Alle inzendingen over zee OR grootheid OR natuur

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Op dagen als deze betrap ik mezelf op: een kleine vorm van jaloezie denk nou meteen alsjeblief niet, dit dit mijn natuurlijke gedrag is, want: dat is het op zeker niet. Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst!…

Het leven van de zee bij te wonen is een droom van velen. Ieder tijdsduur van de dag dat te kunnen bewonderen en te ontdekken. Helaas geldt dat niet voor iedereen. Velen kunnen er niet komen en vaak is er een reden voor. De zee met haar gezonde zuurstof te kunnen inademen is natuurlijk prachtig, het geeft je energie.…

De natuur probeert met wetten Dingen naar de hand te zetten. De zee die dit had vernomen Wilde op het spreekuur te komen Om haar probleem uiteen te zetten. Misschien zal het niet zo boeien, Maar na elke eb moet ik hevig vloeien.…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

Ik wil met jou de laatste keer de zon in zee zien zakken.…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

dus, als een gevederde vriend, in de trein, op naar de Middellandse Zee die ik een kind- erachtige zee voor kinderachtige mensen vind. Wat doen de tranen bij deze zoute zee?…

De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld hoe het is om bevriend te zijn met de schone nimfen van de nacht En jij daar in die verte in diep duisteren weet dat ik niet meer naar je zal luisteren zolang je me bedelt om geld dat verzacht voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn de mens in zijn grootheid is dikwijls klein dan knaagt er…

Geen mes is er aan te pas gekomen Geen beitel guts,fijn of grof schuurpapier Zelfs natuur heeft zo zijn dromen Verwezenlijkt door regen, wind uit zee en zand De meester herkent erin zijn hand: kunstwerk.…

In dat veld van rood en groen Waar de wind De bloemen in vervoering brengt Je haar golft mee Op de deining Van de groene zee In dat veld van wilde bloemen Waar jij je Liefkozen laat door de natuur…

'k Zit met mijn lamme benen in de asse van een stervend vuur. Ik bid; mijn vrienden wenen; en 't hangt mijn keel uit op den duur. Zal ik mij dan vervelen met langer Job te spelen? De schoonste lol, de liefste lol maakt op den einde dol. De schapen moet men scheren en de ezels moet men slaan, ja slaan. Zo wil 'k, in alle…

o Blik vol dood en sterren, o hart vol licht en leed. De dag is spijtig verre; de nacht is hel en wreed. Mijn mond vol wondre smaken die géne vrucht verzaadt. Niemand, o hunkrend waken, die langs mijn venster gaat... Wij zullen nimmer wezen dan Godes angst'ge wezen. - God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven zodat ik vrolijk mij erheen begaf maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf: Er lag een jonge vrouw vol overgave Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust? Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…

Belandt zij zonder Chicanes aan land Donderend en denderend Extravert Frenetiek de Gretige gulzige golven Hoorbaar hongerend Intimideert zij Jubelt zij haar Kolkende klaagzangen Lyrisch haar landschap Mooie maanzieke reuzin Neptunus maant haar tot kalmte Oeverloos opent ze haar Panorama’s deze non- Querulante sterre der zee…

Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

de zoete geuren de natuur mag mij nu vangen...…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ik wandel Bijna Dagelijks In het bos In de duinen Of aan het strand Langs de zee Tijdens zo een wandeling Word ik vaak stil Van al het moois Dat ik zie De natuur Brengt me tot rust Stelt me gerust Ik voel me daar thuis Deel van En dus nooit alleen Een rijk mens De natuur Die nergens om vraagt Zoveel moois geeft En ik…

na drie weken camping zee, bos, wind en zon is het leven teruggebracht tot een natuurlijk ritme dag Mobiel, Internet en Facebook ik fluit weer met de vogels…

Gedachten ik neem mijn pen inkt vulde mijn vel papier gedachten leg ik vast de mooie wereld met zijn pracht en praal de zuivere natuur , schoonheid van de zee zon en wolken raken elkaar aan wonderbare wereld de wind de regen stormen van de natuur vast gelegd in een gedicht zo als een foto die herinneringen opslaat zijn het nu woorden…

Gescheurde krachten beuken op de kust Verwoesten werk en eindeloze strijd Natuurlijk wint de zee in korte tijd Geholpen door de aardse levenslust De branding zucht verlies en deint nog na emotioneel kolkt nu de media…

Het is geweldig aan de kust, als het stormt het is schitterend als die zee tegen de wind optornt. Het is fenomenaal, als je die watermassa tegen de elementen in ziet vechten het blijft een prachtig gezicht, die natuur, zand, wind en water tracht te vlechten tot één geheel!…

Zie, eeuwig rustloos, als het golfgeklots, de zee der mensheid om de wereld varen, soms schijnbaar kalm, met gladde spiegelbaren, maar dra vervoerd in woedend stormgebots.…