms aandoen grenst werkelijk aan het ongelofelijke. En dat zien we niet?…

neen ik roerde in de pan ja bruinbakkend het vlees op de andere kant misschien ben ik altegaar ik stoof een kool soms ik ben ergens wel waar maar dan nog ben ik nergens vraag af of God bestaat…

Dat iemand zó kan liegen, dat iemand zó kan draaien en bedriegen. Zó disrespectvol met vrouwen omgaat, zo'n meisje aan haar lot overlaat. Crimineel gedrag vertoont, dronken is of stoned. Weet je dan niet wat je mensen aan doet, is je geest zó vertroebeld en keur je dat goed? Opsluiten...meer gun ik je niet, en hopen dat je nooit meer de buitenwereld…

Bouwden ons kaartenhuis met voorbestemde liefdeshanden blikken, liefdevol, alles omvattend, begrijpend en voor elkaar bedoeld zachte strelingen maakten plaats voor koude tocht Zag ons bouwwerk neerstorten door mijn tranen heen zag ik in je ogen water branden Mijn God, wie zal mij geloven?…

sinds de waarheid op zijn kop staat lijkt zuiverheid overbodig Weesgegroetjes hebben afgedaan daar het ongeloof zich uitstrekt valse triestheid druppelt op de knoppen die zich schuilhouden voor de zon verlegenheid zich kleurt roze wanneer wind hen talmend wiegt…

soms hangt het achter wolken in een ongrijpbare blauwe zee achter mist van vervuiling diep tussen de halve maan mensen gekenmerkt als mieren zo ongrijpbaar dat het lijkt. zoveel miljoen lichtjaren vertekend dit enorme gevoel…

maar ondanks zijn “almachtig” oog ontstaan er chaos en verdriet die hij niet ziet, bij hele volken, de natuur; óf God is blind óf overstuur, maar ik bedank echt voor Zijn Zegen en het sprookje van Zijn Wegen.…

Tot voor kort leek het alsof de wereld ons dorp was. Mensen werden wereldburger. Verlieten hun woningen om te gaan wandelen in Peru en Maleisië. Bezit was niet langer belangrijk. Beleving was het nieuwe bezit. Veel meemaken. Overal bij zijn. Alles gezien hebben. Plotseling bemoeilijkt het coronavirus dat perspectief. Sportwedstrijden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Zijn alle liefdes al geleefd geluk genoten verdriet afgeschud, vergeten haat en woede omgezet in vergeving? Is er ooit al wérkelijk geleefd?…

De vraag die lange tijd door de hoofden van nabestaanden maalt en maalt Malende vraag het antwoord wel weten maar toch de vraag als ik nou zou dan of als dit was dan De vraag die alleen beantwoord wordt na het rouwproces na de acceptatie na het verdriet, de woede en de pijn om hem die er niet meer wilde zijn.…

boos uit ongeloof angst om wat komen zal waarom, waarom? zoveel vragen en al dat verdriet... en hoe het met jou verder moet dat weet ik niet...…

als jouw God de mens heeft geschapen naar eigen evenbeeld waarom kan ik dan niet rustig slapen is de wereld zo verdeeld als jouw God mij net zo lief heeft als degene die tot hem bidt toon mij dan naar wat hij nastreeft hoe het met zijn plannen zit als jouw God het laat gebeuren met welke reden is het dan dat ik alles rood zie kleuren…

Ongelooflijk dat jij mij liet staan in de koude regen Of waren dat de tranen van ongeloof? Ongelooflijk dat jij mijn liefde niet meer kon beantwoorden Waarom Wat deed ik verkeerd? We hebben nooit problemen gekend Waarom hield jij niet meer van mij? Het is koud zonder jou De vraag doet meer pijn dan het antwoord wat kan het zijn?…

ik sluit mijn ogen denk meteen aan jou en besef dan plotseling hoeveel ik van je hou je komt op mijn pad een vriendschap ontstaat onbegrijpelijk dat zoiets bestaat je zit in mijn hoofd je zit in mijn hart 't is het ongeloof wat mij zo verwart je bent nu verweven met mijn doen en laten dat vriendschap zo kan zijn had ik niet in…

En ik zwijg... ik zwijg uit puur ongeloof.…

Langzaam elke avond Kniel ik op de vloer Sluit mijn ogen en glimlach Oh, God, wilt U alstublieft Haar ziel en leven zegenen Dan kijk ik naar omhoog En weet dat ze het goed maakt Dat de Heer haar zal zegenen dus Zelfs hoewel ze ver weg is Mijn vertrouwen zal het altijd weten Dat er liefde genoeg is Om haar aan te raken als ik bid Dus…

Jouw mooie lieve ogen jouw lichaam mooi en slank Jouw on-evenaarbare lieve karakter waarvoor ik God nog dagelijks dank Dit durfde ik nooit te dromen toch viel het mij ten deel Ik verwachtte eigenlijk heel weinig en kreeg zo ongelofelijk veel…

De dood is voor de dieren nooit een juk. Beschouw de poezen die tevreden spinnen: ze zullen geen hiernamaals ooit verzinnen. Hierover maakt geen enkel dier zich druk. De kerken, synagogen en moskeeën zijn steeds gebouwd, zo hoort men Tom beweren, voor mensen die de dood niet accepteren: religie is 't product van waanideeën. Besef van sterven…